Tsjoensters kunnen haar in alles feranderen.
nl.verhalenbank.24281
Der wienen ek twa skoalfamkes, dy rounen altyd by Brante Willemke oer 't hiem. Doe joech Willemke ien fan dy famkes ek ris in grouwe apel. Dat famke biwarre dy apel, se iet him net op. Hja lei him yn 't laed fan in kastje.
Op in dei, doe't it thédrinkerstiid wie, soe se de apel dêr wei krije, mar doe wie 't in grouwe pod.
As 't famke dy apel fuort opiten...
nl.verhalenbank.29750
As bern ûndogensk wienen seinen se: Tink der om, aenst nimt Sinteklaes jimme mei en foroaret jimme yn klontsjes.
nl.verhalenbank.31037
Us mem fortelde, ien fan uzes hie us in apel krigen fan in frommes. Sy wie mei dy apel thúskom. Mar mem hie him har ûntkrigen. De oare deis hie de apel fuort west en der stapte in pod yn 'e hûs om.
Doe hat mem dat frommes fuort it hûs forbean.
nl.verhalenbank.22258
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje.
nl.verhalenbank.24683
Fan in tsjoenster moet je niets opeten. 't Ferandert in een pad.
nl.verhalenbank.24398
In tsjoenster koe har yn in kat foroarje, mar ek yn in ein.
nl.verhalenbank.24868
Dokter Wiegersma wie de earste dokter op 't Surhústerfean. (Hy wie de heit fan Hendrik Wiegersma to Deurne, dy't as dokter Tsjerk van Taeke biskreaun wurdt yn 'Dorp aan de rivier' fan Antoon Coolen A.A.J.)
Dokter Wiegersma hie altyd in roetswarte, grouwe houn by him. As er dy kant nei 't keatling ta út wie, moesten de klanten him wer nei 't Fean ta...
nl.verhalenbank.17520
Auke Douwes Veenstra wenne yn Earnewâld. 't Wie in boer, hy wenne flak by 't hotel Princenhof. De frou fan Auke Douwes koe tsjoene. Sy foroare har yn in ein. Forskate bern hat se bitsjoend. Dan fleach sa'n ein yn 't wetter in stikhinne oan dy minsken ta. Sa'n ein koenen se net reitsje. Dy wie kûgelfrij.
nl.verhalenbank.24869
De profecei zi, dat ur n'n tijd zal komme det vrouwvolk maanskleer zal draage en 't maansvolk vrouwekleer. En kie, tiggeworrig eest al bekant zoweit. Zo'n profeceien komme uit 't boek van Joannes.
nl.verhalenbank.46187
In tsjoenster wie meastal in âld wiif. Dy koe har yn in kat foroarje.
nl.verhalenbank.31521
In tsjoenster foroaret in stik iten dat se in bern jowt samar yn in pod.
nl.verhalenbank.19866
In swarte kat hie men it net op stean. Dy moest altyd bûten 'e doarren hâlden wurde. Der hat yn Sumarreheide in jonge slim siik west. Dêr krige de kat doe de skuld fan.
nl.verhalenbank.32176
In tsjoenster kin har yn alle swarte dieren foroarje, mar meastal yn in swarte kat.
nl.verhalenbank.31236
As de katten op 'e Heide raesden, seinen de minsken: Wemel is ek wer warber. Wemel, dat wie in tsjoenster, dy koe har yn in kat foroarje.
nl.verhalenbank.30317
Froeger seinen se altyd: Yt noait in apel op dy't in âld wiif dy jowt. Ik wyt noch wol dat in skippersfanke in apel krige en dat har mem dy opburch foar yn 't skip ûnder in potsje om to sjen of it ek in pod wurde soe.
Mar in pear dagen letter wie de apel forrotte.
nl.verhalenbank.25068
Swarte katten wienen tsjoensters.
nl.verhalenbank.31419
Tsjoensters kinne har yn in kat foroarje, wurdt der sein. Hja tsjoene krânsen yn 't holkessen.
nl.verhalenbank.25244
Heel vroeger woonde d'r een buurman naast ons. Die kwam van Kuilenburg. Toen ging die naar Waardenburg. Daar wier gezeed, dat ie kon weerwolve. Die ken weerwolve. Hij stond d'r voor bekend in Waardenburg. De jongens rende d'r voorbij.
nl.verhalenbank.125634
Hjir wenne in man by de Keale Wei, dat wie âlde Koenes. Hjir wenne ek in boer by de Keale Wei, dy hiet fan Jehannes Graansma. Dy hie in stik klaver. Mar dy klaver ûntstielen se him. Dy klaver waerd troch oaren meand en dêr wei helle.
Doe setten se der ien forburgen by om op to passen hwa't de dief wie.
Doe kom der in hazze oan. Dy helle dêr de klaver wei....
nl.verhalenbank.21817
