Op 'e Earmhústerwei to Burgum spoeke in man om, dy spruts elkenien oan. 't Wie in spoek, seinen se. Se wienen dêr allegear like binaud foar.
nl.verhalenbank.28638
I. De duivel
1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt?
Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.127184
Yn Hurdegaryp is in homeije, dy't se noait ticht hâlde kinne. Dy giet fansels iepen
nl.verhalenbank.21972
By de Skilige Piip spûke it. Dêr seagen guon wolris hwat.
nl.verhalenbank.29536
De hekke to Hurdegaryp, dy't altyd fansels iepen gong.
nl.verhalenbank.22689
Yn Twizelerheide hat men it Spoekeloantsje. Dêr waerd ek wolris in pleachbeest sjoen.
nl.verhalenbank.29714
To Kollumersweach, tichte by de skoalle, spoeke yn 't boskje in wyfke. Dêr wienen wy ek bang foar.
nl.verhalenbank.24889
It spûke hjir oeral yn Sweagerbosk.
Op it Wyldpaed rolle nachts in fet oer de wei.
Op 'e Nije Wei spûke in wyt hynder.
nl.verhalenbank.16971
Bij de bonte brug in Dokkum stond een huis, daar spookte het altyd in.
nl.verhalenbank.32626
By Bennema-State to Hurdegaryp wie in hekke dy't altyd iepen stie. Hja ha der wol in slot op dien mei swiere kettings. Dat joech neat, even letter wie de hekke wer iepen.
nl.verhalenbank.30349
Yn 'e Westerein dêr stie in hûs, dêr mochten wy net komme.
Dêr spûke 't yn. Mar ik ha 't spûk noait sjoen.
nl.verhalenbank.29568
Yn Hurdegaryp, by dokter Bontekoe wie in hekke, dy't net tichtbliuwe woe. Dat is yn hiel Fryslân bikend.
nl.verhalenbank.29623
By de Lange Sleatten spûke de Langesleatterman. Dat is oan diz kant de Krúswetters. Dêr doarst froeger net in skip to lizzen, hwant dan woarden grif de spitten of de ankers op it dek smiten. Dat wie it wurk fan 'e Langesleatterman.
nl.verhalenbank.24918
Hjir tichte by, achter Jehannes Visser ha wy de Berne-lannen. Dêr is de Griene Wei, dat is it forlingde fan 'e Spekloane. Yn 'e twadde bocht spoeket it altyd. Dêr wienen wy as bern bang.
Myn suster kom dêr ris mei har feint lâns, doe seach se in klobbe fjûr, dat gong oer de dyk hinne. Myn swager woe der hinne, mar myn suster wie deabinaud woarn. Hy hie it...
nl.verhalenbank.24503
Oan 'e Akkereed by de Brandsma-wei yn Garyp spoeken wite wiven, seinen se.
nl.verhalenbank.22990
Op it Spûkereedtsje, dêr ek yn 'e buert, dêr spûke ek altyd in grouwe houn, seinen se.
nl.verhalenbank.22953
Op 'e Hearrewei roan nachts altyd in swart frommes om.
It wie in spoek. In protte doarsten de Hearrewei by nacht net del, sa bang wienen se dêr foar.
nl.verhalenbank.32599
To Hurdegaryp, by 't hûs fan dokter Bontekoe, stie in hekke, dy wie altyd iepen. Dy koenen se net ticht hâlde. Guon ha dêr wolris de wacht by hâlden. It doogde net mei dy hekke.
nl.verhalenbank.29813
Op 'e Scholtepaden ûnder Droegeham spoeke it ek. Dêr ha guon in frommes sjoen op 'e houtsjes.
nl.verhalenbank.20059
Yn Jistrum wienen froeger huzen, dêr spoeke it yn. Ek yn 'e Westerein wie sa'n hûs. De bern mochten dêr net komme, dat wie net fortroud.
Ek yn 'e Koaten stie sa'n hûs, dêr wennen in broer en in suster yn.
nl.verhalenbank.31197
