Als bisschop Otto ginck Covorden bestormen/ doen was hem de Aerde tegen/ die weeck onder hem wegh/ en verswolgh Ruyter en Paert.
nl.verhalenbank.44927
Mem fortelde, der sieten ris guon to kaertspyljen. Ien fan dyselden woarde samar stiltsjes wei. Dat wie de duvel.
nl.verhalenbank.33007
Deterink: Ik wet nich, bô ze 'm neumn, dat was an dizze kaant, wes wa, a'j door ôp de ouns langs de grote waer, door bie 't hoes langs, nich langs 'n tooslag, langs dee anne waer, mer door hebt ze mangs hen gaon hen vische en door ha'j 'n heel meer en door zat völ vis in, mer at Paalt eer door bie vernam, dan warn ze d'r nog nich met kloor en doe hebt ze...
nl.verhalenbank.128442
Havermannetje neemt kind mee
Bij Jaak Sak is er vroeger een kind spoorloos verdwenen. Sommigen zegden dat de Bokkenrijders 't meegenomen hadden, maar Jaak zei altijd dat 't havermannetje 't kind meegenomen had. Wat er eigenlijk van waar is, weet ik niet.
nl.verhalenbank.35664
It is us gebeurd, dat der in skip troch de Lange Sleatten farde. Doe rekke samar ynienen de gong út it skip wei. Boppedien sakke it skip achter alhiel wei. De skipper gong der hinne om to sjen. Doe siet der ien op 'e hakken fan it roer. Dat wie de Lange-Sleatterman. De skipper syn maet sei: "Skop dy duvel der ôf." Krekt doe't de skipper dat dwaen soe, wie...
nl.verhalenbank.12384
Als iemand last heeft van de hik, moet je vragen wat diegene 3 dagen geleden gegeten heeft. Dan gaat de persoon in kwestie verbaasd nadenken en zal de hik opeens verdwenen zijn.
nl.verhalenbank.46771
Op in joun stie der in ploechje jongfolk út 'e Westerein by inoar. Greate Hindrik wie der ek by. Doe woardde der ynienen samar ien by harren weinom, sûnder dat se seagen hwa't it die. Sy ha dy fint noait wer sjoen.
nl.verhalenbank.16780
Rêdde jy it op en kom op 'e side to lizzen, dan ha jy gjin lêst mear fan nachtmerjes.
nl.verhalenbank.17538
It is wol fyftich jier lyn, doe ha ik en myn frou en myn swager en skoansuster ris in greate fjûrbol sjoen, dy gong krekt boppe de beammen lâns. Hy waerd letter ek wer wei.
Hwat hat dat nou west, sizze jo.
nl.verhalenbank.28898
M'n grootje vertelde me, dat ze op een avond, bij die boer waar ze werkte in Lopik gingen melken en toen zagen ze allemaal lichtjes boven het water van de wetering. Dat waren dwaallichtjes. Ze vielen neer op de schouwen ze dansten boven het water. M'n grootje maakte gauw een kruisje, toen waren ze weer weg.
nl.verhalenbank.50658
Doe't de treinen kommen wienen de tsjoensters fuort.
nl.verhalenbank.33756
Mijn broer was wat bang uitgevallen. Hij zag meermalen tussen Mussel en Onstwedde een vrouw, geheel in ’t wit gekleed. Hij zei haar goede-dag, maar dan was ze meteen weg. ‘k Heb er naderhand speciaal op gelet, of ik dat mens ook te zien kon krijgen, maar nooit hoor!
nl.verhalenbank.45339
Anne Feddema (^) fortelde: Ik wie us yn 'e nacht bûten ('t Wie yn Broek). Doe kaem der in juffer oan. Ik bleau stean om to sjen. Doe wie se samar ynienen wei.
nl.verhalenbank.18188
III. Klokken
1. Zijn U verhalen bekend over klokken, b.v. over niet gewijde klokken, over klokken, die op de bodem van een meer of de zee liggen en waarvan het gelui soms nog hoorbaar is?
De ouden beweren dat vroeger de duivel de klokken had gestolen uit de toren van Noordbroek en ze gebracht heeft in een kleigat tussen Siddeburen en Noordbroek vlak bij...
nl.verhalenbank.127087
Henke van Hout, 'n andere dorpeling, die nu al 'n veertig jaar dood is, ging 'ns op 'n avond, 't was in het hartje van de winter en erg donker de buurt op om 't een of ander te halen. Toen hij 'n meter of tien van huis was, kwam er achter hem aan een klein hondje meelopen. Henke meende dat 't zijn eigen hondje was, dat "Lotje" heette. Hij riep die naam,...
nl.verhalenbank.13236
Ze hemme wel verteld, dat iemand uut de kolk bé’j de Munnikhof had geroepen: “Kom gaauw, kom gaauw”. Toe was er ’n auto on komme ré’je en die reej kaboens de kolk ien, ’t woater ien. En ze hemmen ’r niks mer van gezien of gehörd.
nl.verhalenbank.49688
Spookervaringen: Oud vrouwtje
Een Rotterdamse vrouw liep eens na het uitgaan 's nachts om een uur of 4 langs een kerk en op een van de trappen zat een oude vrouw voorover gebogen; toen ze net was gepasseerd en zich omdraaide om naar de vrouw te kijken was ze verdwenen.
nl.verhalenbank.45461
In dochter fan Bouke Schievink wie us by 't maitiid oan 't mollebultstruijen op it lân fan Jan Binderts Kloosterman, fan 't Bomkleaster. Dat wie op dat stik lân mei de grouwe beam. Doe stapten dêr twa wite juffers oer 't lân, in moai ein fan har ôf. Sy gong der hinne om to sjen, mar doe wienen se samar fuort as snie foar de sinne. 't Gebeurde by de grouwe...
nl.verhalenbank.16834
Lytse Kees wenne yn Drachtster Kompenije. Guon wienen wol us by him om 'e doarren. Dan seagen se dat er samar in leger soldaten ta de hurddobbe komme liet.
Even letter liet er se der wer ta'n yn gean.
nl.verhalenbank.25583
Hast op Westerwolde veur 'n poar joar 'n oal kluzenoar wonen in 'n hudde. D'man was zo baange veur geesten. Aalgedurig runde 'e om de keet en sluig mit de stok tegen de muren. En in de keet was 't al net zo. Hai wos nait beter. Moar 't gebeurde ook wel, dat pestoor even kwam. Den zee d'oal man: “Doar, aan de mure, doar zitten ze.” Och, en den kreeg...
nl.verhalenbank.42874
