Hjir yn 'e Westerein stie in spûkhûske, dêr doogde it net yn. Dêr doarst net in minske jouns by lâns, sa bot gong it dêr op 'e joun en yn 'e nacht altyd oan wei. Yn dat hûske ha Sake en Elske wenne.
Der flak by dat hûske wie ik ris mei myn maet by de wâllen lâns gien om pealtsjes byinoar to fandeljen foar brandstof. It wie in earme tiid en wy hienen gjin...
nl.verhalenbank.38516
Wibe de Roos wie timmerman. Hy wenne yn 'e Westerein. Hy mocht graech in buorrel. Dy hat us in kear in pleachbeest by him hawn.
"Ik moest nei Sânbulten," sei er, "en ik roan by 't spoar lâns. 't Wie yn 'e nacht. Doe kom dêr ynienen in hiele greate rûge swarte houn by my. Hwer't er sa gau wei kom, koe ik my net bigripe. Dy lei de snute tsjin myn klomp oan....
nl.verhalenbank.21623
Ik ha wolris in nachtmerje by my hawn. 't Wie krekt in kat. Dy sprong op myn fuotten en gong sa stadichoan nei 't boarst ta. Dan koe 'k neat mear sizze. 'k Woe wol roppe, mar 'k wie machteleas.
Op in kear doe kom der wer in nachtmerje by my. Doe forsette ik my sa bot ik mar koe. Ik sei: "Silstû it winne as ik." En dêr liet ik in grou flokwurd op folgje....
nl.verhalenbank.29775
Der wie us in faem, dy sei op in kear: "Ik wol in frijer ha, as soe 't de duvel ek wêze."
De jouns stie der in frijer by de doar en doe wìe 't de duvel. De faem wie krekt oan 't skûtelwaskjen.
Hja wie al hwat skruten doe't se seach dat it de duvel wie. Mar sy sei: "Wolle jo sa lang tiid dwaen dat ik earst de skûtels ôfwaskje?"
"Jawol", sei de duvel.
Doe...
nl.verhalenbank.25428
In broer fan my en lytse Mounsma roannen us om fjouwer ûre hinne by 't winter oer de Godloaze singel. Alles stie ûnder wetter, allinne op 'e singel wie 't droech. Doe sei de iene tsjin 'e oare: "Dêr komt ien oan!" Hja seagen him dúdlik oankommen, hy kom almar tichterby. Mar doe't er omtrint oan har ta wie, wied er samar ynienen fuort. En doch koed er net...
nl.verhalenbank.20062
Zwarte katten, ja, je hoorde wel is van die verhale, d'r liepe zwarte katte. Dan zagge ze ze weer en dan zagge ze ze weer niet.
nl.verhalenbank.69353
Op 'e Mûzegroppewei is yndertiid in moart gebeurd. De bloedplakken dy't der doe kommen, wolle net wer út it sket wei, dy komme der altyd wer yn.
nl.verhalenbank.17708
III. Klokken
1. Zijn U verhalen bekend over klokken, b.v. over niet gewijde klokken, over klokken, die op de bodem van een meer of de zee liggen en waarvan het gelui soms nog hoorbaar is?
Het verhaal is mij wel eens gedaan dat er op de plaats van het “Solse gat” een klooster heeft gestaan. Soms kon men de klokken nog horen luiden.
nl.verhalenbank.127085
Alde Wytse Kosak siet op in joun by de fjûrpot. Doe kamen der allegear soldaetsjes by him en dy marsjearden der fleurich op los. Se waerden ek wer wei.
nl.verhalenbank.36935
Myn man roun ris op in joun nei Feanwâlden nei 't tsjerkhôf ta. In hiele grouwe houn roun mei him op. Dy roun deun by him lâns. Hy hie dy houn noch noait earder sjoen. Dy roan mei nei 't tsjerkhôf ta. Doe't se der oan ta wienen wie er ek samar ynienen wei woarn. 't Wie in houn as in keal.
nl.verhalenbank.38089
Wat ik nou vertel is m'n eige overkomen. Ik had 's avonds de schuurdeur gesloten. Ik wilde net den huis binnengaan, toen ik achter een andere schuur een soort klom (1) van vuur zag staan. Ik schrok goed. Ik heb d'r een hele poos naar staan te kijken. Aangezien ik niet bang ben uitgevallen, liep ik d'r op an. En opeens was dat vuur verdwenen. Het is me nog...
nl.verhalenbank.50637
Een fietser die 's avonds van Meeuwen naar Nieuwendijk ging werd de hele weg vergezeld door een naast hem lopende weerwolf. In Nieuwendijk aangekomen was hij plotseling verdwenen.
nl.verhalenbank.12571
As ’t vroos, zaege ze ’s aevens dikkels lichjes in ’t riet in de buurte wi van Damme woonde. As ze d’r dan nae toe gienge, waere ze inêêns weg.
nl.verhalenbank.46522
Men kan wratten verkopen, dan verdwijnen ze.
nl.verhalenbank.47212
Gabe de Haan wie de styfheit fan myn man. Hy libbet noch en is nou 93 jier. Earen wenne hy oan 'e Wâlddyk ûnder Aldwâld. Op in joun soed er mei syn frou to praten.
Doe sei syn frou ynienen: "Sjoch, der komt in keardel oan."
't Wie helder ljochtmoanne waer en Gabe seach de man ek tige dúdlik. Se wienen sahwat tagelyk by de brêge, dy fremde keardel en Gabe...
nl.verhalenbank.36134
Kasteel Well heeft in haar historie een verhaal over een onderaardse gang die onder de Maas doorloopt. Er schijnt ook een onderaardse gang te zijn van Kasteel de Bongard in Bocholtz naar Kasteel Overhuizen. Wel is alles verwoest in 1700 meen ik.
nl.verhalenbank.49889
No. 189. Veel hoor je niet meer over de weerwolven spreken. In Kempenland zegt men dat ze verdwenen zijn, omdat ze het angeluskleppen niet konden verdragen.
nl.verhalenbank.46944
Omke Femme (Wybenga) hie forkearing mei in faem út Feanwâlden. Dat wie in tsjoenster. Op in kear doe wie se by omke en dy yn 'e Westerein west. Doe soe omke har wer nei hûs ta bringe. Mar ûnderweis fleach se samar ynienen by him wei, krekt as in fûgel. Hja wie yn gjin fjilden of wegen mear to bikennen.
Ek ris in kear doe kaem omke Femme by har to...
nl.verhalenbank.36739
Heit wie op 'e klaei to sichtsjen. Doe krige er dêr de koarts. Hy gong fuort by 't sichtsjen wei.
"Matte jo nei hûs, Jan?" sei ien fan 'e sichters.
"Ja," sei heit, "ik kin hjir net bliuwe. Ik trilje der oer, sa slim haw ik de koarts."
"Dan matte jo njoggenderlei hout opsykje en dat yn 'e bûse dwaen."
Heit hat dat dien. Dy houtsjes woardden stadichoan wei,...
nl.verhalenbank.16825
Ik wenne yn 'e Harkema yn 'e Bosk. Ik lei jouns krekt op bêd, dan bigoun it to terskjen fan jewelste op 'e souder. Ik hie dêr hwat hjouwer. Ik gong der ôf om to sjen, mar der wie neat to rêdden. Ik roan om 't hiele hûs hinne, oeral seach ik: neat to sjen.
't Woarde Maitiid. Ik tocht: ik sil dat stikje hjouwer op 'e souder ôfslaen. Doe't ik dat dien hie,...
nl.verhalenbank.26850
