Kij Jager wie ek in tsjoender.
nl.verhalenbank.16528
Stammerige Harm fan Sweagerbosk wie èk in tsjoenster.
nl.verhalenbank.36826
Alde Harm (stammerige -) fan 't Wyldpaed wie in tsjoenster. Hy hie ek in wikseldaelder.
nl.verhalenbank.16512
Jehannes koe ek de tange dounsje litte.
nl.verhalenbank.38264
Op Feanwâldsterwâl, fortelde myn man, mat froeger in sekere Jehannes Meerstra wenne ha, dy koe mear as in oar. Dy koe elkenien samar stean litte, as er dat woe.
It is us gebeurd, doe soe ien oer de barte, dy't oer de feart lei.
"As ik wol," sei Jehannes, "komstû net oer 't bartsje."
Doe koe dyselde der net oer komme.
nl.verhalenbank.22739
Ik staan een heel bult mensen niet. Je kunt 't aan de ogen wel sien of se tsjoenen kennen.
nl.verhalenbank.24295
Jehannes koe de minsken ek stean litte.
nl.verhalenbank.38097
Alle podden dy't ik seach, krige ik yn 'e tange en dy gongen de kachel yn. Ik ha in hiel soad forbrând. Hwant dat binne allegear tsjoensters.
nl.verhalenbank.12329
55.
Dorus de Prul löp op een kier op te Diekweg aj op te kerk aan gaot. Toe kump taor een boer met te kar langs. Toe zeit e tege den boer: "Geef mien dén gulde". Toe zeit den boer: "Die kriej niet". "Now jao", zeit te Prul, "dan lao'k ow wel staon.
Dan kom ie gin haor wiejer".
Toe nimp te een strooismeel en die leit e veur de wage neer. En den boer die...
nl.verhalenbank.22414
Yn 7 jier moest in tsjoenster ien deatsjoene, oars gong se sels dea.
nl.verhalenbank.36825
Vare Kwöëbke waor knech bie Nīēste van Nuth, dèè op ‘ne grwoate hoof woonde. Kwöëbke wol nao de kèrmis in ’t dörrep wao ‘r vandan kaom. “Nei”, zèèt Nīēste, “de mòòs iërsj ’t veld doon. Iërsj alles binge en op huip zĕtte”. Vare Kwöëbke ging nao ’t veld, ging op ‘ne hook sjtoon, bong ’n sjouf, zjwèjde mèt z’n patsj en zag : “Allemaol zwoa”. En mèt waore...
nl.verhalenbank.49018
By 't spoar op Sânbulten wenne âlde Boate Griet. Dat wie in tsjoenster. Us mem kom wolris by har. Mem hat wol foar har oan 't wjûden west.
Doe't ik noch in lyts famke wie soe se ris in middei by ús komme. Doe't Geart Postma dat hearde - dy wenne tichte by ús - sei dy tsjin mem: "Ha jo al in stik duveldrek ûnder 'e drompel fan 'e doar?"
"Né", sei mem....
nl.verhalenbank.36084
Waarzeggers:
Mijn vader hield erg van buitenissigheden. Op een keer hoorde hij dat er op Stoks, onder Panningen, in een woonwagen, een waarzegster practiseerde. Hij er naar toe, ondanks het kerkelijk verbod. De vrouw vroeg hem, haar hand vast te houden. Deze bleek ijskoud. De onbekende vrouw vertelde hem, dat hij met Méégchel vrijde, en Driekske kreeg...
nl.verhalenbank.57968
Jehannes gong wolris mei heit to strunen. As de doar dan ticht siet, sei heit: "Dit is neat wurdich jong, dit kin net, de doar sit ommers fêst." Mar altyd krige Jehannes de doar los.
nl.verhalenbank.38258
Hy koe alle doarren iepen krije. Net in slot, dat tsjin him bistand wie.
nl.verhalenbank.29792
Dat vrouwgie van de kleermaker, as die de klompemaker voorbij zag gaan, dan zee ze altijd: "Hij heb mij betoverd". Want die klom- pemaker, dat was een tovenaar, werd d'r gezegd.
nl.verhalenbank.70430
As men net ien troch 't slotsgat ha woe, itsij in tsjoenster as in nachtmerje, dan moest men der roggebrea yn dwaen.
nl.verhalenbank.12316
As Imke de Jong op'e merk kom, dan hied er hoepen by him. Dêr gûchele er hwat met om en dan wie 't in ketting. In skoftsje letter wienen 't wer ringen.
nl.verhalenbank.21653
Myn skoanheit wie ris in kear to Drachten op 'e merk.
Doe wie Ymke de Jong dêr ek.
"Ymke stie njonken my", sa fortelde skoanheit. Der wie in koardedounser op 'e merk en dêr stienen wy nei to sjen.
Doe sei Ymke tsjin my: "Sil ik him dêr ris ôfdonderje litte?" En doe hat er dat dien. De koardedounser kaem op 'e groun del.
Doe gong dy koardedounser nei Ymke...
nl.verhalenbank.36932
(Hiltsje har heit neamden se 'Mâlle Hindrik'. Hy koe bûksprekke en de minsken steanlitte en hy seach lykstaesjes en hy makke forskate rymstikken en rymkes.)
nl.verhalenbank.26986
