Oh jao. Ja auch nog. Ja. Daor goan ich noar Brummans, naor Panningen. Mich de haor laoten sniejen. Dat weit ik niet, dat jong, dat haeje zoot hebt gesehen, de graotste. Dat is de laotste van ons, Gerrit. Daor zeit hier aan de tafel, te àèten, en dan sagt ook enne vriend: ‘Wat heb ie aan de hank?’ Bloed, was niet om aan te sehen. Maor ich wus goed dat hae...
nl.verhalenbank.128712
Heksen:
Op Stoks, een gehucht in Panningen, woonde een arme weduwe, genoemd “Hekse Nelke”, die verdacht werd van hekserij. Als ze bij iemand op bezoek ging, pleegde ze de kinderen aan te halen, en over de haren te strijken. Als ze goed en wel verdwenen was, bleken die kinderen dik onder de luizen te zitten. Het gevolg was, dat iedere moeder, wanneer Hekse...
nl.verhalenbank.60733
Kij Jager wie ek in tsjoender.
nl.verhalenbank.16528
Stammerige Harm fan Sweagerbosk wie èk in tsjoenster.
nl.verhalenbank.36826
Alde Harm (stammerige -) fan 't Wyldpaed wie in tsjoenster. Hy hie ek in wikseldaelder.
nl.verhalenbank.16512
Jehannes koe ek de tange dounsje litte.
nl.verhalenbank.38264
Myn omke sei altyd tsjin Binne: "Ik warskôgje dy ast my hwat dochste, hwant dan slach ik dy dea."
Dan sei Binne: "Ik doch dy neat."
nl.verhalenbank.38072
Ik ha wol ris heard dat der guon binne, dy kinne turven stappe litte. Ik tink, dat Jehannes dat ek wol koe.
nl.verhalenbank.28474
Stammerige Harm wie in fremd man. Hy wie altyd warber, en wie in bytsje ûnforskillich. Hy koe tsjoene seinen de lju. Tsjin 'e jonges sei er: "As jim ûndogens binne, kom ik joun by jimme, en dan sil 'k in âld roek by jimme ta de hurddobbe út komme litte.
Se seinen dat er wolris soldaetsjes ta de hurddobbe út komme liet, en dy liet er dan marsjeare.
nl.verhalenbank.17096
Op in kear kaem stammerige Harm my tsjin op 't paed nei de Swadde. "Sake," sei er, "hwat bistû meger. Sake, hwat bistû bleek." Ik hie pine yn 'e bek en sei tsjin him: "Ast my nou ha wolst, snij ik dy fuort de strôtte troch." En dat miende ik ek. Ik sei: Ik lit my net troch dy bitsjoene. Doe sei er: "Ik doch dy neat."
nl.verhalenbank.16995
I. De duivel
1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt?
Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.127187
Op Feanwâldsterwâl, fortelde myn man, mat froeger in sekere Jehannes Meerstra wenne ha, dy koe mear as in oar. Dy koe elkenien samar stean litte, as er dat woe.
It is us gebeurd, doe soe ien oer de barte, dy't oer de feart lei.
"As ik wol," sei Jehannes, "komstû net oer 't bartsje."
Doe koe dyselde der net oer komme.
nl.verhalenbank.22739
Jehannes Meerstra sette minsken fêst, as er dat woe.
nl.verhalenbank.31022
Op in kear woarde it wiif fan Hindrik Ophuis yn 'e nacht wekker. Mar doe lei Hindrik net njonken har. Ynpleats dêrfan lei der in koepânse.
nl.verhalenbank.16933
Hepke Nút wenne ûnder Feansterheide. It wie in tsjoenster.
nl.verhalenbank.27491
It gebeurde ek wol ûnder tsjinst dat in soldaet yn 'e nacht wekker woarde en yn in oar syn bêd seach, dat dêr in koepânse yn lei en net in minske.
nl.verhalenbank.16934
Op in joun hienen wy to praten west. Yn 'e nacht kamen wy werom. Doe kjirme en krolle stammerige Harm dêr op it lân om en hy rôp mei in aeklik lûd: Sy slagge my dea! Sy slagge my dea!
Ik kaem by him en sei: Der is net ien, jong, dy't dy dea slacht. Mast mar sjen, datst op bêd komst en de doar fêst. Doe gong er nei hûs ta. Ik hie wol yn 'e gaten, dat it de...
nl.verhalenbank.16101
Yn 't Wêst to Bûtenpost wennet in frou, dy hyt fan Tiet. Har man is in Klunder. Dy hat okkerjiers nei 't se sizze in frommes yn 'e Harkema bitsjoend en nou foar in fjouwer jier ús buorfrou hjirre.
nl.verhalenbank.16496
Der waerd biweard dat er frijmitseler wie.
nl.verhalenbank.38433
Oud-Vossemeer
M’n vrouwes vader werkte mie mensen uut Sint-Annaland enne di was ’t er êên, die wekte z’n kammeraas as ze ni d’r werk mosse. Mae as sulder op ’t land kwaeme, dan zat ie d’r a. Enne ie zei, dat ‘n ’t wete wou, dat ’n overal d’n oppersten in was, in ’t tôôvere, weet je. En ie zei: “Dan zèn ze da m’n vader op St. Annaland weunt, mae ie zit in...
nl.verhalenbank.46462
