Spook op het Haarens kasteel
Op 't Haorens kesteel heet 't altij gespokt, altij. 't Is nog mar geleje .... 'n twintig jaor geleje, datter zellufs treine van osterwèk kwaome, omdat 't 'r spokte. De jongus ginge allemaol kèke, jao mee de trein van osterwèk. In de laone hinge zellufs stukke kleed van 't spook, zinne ze. Het is heul lang geleje, 'n jonkvrouw...
nl.verhalenbank.41634
Mol, de weerwolf
Een keuterboer, die Mol heette, werd altijd uitgescholden:
"Bierpoep! Twee emmers vol snijbonen en nog maar wind!"
Dat kwam omdat hij zoveel at.
Karels, een dagloner, keerde 's avonds laat dwars door het veld terug naar huis, toen hij een ploeg zonder paard of man op zich af zag komen. Hij trok zijn mes, maar het ketste af op het...
nl.verhalenbank.9514
Ik heb een kameraad, een stroper, erg bijgelovig. Die heb me eens een keer verteld, dat ze met z'n vijven in Tienhoven gingen stropen. De een gong in domineeskleer, de ander gong as pastoor gekleed en de drie andere gewoon. Ze dachten zeker dat ze zo de boswachter uit de weeg bleef. Zo gingen ze de polder in. Ze komen in de polder. Ze schoten behoorlijk...
nl.verhalenbank.50948
2.79. Het weergevonden peerd
De eerwaarde heer Johan Samâls was van 't jaar 1686 (of iets vroeger) tot 1735 pastoor te Westerhoven en bewoonde de toenmalige pastorij, ten Noord Oosten van de Erpestraat, in de nabijheid der aloude parochiekerk gelegen. Zeer lang is deze herder bij de ingezetenen in 't geheugen gebleven, voornamelijk wegens de macht die hij...
nl.verhalenbank.50120
2.67. Verschijning eener overledene vrouw te Eersel
Toen Arie Jacobs in 't begin dezer eeuw het (sinds verbouwd) huis bewoonde dat nu aan Jacob van Moll behoort en ten Noordoosten van de kerk en het kerkhof te Eersel ligt, had hij eene dienstmeid uit dat dorp, aan wie schier dagelijks, als zij in den vroegen avond de beesten in den stal molk, tot hare...
nl.verhalenbank.50108
1.27. Heksen en de kwade hand
Langen tijd voor dezen woonde in 'Het Hooghuis' te Woensel, dicht bij de nieuwe kerk, een boer, die tevens brouwer was. Zijn huis was een gezellig rendez-vous voor lieden uit 't dorp, die onder aangenamen kout 'bij den vuurherd' van een potje bier hielden. Vooral in de winteravonden trof men er dan ook steeds gezelschap aan...
nl.verhalenbank.50021
'Als ik er zo eens over denk, meneer, is 't wel vreemd, dat in vroeger jaren er zoveel rare dingen gebeurden, waar je tegenwoordig niet meer over hoort spreken!'
Zo begint de nog flink gebouwde oude schipper Eduard de Bruijn, die in het laatste huisje van de Lage Weg richting Zeedorp in Ossenisse woont.
'Heel wat jaren heb ik - als jongen eerst bij mijn...
nl.verhalenbank.49106
No. 148. Langen tijd voor dezen woonde op "Het Hooghuis" te Woensel, dicht bij de nieuwe kerk, een boer, die tevens brouwer was. Zijn huis was druk bezocht; vooral in de winteravonden kwamen er velen buurten, die zich het bier goed lieten smaken. Maar ge moest dan oppassen, dat ge uw potteken niet op den stenen zette bij den vuurherd, zooals men altijd...
nl.verhalenbank.46879
2c. In de bosschen rondom Erp huisde een beer, die het den boeren zeer lastig maakte. Zelfs de koe van den pastoor was het slachtoffer van zijn vraatzucht geworden. De parochianen wilden dus het dier levend of dood in handen krijgen. Nu stelde de koster voor, den beer in de kerk te drijven en hem daar te laten doodhongeren. 't Eerste gelukte, maar toen...
nl.verhalenbank.45213
Mien moeder - eigelijk tante - was al lang ziek. Ze was al bé’j verschillende dokters gewes. Mar ’t hielp niks. Ok bé’j ’n beroemde dokter in Huse. Mar die het er ok niks on kunne doen. Ze kos snachs hos nie sloape en ze was altied zo muuj. ’t Woj mar nie bèter worre. En ’t had al zowat anderhalf joar geduurd. Toe zèj voader ’s op ’n keer: “Gé’j mos mar...
nl.verhalenbank.44974
6.1. Casteren, 1560
Een boer, die vijf jaar ziekelijk was geweest, raadpleegde iemand (een duivelsbanner?), die hem zei, dat hij betooverd was. De schuldige zou 's anderen daags iets uit zijn huis komen vragen; dit moest hij weigeren; – daarna iets uit zijn tuin, en dit moest hij 'om Godswil' geven. Toen er nu werkelijk een oude vrouw iets kwam vragen,...
nl.verhalenbank.44462
Van verkochte zielen
Vaar-Köbke
Op Genhoes Sint-Jans-Geleen, onder Spaubeek, woonde lange jaren geleden een vaarknecht (voerman), die Köbke (Jacob) heette met de voornaam en naar zijn stiel kortweg Vaar-Köbke werd genoemd.
Hij had, God weet om welke reden, zijn ziel aan de duivel verkocht en nadat hij dat had gedaan, was er niets meer onmogelijk voor hem....
nl.verhalenbank.43474
De timmerman van Gulpen
Te Gulpen woonde een timmerman die meestal dronken was en niets meer aan zijn godsdienst deed. Daarentegen had hij zich de afschuwelijke gewoonte eigengemaakt, zijn verbittering tegen alles wat goed was uit te braken in hele litanieën van vloeken en godslasteringen.
Het kon niet anders of dat moest een verschrikkelijk einde geven....
nl.verhalenbank.43347
Tooverboeken
Eens kwam een man uit Lamswaarde te weten, dat zijn vrouw een heks was. Dat was 'n schrik voor dien vent. Hij ging direct den pastoor raadplegen. Die zei: "Als je maar te weten kunt komen, waar ze het boek verbergt, waaruit ze al haar tooverkunsten leert, dan zijn we spoedig geholpen."
Na dagen en dagen meende de man iets gevonden te hebben....
nl.verhalenbank.39077
Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt?
Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel voorgesteld wordt (met...
nl.verhalenbank.14737
E: No, dan vertel ie mer.
S: Oh ja dat heb ik zölvn nog beleefd, toen was der bie oons ene Eenhuus, die had zo'n cafeekn.
E: Is dat in Aalbeargn?
S: Nee, vlak bie Slaghaarn, n cafeekn en doar gungn ze 's oavnds aait dansn en doar heuln ze bie sport ok ne mis en zoiets heuln ze doar, toen op nen oavnds warn der twee vrouwluu west en dee beide vrouwluu he'k...
nl.verhalenbank.128635
Een inwoner van Broek in Waterland diende voor meer dan dertig jaar op Edam. Voor zijn patroon, een bakker, moest hij dagelijks het brood uitventen te Volendam. Eens had hij zich verlaat, zoodat het al donker was, toen hij daar aankwam. Hij haalde ergens een deur open, doch trok die weer dicht, nadat hij zich overtuigd had dat er niemand thuis was. Toen...
nl.verhalenbank.12403
Noast ons op de Hörsten woonde vrouger oal Haarm S.
Hai wur nooit anders nuimd as Haarm-fiet-pestoor; woorom wai k nait. Haarm-fiet-pestoor kon heksn; mien oln woarschouwden ons veur hom. Wie moggen den ook nait groag noar hom tou goan.
Mien ol lu zaggen hom nait geern in huus; ha idee kwoad.
Haarm kwam zo mit n gloepstreek achter op dele en luip bie de...
nl.verhalenbank.43927
DE DUIVEL ALS HEER
Het was vroeger en nu ook nog op vele plaatsen de gewoonte in de Kempen om in de kerstnacht op te blijven om zich toch zeker niet voor de nachtmis te verslapen. De meeste mensen bleven in de huiselijke kring. Er waren er echter ook die dit deden in een herberg, al werd daar door de pastoor vele malen tegen gewaarschuwd. Maar iedereen...
nl.verhalenbank.49585
Het was op een regenachtige novembermiddag van het jaar zoveel, dat pastoor Johannes ontwaakte uit zijn middagdutje dat hij iedere middag deed.
Hij was al oud, pastoor Johannes. Rustig had hij zijn parochie bestuurd en er zijn beste krachten aan gegeven. Hij had iedereen met raad en daad bijgestaan. En nu, hij voelde het wel, zou hij het zo heel lang...
nl.verhalenbank.49784
