Er was es iemes op de Kapel, die had de fiet on de vinger. Hé’j hatter barre pien on. Hé’j kos snachs nie sloape. Hé’j kos ’t ien huus nie mer make van de pien. Hé’j doch: “Ik godden hortje bute lope ien de frisse loch. Toe hé’j bute kwam, zag ie ’n poar huus wieër nog lich. Da was gek. Middenien de nach. De finsters en de gediene ware los. En hé’j keek...
nl.verhalenbank.49655
Bouw van kerken op een bepaalde plaats:
Panningen, een kerkdorp in Helden, heet in de volksmond “Kapel”. Vroeger hoorde dit dorp ook onder parochie Helden.
Een boer, die met zijn ossewagen een vracht zand had gehaald uit de richting Vosberg, voer door de kom van Kapel. Plotseling bleef zijn os staan, en was niet te bewegen tot voortgaan. Slagen en goede...
nl.verhalenbank.60988
Myn omke sei altyd tsjin Binne: "Ik warskôgje dy ast my hwat dochste, hwant dan slach ik dy dea."
Dan sei Binne: "Ik doch dy neat."
nl.verhalenbank.38072
As ien bitsjoend is, mat men him nei de teannen sjen. Dan sit dêr skimmel tusken.
nl.verhalenbank.28840
Ielke Snipel fan Boelensloane koe soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte.
nl.verhalenbank.36074
As it froeger net tsjernje woe, dan wie de tsjerne bitsjoend.
nl.verhalenbank.27747
Op in kear kaem stammerige Harm my tsjin op 't paed nei de Swadde. "Sake," sei er, "hwat bistû meger. Sake, hwat bistû bleek." Ik hie pine yn 'e bek en sei tsjin him: "Ast my nou ha wolst, snij ik dy fuort de strôtte troch." En dat miende ik ek. Ik sei: Ik lit my net troch dy bitsjoene. Doe sei er: "Ik doch dy neat."
nl.verhalenbank.16995
Hjir hat in man bitsjoend west, dat wie in soan fan Sytse Hanne. Mar hoe't dat gien is wit ik net.
nl.verhalenbank.30538
As Mike Ruerd en Hindrik Ophuis by 't lân lâns gongen, koe 't fé net yn 't lân bliuwe.
nl.verhalenbank.16886
Jehannes Meerstra sette minsken fêst, as er dat woe.
nl.verhalenbank.31022
By dokter Bontekoe yn Hurdegaryp wie in hekke, dy't altyd fansels wer iepengong as men him sluten hie.
nl.verhalenbank.15779
Dy't in toverboek hie, koe dat noait wer kwyt wurde.
nl.verhalenbank.25053
Hepke Nút wenne ûnder Feansterheide. It wie in tsjoenster.
nl.verhalenbank.27491
Ook heb ik wel eens horen vertellen dat de karn niet af kon gaan, maar hoe dat in mekaar zat weet ik niet meer.
nl.verhalenbank.43274
Yn 't Wêst to Bûtenpost wennet in frou, dy hyt fan Tiet. Har man is in Klunder. Dy hat okkerjiers nei 't se sizze in frommes yn 'e Harkema bitsjoend en nou foar in fjouwer jier ús buorfrou hjirre.
nl.verhalenbank.16496
Jehannes Tsiisrinder koe de minsken fêstsette.
nl.verhalenbank.38594
Op in kear doe krige er in swierdere straf. Doe woarde er 'krom gesloten'. Dat wie mei de fuotten krúst yn 't ket, de fuotten geboeid en de hannen geboeid op 'e rêch. Sa waerd er opsluten. Doe hie Ymke tsjin 'e bewaker sein:
"Zo zit ik vast en zo ben ik los." En doe wie 't spul him samar fan 'e hannen en fuotten ôffallen.
Doe ha se him mar fuortjage. Se...
nl.verhalenbank.34584
Jan was ziek. Een buurvrouw vroeg: Bin ie ook bie die man èwest? Die het oe beteuverd.
nl.verhalenbank.43268
Oud-Vossemeer
M’n vrouwes vader werkte mie mensen uut Sint-Annaland enne di was ’t er êên, die wekte z’n kammeraas as ze ni d’r werk mosse. Mae as sulder op ’t land kwaeme, dan zat ie d’r a. Enne ie zei, dat ‘n ’t wete wou, dat ’n overal d’n oppersten in was, in ’t tôôvere, weet je. En ie zei: “Dan zèn ze da m’n vader op St. Annaland weunt, mae ie zit in...
nl.verhalenbank.46462
Op Sweagerfean wie in apelhôf by in boer. As men dêr yn 'e nacht ynkaem, kaem men der net wer út. Ik haw ris mei trije fan myn maten op in snein to-joun nei de froulju ta west en op 'e weromreis tochten wy, even hôfkesjonge. Mar dat bruts ús sûr op. Net ien fan ús fjouweren koe der wer útkomme.
nl.verhalenbank.17000
