Scheldnamen - Legenden
Delftsche Kalverschieters, door U reeds aangehaald. De schildwacht in zijne angst schiet op den vijand, dien hij meende te zien komen: het bleek echter slechts een kalf te zijn.
Dortsche schapendieven. Ten einde de accijns te ontduiken kleedden twee boertjes een schaap als juffrouw aan, wandelden gearmd met de juffrouw door de...
nl.verhalenbank.39379
De pater of de pestoor wur wel vaker roepn, as er ziekte was. Bieveurbeeld, as er n krans in t kussen vonden wur.
Moar sommigen kunnen zuch doar zulf met redden.
Ik weet van iene, waar ook zo’n krans te zien was; in dat huus wis men er wel road op.
Et kussen wier oopn sneden; dr zat een doeve in; bienoa kloar, allenig de kop ontbrak nog. As die r aanzeetn...
nl.verhalenbank.44960
Bij Aant. 1938, §2, fol. 31. Volgens mevr. Dr. H.E. Heimans te Almelo zegt „vrouw Seckel-Reekens, 64 jaar oud, „koopvrouw”, „R.K. opgevoed”, vaak kabouters te hebben gezien in een strook die verloopt van Volthe, via de Hunenborg, Tilligte, Springendal, Braamberg, (langs de watermolens van Frans en van Bels), Mander, Manderveen, in de richting van...
nl.verhalenbank.48585
Grensstenen verplaatsen:
Indertijd, toen de Peelkanalen, de Helenavaart en het Deurnes kanaal nog niet gegraven waren, was de grens tussen de gemeenten Helden en Meijel nog niet afgebakend, en dit gaf dikwijls aanleiding tot heftige ruzies tussen beider inwoners. De Peel aldaar was nog gemeenschappelijk bezit, en de inwoners hadden er recht op het weiden...
nl.verhalenbank.69275
Bokkenrijders in Grevenbicht
We hadden het over dievenbenden in Limburg in de achttiende eeuw. We zeiden dat de Bokkenrijders hun rooftochten uitstrekten tot Grevenbicht. We vinden daarvan een voorval vermeld in de kroniek van Grevenbicht. In die tijd stond de linkeroever der Maas onder gebied van de prins-bisschop van Luik; op de rechteroever oefenden...
nl.verhalenbank.35849
DE BEHEKSTE KOE
In Achel woonde vroeger een vrouwtje dat boter maakte en om die reden het botervrouwtje werd genoemd. Op zekere dag was ze reeds meer dan drie uren bezig met karnen, doch de melk wilde maar niet boteren. Ze deed de normale handelingen als altijd, meer dan dat zelfs, maar niets hielp. Toevallig kwam de buurvrouw voorbij en het botervrouwtje...
nl.verhalenbank.49581
Twee Milheezer-boeren gingen naar Gemert-markt, binnendoor over Greef en Ven onder Bakel. Ze kwamen voorbij het gedoetje van het ossenboertje Nelis, die daar woonde met z’n beeldschone dochter Mieke. Natuurlijk praatten ze met Miekes en beloofden ’n buugl mergtmoppen mee te brengen. Ze bezochten de mert, deden hun zaken, brachten nog ’n Hanne en ’n Mijn...
nl.verhalenbank.47569
[10.18 min]
LP:Uit het blote hoofd. Ja, dus ik ga u nu een verhaal uit het blote hoofd vertellen.
RK:Ja.
LP:In het Ginneken, meer gezegd in Ulfenhout heb je het kasteel van Grimbergen. En in het Ginneken heb je het kasteel Bouvigne.
RK:Bouvigne.
LP: Bouvigne. Ja.. die twee heren van die twee die twee landheren van Bouvigne en van Grimhuizen, ja? Die...
nl.verhalenbank.48909
HEKSERIJ: Kromme wijfkes
De Hezelaarsestraat was een kronkelende, zanderige straat vol met kuilen en diepe karsporen.
Langs deze kromme zanderige straat stonden veel bomen en in de schaduw van deze dikke en dunne, kromme en rechte bomen stonden, in of uit de wind, de huizen. In deze goeie of slechte, lage en lange, kille of koele huizen woonden de...
nl.verhalenbank.26425
Verborgen schatten:
In Neer woonde indertijd twee oude ongetrouwde mensen, een broer en zijn zuster. Ze hadden in hun leven veel geld opgespaard. Ze brachten dit niet naar de spaarbank, doch bewaarden het in huis. Toen de zuster stierf, moest de man voor zijn werk het huis alleen laten. Hij verborg het geld in de schouw. Later stierf de man, zonder de...
nl.verhalenbank.63730
Verbannen van spoken:
Bij bezetenheid door boze geest, of wanneer iemand door de kwade hand geraakt werd, riep men de hulp van een priester, meestal een kloosterling in. Na de bezwering door gebeden uit een boekje, kreeg de getroffene de opdracht, veel goede werken te doen en te bidden. Bv. met grote aandacht negen maal het Onze Vader en het Wees gegroet....
nl.verhalenbank.63731
[54.15]
RH: Zo is een favoriet verhaal van mij de ‘Koster van de Antoniuskerk’. Je hebt hier de Antoniuskerk, hier vlakbij, eh die ligt op een steenworp afstand hiervandaan. ’t Is overigens tegenwoordig de Bisschopskerk, dus de kathedraalkerk geworden. En die Antoniuskerk daar was bij toeval een zekere meneer Vermeulen, Marinus Vermeulen die was daar...
nl.verhalenbank.47056
Vroeger vertelde ze wel, dat “die en die”, inkele vrollie, hekse ware. ’t Ware altied lilleke ouwe vrouwe. En ze kosse iemes behekse. Mien moeder het mien wel es verteld, da ik as klein kiend ok beheks was gewes. Dör ’n burvrouw. Toe ik nog zon heel klein kienje was, ik loai nog ien de wieg, was ’k es èrg ziek. Ik ha helemol gin mach mer. Ik kos mien eige...
nl.verhalenbank.49643
Behekst
Dat is mien eigen dochter. Ik kan joe dat precies verteln en alles is waar. Er liep hier vroeger een kiepkerel bie de huzen langs. Et was n gloeperg kereltien. Zo is ie n keer bie ons west en keek maar aldeur in de kinderwaagn. Lag n wichien in en ie praatte maar teegn heur.
n Paar daagn later wur et kind ziek; de iene kaante van t gezicht wur...
nl.verhalenbank.46165
Spook op het Haarens kasteel
Op 't Haorens kesteel heet 't altij gespokt, altij. 't Is nog mar geleje .... 'n twintig jaor geleje, datter zellufs treine van osterwèk kwaome, omdat 't 'r spokte. De jongus ginge allemaol kèke, jao mee de trein van osterwèk. In de laone hinge zellufs stukke kleed van 't spook, zinne ze. Het is heul lang geleje, 'n jonkvrouw...
nl.verhalenbank.41634
Mol, de weerwolf
Een keuterboer, die Mol heette, werd altijd uitgescholden:
"Bierpoep! Twee emmers vol snijbonen en nog maar wind!"
Dat kwam omdat hij zoveel at.
Karels, een dagloner, keerde 's avonds laat dwars door het veld terug naar huis, toen hij een ploeg zonder paard of man op zich af zag komen. Hij trok zijn mes, maar het ketste af op het...
nl.verhalenbank.9514
Ik heb een kameraad, een stroper, erg bijgelovig. Die heb me eens een keer verteld, dat ze met z'n vijven in Tienhoven gingen stropen. De een gong in domineeskleer, de ander gong as pastoor gekleed en de drie andere gewoon. Ze dachten zeker dat ze zo de boswachter uit de weeg bleef. Zo gingen ze de polder in. Ze komen in de polder. Ze schoten behoorlijk...
nl.verhalenbank.50948
2.79. Het weergevonden peerd
De eerwaarde heer Johan Samâls was van 't jaar 1686 (of iets vroeger) tot 1735 pastoor te Westerhoven en bewoonde de toenmalige pastorij, ten Noord Oosten van de Erpestraat, in de nabijheid der aloude parochiekerk gelegen. Zeer lang is deze herder bij de ingezetenen in 't geheugen gebleven, voornamelijk wegens de macht die hij...
nl.verhalenbank.50120
2.67. Verschijning eener overledene vrouw te Eersel
Toen Arie Jacobs in 't begin dezer eeuw het (sinds verbouwd) huis bewoonde dat nu aan Jacob van Moll behoort en ten Noordoosten van de kerk en het kerkhof te Eersel ligt, had hij eene dienstmeid uit dat dorp, aan wie schier dagelijks, als zij in den vroegen avond de beesten in den stal molk, tot hare...
nl.verhalenbank.50108
1.27. Heksen en de kwade hand
Langen tijd voor dezen woonde in 'Het Hooghuis' te Woensel, dicht bij de nieuwe kerk, een boer, die tevens brouwer was. Zijn huis was een gezellig rendez-vous voor lieden uit 't dorp, die onder aangenamen kout 'bij den vuurherd' van een potje bier hielden. Vooral in de winteravonden trof men er dan ook steeds gezelschap aan...
nl.verhalenbank.50021
