Ik heb duk gehörd, da dat vroeger wel gebeurde. Mar ik het ’t nooit meegemakt. Ze zèje vroeger wel, dat sommige minsen da koste: aander minse van de weg af zetten.
nl.verhalenbank.50379
Dor [muizen maken] heb ik wel ’s iets van gehörd. Da iemand da kos. Mar ik het ’t nooit gezien. Ze zèje: “Hé’j kos ze over de toafel loate lope”. En iemand zèj: “Dat ie ’t drie, vier keer gezien had”. Mar ik heb ’t nooit gezien. Dus geleuf ik ’t ok nie.
nl.verhalenbank.50383
Ze zèje, da vrouw Janse kos hekse. Bé’j ons thuus zèje ze wel, da ’k mar nooit een babbeltje [snoepje] mos opète, da zé’j mien gaf. Mar ik deej ’t toch. En ik heb er nooits iets van geweten.
nl.verhalenbank.50384
Mien grötvoader en mien voader gienge duk same slachte langs de huze. Op ’n keer zoue ze nor de Kommerdiek. Ze liepen over den diek. Dor kwam ’n zwart ketje on en da liep vör hun uut. Grötvoader zej: “Vort kat”. Mar ’t ketje bleef vör ’m uutlope. Toe wier voader kwoad en zèj: “Toe, verrekte kat!” En hé’j noom ’t hakmes uutten doek en sloeg nor de kat. En...
nl.verhalenbank.49760
Mien zuster was es mitte meid alleen thuus. Dor kwam ’n vrouw on, worvan de minse zèje, da ze deej hekse. Ze gieng achterum en woj dör de echedeur nor binnegoan. Mien zuster had ’t er nie op en vloog gaauw nor bove. En de meid gieng gaauw op te w.c. zitte. Dor zat ’n rèmke ien. En ze kos dus op te dèl kieke. Ze zag, datte vrouw binnekwam en wa op te dèl...
nl.verhalenbank.49759
Vroeger kwam ’r ’n landloper ’n poar keer ien ’t joar opte stenove sloape. Hé’j liep dan overdag ien inkele dage de huus ien Gendt af. D’r ware wel es van die kwojjonges, die ’m ploagde of vör de gek hiele. Op ’n keer deej da wer zo’n jong. De man zèj toe tège ’m: “Zo kjelje, go gé’j nou mar es ’n eindje mee mien mee”. De jong woj da nie. Mar hé’j mos....
nl.verhalenbank.50169
Bé’j B. Salemink ien huus was nog alleen overgebleve de moeder en éne jong. Die jong was opten ove. Hé’j ging ien ’t middagschof hos altied ekkes thuus ète. ’t Dukste van de tied was zien moeder dan weg en was er gin ète kloar. Dan baktenie eiges mar wa spek ien de pan en noom er wa brood bé’j. Op ’n keer toetie wer thuus kwam en zien moeder d’r ok wer...
nl.verhalenbank.49753
’n Heks kos ok zörge, dat ze gin botter krege bé’j ’t kerne. De room schifte, mar dor kwam gin botter.
nl.verhalenbank.50312
Ik het wel es gehörd, da vroeger iemand ’n aander stil kos loate stoan. Hé’j wier dan zo stief, dat ie niks mer kos. Zo iemand kos ok wel ’n pjed stil loate stoan.
nl.verhalenbank.50315
Ik heb nog ’n aander verhaal gehörd over ’n uul, datter ’n klein bietje op ’t vörrige liekt. ’n Boer, die opten diek wonde, gieng tweemol daags de bieste melke ien de ward. Smèrs vroeg zat er bé’j de wei ien ’n boom altied ’n uul te roepe. Ik doch: “Da mo mar es uut zien”. En op ’n mèr noom ik [’t] gewèr, loaidenet en deej bovenien de loop ’n stukske...
nl.verhalenbank.49666
Kees Jansen zèj, dat ie iemand stief kos loate stoan. As ie da wou. Mar ik heb nooit gezien, dat ie ’t deej. Hé’j zèj ok, dat ie ’n pjerd stil kos loate stoan. Wel op honderd meter afstand. En ’m ok wel kreupel kos loate lope. Mar ik het nooit meegemakt, dat ie ’t gedoan het.
nl.verhalenbank.50380
’n Gezelschap van manne ging geregeld met elkoar koarte. Eén van hun won ’t altied. De aandre begrepe nie, hoe da kon. Op ’n oavend zocht iemand ’n verlore koart onder de toffel. En hé’j zag, dat die man perdsvoete had. Durrum won ie altied.
nl.verhalenbank.50428
Ze zèje vroeger wel, dat inkele minse da koste. Ze lieten iemand dor ze ’n hèkel on hadde, stil stoan. Die minse koste ok ’n pjerd stil loate stoan. En mins of pjerd kos nie weg, vörda de man permissie gaf.
nl.verhalenbank.50403
Ik heb duk heure vertelle, dat as je soaves over den diek kwam of dör ’n wei, dat dan de hekkes vaneiges opeginge.
nl.verhalenbank.50406
D’r ware ’n tröpke kiender on ’t speule opte spulplats van de schol. Opens zèj ’n denje: “Ik kan muus make”. D’aander kiender zèje: “Doe ’t dan es”. ’t Denje noom toe ’n emmerke mee woater en ’n rietje. Ze stook ’t rietje ien ’t woater, holdenet er wer uut en toe liet ze ielke keer ’n dröppel woater uut ’t rietje op de grond valle. En ielke [keer] wier ’t...
nl.verhalenbank.49631
Ze zèje vroeger wel, da Dot [Dora], ’n vrouw bé’j ons ien de burt, hekse kos. Mien moeder geleufde er niks van. ’t Was ’n goed mins, zèj ze. En ze von ’t bar lillek, dat de minse da zèje. Dot zèj tege moeder altied: “De dierbare vrouw”. As ze nijtjes [nieuwtjes] had, kwam ze die altied on moeder vertelle en dan was ’t ielke keer: “De dierbare vrouw”. Ze...
nl.verhalenbank.50308
Ze dochte vroeger wel es, dat ’n kiend behekst was. En as ze woue wete, of er nog iets on te doen was, deje ze ’t kusse ope. Zat er een krans van vère ien, dan was ’t te loat. Ze zèje dan: “Dor is niks mer on te doen. Het kiend zal nie bèter worre. Kiek mar, d’r zit ’n krans ien ’t kussen”.
nl.verhalenbank.50409
Voader vertelde duk wa grutvoader es meegemak had. Toe grutvoader ’n keer van De Graaf kwam, liep er heel tied ’n zwarte kat med’m mee. Grutvoader vertrouwde da nie. En durrum schuptenie de kat ienens bé’j ’m weg. Mar toe sprong de kat ’m veur op de bors. En hé’j kon ze nie kwiet worre. De kat bleef zitte, hoe grutvoader ok schudde en trok. Hé’j mos ze...
nl.verhalenbank.50465
Leen S. verslete ze ok vur ’n heks. Toe ik es ’n keer ’s oaves uut de herberg nor huus gieng, kwam ik ze tege. “Goeien oavent, Jan. Goj wer nor huus? Zie mar vurzichtig, daj nie val”. Ik zie nie gevalle, want ik dronk gin borrel. Mar smèrs ha’k wel de knieë uut de boks.
nl.verhalenbank.49645
Ik heb wel es di verhuilje gehörd. Mar ik begriep ’t eiges nie goed. Als de klok ien de kersnach twoalf uur sleet, moj mee ’n zwarte kat nor een kruuspunt goan - ze mot helemol zwart zien - en dor blieve stoan tot er een man kum, die de poes wil kope. Mar as hé’j de poes nie kup, moj medden mes ’n hoazeltak in ene snee afsnije en dan kuj meddie tak...
nl.verhalenbank.49650
