De heit fan 'e bruorren Feddema ûnder Readtsjerk fortelde oan skoanheit, der siet yn 'e wâl ûnder Rinsumageast jouns in mantsje roungear op 'e hurken mei in gleon pypke yn 'e mûle en hiele gleone egen yn 'e kop. Dat mantsje spoeke dêr.
nl.verhalenbank.20501
De oerpake fan beppe Hiltsje van der Weide dy wie nei Feanwâldster merke. Hy siet dêr yn 't café. Hy hie tofolle hawn en swetste en swearde nochal hwat. Hy wie foar neat bang, sei er. 't Woarde al letter. "Dû mast ek fuort," seinen se tsjin him, "hwant dû mast de Boppewei del, en dû wytst wol, dêr spûket it."
Doe sei oerpake mei in grou flokwurd: "As dêr...
nl.verhalenbank.25082
Op 'e Gariper wei fan 'e Tramwei nei de hoeke ta roan froeger in fôlle mei in brijpot om 'e hals.
Ek seach men wylde lantearnens yn dy buert.
nl.verhalenbank.21781
Yn Noardermar wenne âlde Iebeltsje. Dy hie in dochter, dy waerd kranksinnich. Doe liet hja dy dochter wenje yn in gat, dat se yn 't hea makke hienen, dêr koe se net wer út komme. Dêr krige se har iten en dêr die se har bihoeften. Klaske hiet se, mar se seinen Kajje tsjin har.
Letter doochde it dêr net mear yn 'e skuorre. Doe spoeke Kajje dêr, dy't doe al...
nl.verhalenbank.31234
Der wie in frou forstoarn, dy hie by har leven in hiel soad breide. Altyd foar in oar.
Dat breidzjen lei yn 't laed fan in kast.
De man wist net hwat hy der mei dwaen moest.
Op in kear, doe't er fan 't wurk thúskaem, seinen de beide famkes: "Heit, mem hat hjir hjoed west."
"Leave," sei er, "dat kin net. Mem is dea, en dy komt net wer."
"'t Is dochs sa",...
nl.verhalenbank.30102
Yn Twizel, yn 't Waeigat - dat is tusken de suvelfabryk en de herberch 'De witte kannen' roan froeger in fôlle om mei in brijpot om 'e hals. As wy as bern jouns let noch bûten wienen, seinen se tsjin ús: "Tink der om, hear, oars pakt de fôlle mei de brijpot jim."
nl.verhalenbank.32671
Yn 'e Sumarreheide op 'e Fiifhoek, dêr spoeke it. Dêr doarsten de minsken yn 'e nacht net komme. Op 'e Pasterijelânnen spoeke it ek. Op 'e Brandsma-loane to Garyp roun in fôlle mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.32116
De frou út Hoensbroek, dêr't ik it nyskes oer hie, doarst nei tolven net by 't tsjerkhôf lâns, hwant, sei se, dan spoeken de geesten dêr om.
nl.verhalenbank.32670
DE DUIVEL ALS DIER
In Zeelst staat een klein kasteeltje waaromheen een gracht loopt. Bij die gracht zag men vroeger in de morgenstond, vlak voor het kleppen van het Angelus, dikwijls een grote gitzwarte hond met gloeiende ogen ronddolen.
Het was de geest van een man, die in de buurt van het slot een misdaad begaan had en nu als straf daarvoor moest...
nl.verhalenbank.49598
Boardzer Bruining fan 'e Houtigehage wie mei de keppel op 'e Grinzer klaei. Dêr wie ek in neef fan myn wiif by. Doe seach Boardzer dêr op in nacht yn 'e skuorre, dêr't se yn slepten, twa neakene berntsjes omrinnen. Dy koenen de rêst net krije, omt se gjin deaklean oankrigen hienen.
nl.verhalenbank.22267
Yn Aldegea, fortelde mem, stie in hûs mei in skuorrepeal, dêr't yn 'e nacht altyd neakene berntsjes om hinne dounsen. Dy berntsjes hienen gjin deaklean meikrigen. Dêrtroch hienen se gjin rêst.
nl.verhalenbank.30892
Op 'e Boppewei ûnder de Westerein roan froeger altyd de âlde hear. Dy spoeke dêr.
Der sit oan 'e Boppewei by de Skilige Piip in kiste mei jild yn 'e groun. Twa man hienen dêr oan 't dollen west om dy kiste der út to heljen, mar doe't se der oan ta wienen en de kiste bleat kom hienen se sein: "Nou ha wy him al!" En dat wie mis, hwant doe sonk de kiste wer...
nl.verhalenbank.24578
Op 't Heideloantsje yn Twizelerheide roan in fôlle mei in brijpot om 'e hals. Soms roan der ek wol us in grouwe, swarte houn.
nl.verhalenbank.22684
Us heit en dy wennen op 'e Langewyk. Heit en mem hienen dêr in winkeltsje. Doe kom dêr op in kear in frommes by heit yn 'e winkel, dy hie har man forlern.
Sy sei tsjin heit: "'k Ha myn man sjoen."
"Dat kin net", sei heit.
"Wier," sei se, "ik haw him sjoen."
"As 't wier is, wol ik him èk wolris sjen", sei heit.
Doe hied er tofolle sein.
Op in kear kom heit...
nl.verhalenbank.24381
In Bergeijk werd in het jaar 1838 een oud gebouw afgebroken, dat had toebehoord aan de gemeentesecretaris. Deze man had de gemeente op oneerlijke wijze benadeeld. Hij vertoonde zich na zijn dood voortdurend in dit huis en maakte de bewoners bang door allerlei gekke vertoningen en spokerijen.
nl.verhalenbank.49811
Treinongeluk 1856, Rotterdam
Op zondagavond 10 augustus 1856 tegen elf uur heeft een locaaltrein uit Den Haag - getrokken door locomotief Hercules - zich in volle vaart geboord in de achterkant van zijn langzaam rijdende voorganger, tussen Schiedam en de brug over de Delfshavensche Schie. De aangereden trein arriveert niettemin keurig op tijd langs het...
nl.verhalenbank.45385
Oan 'e Langeastloane is 't Klaesboskje. Dêr hat ien him ris ophong. Sûnt hinget er altyd jouns oer de hekke hinne.
nl.verhalenbank.31404
As wy froeger yn 'e Westerein útfanhûs wienen, seinen se: "Tink der om, dêr en dêr dat paedtsje net lâns komme, hwant dan komt der jim in famke tsjin mei in read skelkje foar."
Dat fanke wie fordronken en spûke dêr letter om.
nl.verhalenbank.32669
Dor liep al ’n hele tied snachs ’n witte geit rond. Veul minse hadden ’m gezien. En ze vroegen: “Is die geit van ou?” “Nee”. “Van ou?” “Nee”. Hé’j was van niemand. Op ’n oavend zèj er iemand: “D’r lupt de geit wer over den diek”. De minse ginge kieke. Mar de geit was ienens weg. En gin mins het ’m lotter nog gezien.
nl.verhalenbank.50402
In neef fan ús hie in húshâldster. Hy hat har skandalich bihandele. Doe't it minske âld waerd, wie se der al hielendal oer. 't Wie in stumper.
As hy by 't winter fuort gong moest it sloof yn 'e kjeld sitte. Dan boun er earst in tou om 'e kachel hinne, hwant hy sei, 't wie net fortroud dat sy mei de kachel om gong.
Letter, doe't se stoarn wie, koed er har...
nl.verhalenbank.22123
