Op 'e Skilige Piip by Feanwâlden spoeke in âld hear mei in grize hege hoed op. Men seit: "Even by de âlde hear de pipe opstekke."
nl.verhalenbank.24623
In muoike fan ús gong us op in kear fan Garyp nei Aldegea oer de barten. Sy hie in kammeraetske by har. Dy barten, dat wie letter in betonbrechje, 't is der nou wei.
Sy wienen der krekt oer hinne, doe woarden se opnom, sûnder dat se der sels erch yn hienen en sa woarden se op in hiel oar plak oer de feart set en stienen se wer oan 'e Gariper kant.
Doe...
nl.verhalenbank.22910
Skoanheit is in kear oer de hage set op 'e Harsteloane. Hy hat noait ien sjoen dy't him dat lapte.
nl.verhalenbank.32493
Us heit dy sei: "Ik leau net oan spoeken, mar ienkear ha 'k it hawn, doe kom der my in grouwe swarte houn tomjitte. Doe soe ik him goed slaen mei de stok, mar ik sloech der dwars trochhinne (myn heit wie Jelle Harmens Dykstra).
nl.verhalenbank.22792
Achter Burgum spoeke juffer Lys, dy wie yn 't wyt klaeid. Se die de minsken neat.
nl.verhalenbank.31517
Yn 'e Easterein fan Garyp spûke altyd in herdershoun.
Ik ken wol minsken dy't him dêr sjoen ha.
nl.verhalenbank.20324
Wy wennen mei ús âlden yn in keet oan 'e polderdyk ûnder Aldegea. By twa dammen dêr tichteby spûke it. Ik moest dêr altyd lâns. As ik oan ien fan dy dammen ta wie, dan bigong ik hiel hurd to rinnen, sa'n angst hie 'k dan. Mar ik ha der noait hwat fornom.
nl.verhalenbank.20240
Myn broer Wytse - dy't forstoarn is - en ik reizgen togearre nei Drylst nei in pear susters, skippersdochters, dêr't wy doe forkearing mei hienen. De moarns werom reizgen wy oer Dearsum. 't Wie dêr tusken twaën en trijen yn 'e nacht. Ik sei tsjin Wytse: "Ik sjoch twa froulju op 'e dyk."
"Ik èk, krektlyk", sei er.
Ik sei: "Ien mei in reade en ien mei in...
nl.verhalenbank.31527
Us Auke moest moarns altyd nei de boer ta. Dy wenne yn 'e Westerein fan Garyp. As er dan de tsjerke foarby moest, seach er dêr altyd twa minsken sitten op 'e tsjerketrappen. Dy bleauwen dêr sitten, hwant as er omseach sieten se dêr nòch. Dat wienen spoeken.
nl.verhalenbank.23042
Op it Lútsensloantsje to Garyp roan in fôlle mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.31519
As se in spûksel tsjin kommen, seinen se: "As't fan 'e Heare is, sprek dan. Ast fan 'e duvel is, stom dan."
nl.verhalenbank.23096
Yn 'e Easterein fan Garyp is in reedtsje foar it hûs fan Wibe Spoor. Yn dat loantsje roan altyd in fôlle mei in krûk om 'e hals. Dy is troch forskeidene minsken sjoen woarn. Hy roan oan 'e wei ta en dan werom, it loantsje del.
nl.verhalenbank.23041
Yn Aldegea roan in fôlle mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.22984
Doe't wy op 'e Koai wennen to Sigerswâld (Garyp), en ik sahwat 6 jier âld wie, roan der in frommes op Harings Finne (in binnenpaed, healwei de Sigerswâldsterdyk ôf, 3 stikken lân del oan Haeije Hoekstra ta).
It wie in frommes mei in wite mûtse op. Dat frommes spoeke dêr. Yn 'e midden wie in hiele greate dobbe.
Dêr woard se yn wei. In hiele protte lju ha...
nl.verhalenbank.31523
Yn Garyp wienen froeger wol pleachbeesten. Dy seagen der út as grouwe swarte hounen.
nl.verhalenbank.22985
Alde Antsje Kak fortelde us, hja hienen it froeger tige earmoedich hawn. Sy wennen by de polderdyk ûnder Aldegea. 't Wie yn 'e winter en sy hienen gjin brant yn 'e hûs. Antsje wie doe noch in famke.
Doe woarde Antsje mei noch ien fan 'e bern der op in joune let yn 't tsjuster op út stjûrd om stikum hwat turf to heljen út ien fan 'e turfhopen, dy't dêr...
nl.verhalenbank.22909
Oan 'e Gravinneloane mat froeger in gravinne mei koets en hynder en al yn 'e groun sakke wêze. Sûnt spûket it dêr. De Gravinneloane bigjint by de 'Koekoek'.
nl.verhalenbank.23033
Op 'e Iniaheide ûnder Garyp spoeke it. Dêr wennen twa âlde minsken: Goaitzen Elzinga en syn wyfke. Sy wennen yn in âld húske. Elke joun kom dêr by 't tsjuster in wite hân oer de ûnderdoar hinne.
nl.verhalenbank.21343
Yn guon huzen wolle de skuorredoarren nachts net ticht bliuwe. Docht men der dan duveldrek ûnder, dan bliuwe se ticht.
nl.verhalenbank.31565
Evert Kobus wenne yn Nyegea. Hy hat him ophong neidat der him in minske yn 'e mjitte kaem, dy't al lang dea wie.
nl.verhalenbank.32120
