Spoekjende dieren
Hjir yn Garyp rûn foarhinne altyd in hûn—wy ha meast heard fan in swarte hûn, mar ek wol fan in bonte hûn—, dat wie in spoekhûn. Hy hie in fêste loop fan Koudenburch ôf oan 'e Achterwei ta troch de Easterein hinne. Hy rûn altyd oan ien kant fan 'e wei lâns, seinen de âlde minsken. Jehannes Roels dat wie in grutte boer en grut keapman. Hy...
nl.verhalenbank.12453
Foarhinne spoeke it hjir yn ûnderskate huzen.
nl.verhalenbank.28903
In Kessel stond 'n spookhuis.
nl.verhalenbank.46162
Op 't Langpaed, by de hoek fan Feanwâldsterwâl, spokket in wyt hynder.
nl.verhalenbank.38285
Yn 'e Foksegatten spûke it ek altyd.
nl.verhalenbank.38444
Spoekjende dieren
Ik wit noch, ús beppe en Tryntsjemuoi wienen by ús te jûnpraten, it is wol mear as sechstich jier Iyn. En doe fertelde ús Tryntsjemuoi: 'Wy gongen hjir lâns (it is by Eastermar of it Heechsân) en doe stie dêr in dikke hûn. Dy sprong jin by it boarst op en hy sei:
'Hoe kenstû my?
Ik ha alhiel gjin kunde oan dy!'
Dus dy hûn prate. En...
nl.verhalenbank.12455
Oan it Spûkeloantsje op 'e Boelensloane spûke it altyd.
nl.verhalenbank.37984
Spoekjende dieren
Foarhinne hie men hjir op 'e hoeke in trijesprong. It is flak by de Westerein, mar ûnder Kollumersweach, en tichte by it spoar. Dêr op 'e ein wie in hiele grutte dobbe. Dêr wienen bern oan 't boartsjen. Doe seagen se, dat dy dobbe siet fol mei katten, boppe op it wetter, allegearre mei de sturten om har hinne.
nl.verhalenbank.12457
Op 'e Godloassingel, dêr is ien formoarde woarn. Dy spûket dêr nòch.
nl.verhalenbank.36643
Ik heb veel meegemaakt met geesten. Het begon vanaf mijn 18e. Ik zal jou een verhaal van mij vertellen. Mijn ergste wat ik meegemaakt heb. Jaren heb ik in angst geleefd. Nu nog durf ik niet alleen te blijven en slaap vanaf mijn 18e met het licht aan.
Ik lag in bed, was aan het slapen. Ik werd wakker en er lag een man in mijn bed en die keek na mij. Een...
nl.verhalenbank.49311
Ik ben met een paar vrienden van me naar het spookhuis van Sas van Gent geweest. Eerst gingen we naar een café toe, want we konden het hele spookhuis niet vinden. In het café begonnen we langzaam rond te vragen. De kastelein had er nog nooit van gehoord, en ineens stond er iemand op van een tafel en kwam bij ons aan de bar zitten en begon te vertellen dat...
nl.verhalenbank.49310
In juni 1963 trouwden wij. Er was in die tijd bijna niet aan een huis te komen, dus gingen we op zolder wonen bij mijn schoonouders. Een paar weken later hadden we bij mijn schoonouders in de straat een huis. Het was van een vriend van mijn man geweest. Die mensen gingen verhuizen en zo hadden wij geluk, omdat ze wisten dat wij op zoek waren hadden ze ons...
nl.verhalenbank.49306
Lampen aandraaien.
Wij hebben hier in huis tenminste twee vaste bezoekers, mijn overleden opa en de oom van mijn partner.
Vaak als wij hun naam roepen en vragen of ze van zich willen laten horen doen ze dit. Ik zal een voorbeeld geven.
Wij hebben een tweekamerflat en hebben twee deuren die naar de slaapkamer toe gaan.
Ik heb eens aan mijn opa gevraagd:...
nl.verhalenbank.49313
Ik werkte voor 3 jaar terug bij een doolhof tussen Hoogeveen en Emmen en na zelf als spook gefungeerd te hebben tijdens een spooktocht in dat doolhof, nam ik om ongeveer 23.00 uur de bus terug naar mijn huis in Hoogeveen.
De bus ging niet rechtstreeks naar Hoogeveen maar via diverse kleine dorpen en deed er dus langer over dan de snelle dienst.
In de bus...
nl.verhalenbank.49317
Ik stond eens in de keuken om half één ‘s middags, 12 jaar geleden.
En toen haalde iemand haar hand door mijn nekhaar met gespreide vingers van onder naar boven, (ik sta niet voor mezelf in als je dat doet) net als mijn schoonzus dat altijd deed toen ze nog kon lopen.
Ik dacht dat mijn vriendin dus achter me langsliep en zich een lolletje had beloofd,...
nl.verhalenbank.49316
Ik zat achter mijn pc een beetje muziek te luisteren (in Rotterdam-Centrum) en met vrienden te chatten. Ineens begon een vriendin over geesten en verschijningen. We chatte erover door en ineens voelde ik een koude rilling en werd best scherp. Ik zag vanuit mijn ooghoek een schim dwalen van door de gangdeur naar de keuken en ik kreeg het ijs- en ijskoud en...
nl.verhalenbank.49314
Ik werkte in een kinderziekenhuis (Miniwinkel) in Delft. In het begin was er niks aan de hand en ging alles zijn gangetje. Tot op een dag, dat ik 's avonds alleen werkte, ineens alles veranderde.
Ik hoorde een klein meisje (jaar of 8) praten alsof ze naast me stond. Maar ik zag niemand staan. Ik ben een beetje gaan kijken vanuit de winkel of ik iemand...
nl.verhalenbank.49315
De zus van de 36-jarige Roos uit Almere maakt paranormale dingen mee in haar woning in de Filmwijk in Almere Stad Oost.
“Ik heb weleens van mijn zus gehoord dat het lepeltje van zelf roert in een kopje. Dat geluid hoor je dan boven. Als je dan naar boven gaat en hoor je stemmen. Ook hoor je soms dat iemand aan de deur klopt. Als je dan gaat kijken, blijkt...
nl.verhalenbank.49164
"Als je ‘s nachts door het Noorderplantsoen fietst loop je kans om een hulpschreeuw te horen van een meisje die de bosjes uit komt rennen en je vertelt dat er iemand achter haar aan zit. Als je haar aanbiedt achterop te springen en je kijkt even later achterom is ze weg. Je gaat naar de politie en vertelt wat er gebeurd is. De politie laat je een foto...
nl.verhalenbank.49170
"In de straat van mijn oma 'woont' de dood. Elk jaar schoof het een huis op. Zo ging er dus elk jaar in een huis iemand dood en dat ging dan heen en weer. Mijn oma is ook gestorven toen 'haar huis aan de beurt was'. Ik zou nooit in die straat gaan wonen. Hoe toevallig het ook kan zijn, ik krijg de kriebels van het idee."
(Lagom, vrouw uit Den Haag)
nl.verhalenbank.49171
