128.
...
Op het kerkpad - het nu nog bestaande fraaie fietspaadje van de Fleerderhoek naar de Lutter kerk, was het ook lang niet altijd pluis.
Een paar vrouwen fietsten eens in de tweedonker kerkwaarts. Tot hun grote schrik voelden zij telkens een tikje op de rug, net of iemand hen met een stokje aanraakte. Zij sprongen van de fiets, maar alles was stil,...
nl.verhalenbank.128222
H.E.: He’j wa es mangs heurd van spookkatn dan?
E.M.: t’Oold Gröalkn löawde owweral kwam bie de Mulder, bie Santje nich.
G.M.: Dan kwamn ze doar duur de stej hen.
nl.verhalenbank.128539
Spouken
I. 't Swieneslòp.
Tussen 't Haim en Ter Hoar doar ligt 't Swieneslòp. Dat is 'n lege plek laand; vrouger wazzen 't rnainst stroeken mit overaal wotter der tussen; roegte en wildernis.
Doar haar 'n spouk steevaast zien verblief; as de boeren koren bringen mozzen noa de Pekel, din wazzen ze baange vanzulf.
Ze nammen ain van de hòlten rongen oet de...
nl.verhalenbank.42499
Vroeger zeiden ze hier, wanneer je met de blinde belie (1) ben geboren, dan heb je de gave van de helderziendheid. Soms bleef de helm rondspoken. Dan zeiden ze: "De blinde belie spookt!"
(1) de helm
nl.verhalenbank.50586
Der wienen us twa man, dy soenen in trêdden-ien bang meitsje. Sy sloegen in wyt lekken om en gongen boven op elkoar stean tsjin in muorre oan. De trêdde moest dêr lâns komme.
Doe't dy der oankom bleau er stean en sei: "Twa witen ha 'k wol ris op elkoar sjoen, mar dêr ek noch in swarten boven op noch noait."
nl.verhalenbank.25284
Jao, de weerwolf, dat hek hier genoeg gehoord. Dan zagge ze d'r ene in 't wit. Ze hebbe d'r nooit geen een kenne krijge. Toen was 't nogal erg. Ze hadden een deken of laken om of zo iets.
nl.verhalenbank.72844
E.M.: Ströapn a’j jong zint dat döa’j verrek gearn. Ik har zon haaznstrik in n es stoan en ik deank ’s oavnds, no goat ze owweral hen, ik deank ’s oavnds, ik kon der wa es hengoan, n uur of tien, half elfn of zoa, misschien elf uur hen kiekn doar kon a makkelk wat inzetn of nich, dat dacht ik bie mie zölf, ik der hen, mer ik was secuur en heanig bang, dat...
nl.verhalenbank.128540
Eene moedige dienstmeid.
Voor vele jaren woonde er bij een dorpspredikant eene dienstmeid, die zoowel om hare deugd als door haar uiterlijk bij de jongelingschap in den omtrek hoog stond aangeschreven. Aan bezoeken van vrijers had het haar dan ook nooit ontbroken en zij had ten slotte aan een hunner de voorkeur gegeven. Maar nu en dan werd haar door...
nl.verhalenbank.57759
'Allerdomst bijgeloof. Uit Haarlemmermeer wordt gemeld, dat daar een oude vrouw sedert jaren als tooverkol gevreesd, haar macht weder heeft doen gelden en twee gezinnen betoverde. Verschrikkelijke dingen worden daaromtrent verhaald. Op rand van sommigen is [dez?]en er thans op uit een pikzwarte kip te krijgen, die, levend gebraden, den kwaden geesten moet...
nl.verhalenbank.42813
In Oostwòlmerpòlder leeft 'n borries, dij kin net zo goud in 't wotter verkeren as op 't laand. Dat is 'n pòlderhond. Hai het 'n staart as 'n riezen bezzem.
Dou Baike van Oostwòlle nog dainde, het ze hom zulf zain; lutjemaaid was ter bie. Ze kinnen mit 'n woord van woarheid getugen, dat e hoelde van hoe woeps, en dat e op kòp in de baarmsloot schoot.
Ook...
nl.verhalenbank.42407
Er was eens een boer die zijn ziel aan den duivel verkocht had. Een boer die in Holstein woonde, ergens aan de Eider.
Het moet gezegd worden dat het een slechte kerel was. Hij gaf om God noch zijn gebod en leefde er maar op los. En dat was leelijk, zooals te begrijpen is van iemand die relaties met den duivel onderhield.
Maar op een dag was de tijd er en...
nl.verhalenbank.128189
130.
Ergens langs de Postweg, maar niemand weet waar, al moet t op de Boerskotten zijn, zou ook het graf liggen van een Frans officier, uit de tijden van Napoleon, die onderweg gestorven is. En soms moet die officier daar in de buurt ook rondwaren, 'der hebt em wat wal ees zeen'.
nl.verhalenbank.128230
Vroeger had je hier een spookweg, de weg van Benthuize. Mense zat, die daar niet allenig heen dorste. Maar wat ze nou zagge of wat d'r nou precies beurde, dat heb ik nooit gehoord.
nl.verhalenbank.72582
RK: U vertelde dat daar eh - Ik-ik zei van in Sint Anna ter Muiden staat een klooster, en [DG: Ja.] wat had u daar van gehoord?
DG: Eh, het-het wordt verteld dat ze daar-eh magietoestanden of zo doen, dus-eh hekserij of zo, ma...of 't waar is, of 't nie waar is -
RK: Hm. En u zei [DG: - da weet ik nie.] net ook van dat 't 'r spookte?
DG: Ja () ((de wind...
nl.verhalenbank.47890
Doanao hef ze hier en doa wa es maol wier speuk zein; zie is maol van de Raotger köm'm; ok met 'n geval, at doa wat jôngs was doa hen west en doe kömp ze duur Huie hen en doa is ea maol ne witte dame temeut köm'm en die is 's nachens vuur ea oet de de stie gaon.
nl.verhalenbank.128389
Bongers vertelde mij het volgende verhaal, dat hij helemaal zelf heeft beleefd.
Ik had gemerkt, dat ik gevoelig ben om wichelroede te lopen. Op mijn eigen erf heb ik er mee gewerkt en plaatsen opgespoord waar water in de grond zit. Ook heb ik de fundamenten van het oude kasteel den Burg weer gevonden. Dat was een soort waterburcht met een klein haventje...
nl.verhalenbank.43270
De Widde Wiend
Benoam op 't Hogelaand, doar hèie de Widde Wiend. Dat is de duvel in de gedoante van 'n widde winhond.
Mòie slim verzichteg mit wezen. Van eerst is mor zoo'n luddek dinkje, dij veur joe aanlöpt, en om joe tou, en din weer veur joe. Hai wil joe de weg wiezen, mor ie bin wel wiezer.
Ook nog gain woord zeggen! Din wòr je 't gaauw genog gewoar....
nl.verhalenbank.42409
130.
Gerardus Koop uit de Fleerderhoek zag des avonds laat vier grote wagenwielen over de Postweg rollen, 'net of der ne waag of ne koets anzat, mer dee ko'j nich zeen. En et rapten en kraakten ok net of der ne waag an kwam veuren, en n koetsier of voorman ko'j heuren, as e wat teggen de peerde reup, net as gewoon, za'k mer zeggen'. Misschien is dat wel...
nl.verhalenbank.128229
Me waere in 1944 ok gevacueêrd voo de Duitsers in me ao aoles achter motte laete. Ma in juni 1945 mochte me trugkomme in netuurlek zō gauw mogeluk geperbeerd om wi mee ’t vissen te beginne. ‘k È m’n bôôt wi in orde ebracht in in ’t waeter eleid. In goed, noe was ’t aolef juli in un êête weke. ’s Aeves gieng d’n damp over ’t land zō’n meter ôôge. In ik ma...
nl.verhalenbank.46520
H.E.: En met t peard dan, Eduard, t is oe misschien zölf a wa passeerd of a’j dat hebt heurd van oe vader of grootvader, dat dee ok wa es mangs ineens stil kon stoan en dan dachn ie, hoo kan dat toch, en woarum trekt ze no nich an en dan zol der ok op een of andere manier ne geest bie wezn west, De pear hebt mangs n apart zintuug, wat wie zölf nich könt...
nl.verhalenbank.128533
