Op 'e Skilige Piip by Feanwâlden wie 't net plús. De minsken waerden dêr bang, it spûke dêr.
nl.verhalenbank.32327
Op it Inia-loantsje spoeke it altyd. Der roan hwat. Dat bigoun al op it plak, dêr't nou Slofstra wennet.
nl.verhalenbank.22797
Op 'e Pasterijelânnen yn 'e Sumarreheide spoeke it altyd bot.
nl.verhalenbank.20247
Yn Sumarreheide spoeke it op it plak dêr't Abraham van der Leest wenne hat.
nl.verhalenbank.20242
Oan 'e Akkereed by de Brandsma-wei yn Garyp spoeken wite wiven, seinen se.
nl.verhalenbank.22990
To Hurdegaryp is in hekke, dy't fansels iepengiet.
nl.verhalenbank.22697
Hjir yn 'e Westerein fan Garyp roan altyd in reabonte houn. Dy roan altyd hinne en wer. Dêr wienen guon bang foar, hwant hy spoeke dêr. Hy roan altyd oan 'e kant fan 'e wei lâns.
De minsken hienen it der faek oer.
nl.verhalenbank.31518
Yn Sigerswâld (ûnder Garyp) wie in dobbe yn 'e kampen foar Siger Hoekstra.
Pim fan Syberens Baeije seach altyd in âld-minske út dy dobbe kommen. Dy woarde ek sa wer wei.
nl.verhalenbank.22789
De hekke by it slot fan âlde dokter Bontekoe yn Hurdegaryp stie altyd iepen. Die men him jouns ticht, de oare moarns stie er wer iepen.
Doe wie der us ien, dy sei: "Dat wol 'k us ûndersykje."
Hy die de jouns de hekke ticht en hâldde dêr de wacht by.
"Der mat in rare duvel komme," sei er, "dy't my hjir wer wei krijt en dy't de hekke iepen krijt."
Mar...
nl.verhalenbank.22912
Op 'e Skilige Piip by Feanwâlden spoeke in âld hear mei in grize hege hoed op. Men seit: "Even by de âlde hear de pipe opstekke."
nl.verhalenbank.24623
Achter Burgum spoeke juffer Lys, dy wie yn 't wyt klaeid. Se die de minsken neat.
nl.verhalenbank.31517
Yn 'e Easterein fan Garyp spûke altyd in herdershoun.
Ik ken wol minsken dy't him dêr sjoen ha.
nl.verhalenbank.20324
Wy wennen mei ús âlden yn in keet oan 'e polderdyk ûnder Aldegea. By twa dammen dêr tichteby spûke it. Ik moest dêr altyd lâns. As ik oan ien fan dy dammen ta wie, dan bigong ik hiel hurd to rinnen, sa'n angst hie 'k dan. Mar ik ha der noait hwat fornom.
nl.verhalenbank.20240
Myn broer Wytse - dy't forstoarn is - en ik reizgen togearre nei Drylst nei in pear susters, skippersdochters, dêr't wy doe forkearing mei hienen. De moarns werom reizgen wy oer Dearsum. 't Wie dêr tusken twaën en trijen yn 'e nacht. Ik sei tsjin Wytse: "Ik sjoch twa froulju op 'e dyk."
"Ik èk, krektlyk", sei er.
Ik sei: "Ien mei in reade en ien mei in...
nl.verhalenbank.31527
Op it Lútsensloantsje to Garyp roan in fôlle mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.31519
Yn Aldegea roan in fôlle mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.22984
Doe't wy op 'e Koai wennen to Sigerswâld (Garyp), en ik sahwat 6 jier âld wie, roan der in frommes op Harings Finne (in binnenpaed, healwei de Sigerswâldsterdyk ôf, 3 stikken lân del oan Haeije Hoekstra ta).
It wie in frommes mei in wite mûtse op. Dat frommes spoeke dêr. Yn 'e midden wie in hiele greate dobbe.
Dêr woard se yn wei. In hiele protte lju ha...
nl.verhalenbank.31523
Yn Garyp wienen froeger wol pleachbeesten. Dy seagen der út as grouwe swarte hounen.
nl.verhalenbank.22985
Yn guon huzen wolle de skuorredoarren nachts net ticht bliuwe. Docht men der dan duveldrek ûnder, dan bliuwe se ticht.
nl.verhalenbank.31565
Yn Tsjummearum leit earne yn in boerepleats in skedel op 'e souder. Dy koe dêr noait wer wei. Hy hie dêr in fêst plak. Dy skedel mòest der bliuwe, oars gebeurden der rare dingen yn dy pleats. Dan gongen de doarren yn 'e nacht fansels iepen, en sa mear.
nl.verhalenbank.31498
