Raymond den Boestert: Nee, ik, ik, ik had natuurlijk een verhaal kunnen vertellen als afsluiting eh, eentje die eh, bij eh de Canon met de kleine c hoort. Maar ik dacht van: 'Ach, we hebben het al de hele dag over die verhalen gehad'.
Gerard Rooijakkers [op achtergrond]: Leuk.
Raymond den Boestert: En een aantal eh, die hebben jullie ook natuurlijk uit...
nl.verhalenbank.44448
21.29
[JvdB] Dus dat was het eerste verhaal, maar van zijn vader daar is een heel uhh daar zijn twee leuke verhalen van. Het eerste is in 1942 toen woonde dr in Kloosterhaar een familie Evers en die hadden een kind van 6 jaar. En dat kind dat werd ziek en toen hebben ze daar uhh, nou ja de oorlog ging ook voor heel veel mensen het leven gewoon door, daar...
nl.verhalenbank.46645
RW: En ook een keer in de gevangenis. Een meisje en die ging over geesten praten. En die was in slaap gevallen op mijn bed, toen ging ik in haar bed slapen. Ja ik vond het zo lullig om haar wakker te maken weet je. Dus ik ging op haar bed en ik werd wakker en het leek net of iemand me vastpakte. En ik kon geen lucht meer krijgen. Maar ze zeggen dat dat...
nl.verhalenbank.19440
30.28
Maar nu in het voorjaar, afgelopen voorjaar werd ik uitgenodigd bij Kloosterhaar / Balderhaar en dat ligt dus echt op de grens van Duitsland. En ik had er eerlijk gezegd niet zoveel zin in, maar dat moet je d’r ook maar niet inzetten dan, maar in ieder geval het was maar een klein groepje en ik dacht ach nou ja. Maar toch er maar heen gegaan en daar...
nl.verhalenbank.46653
Mijn moeder vertelde altijd dat als je tegen volwassenen loog er dan een kruis op je voorhoofd zou verschijnen. Mijn zusje geloofde daar zeer sterk in en hield dan ook altijd als ze iets discutabels zei haar hand voor haar voorhoofd. Hierdoor wist mijn moeder natuurlijk alsnog dat ze dan loog.
nl.verhalenbank.46519
Vroeger werden er bij ons op school verhalen verteld over 'geesten oproepen'. Het was gevaarlijk, en je moest heel goed uitkijken welke vragen je aan de geest stelde. Er werd verteld over kinderen die bij iemand thuis glaasje gingen draaien. Een meisje had toen aan de geest gevraagd wanneer ze dood zou gaan. De geest antwoordde dat ze over drie dagen dood...
nl.verhalenbank.40419
29.57
JvdB: En dan had je bijvoorbeeld ook kransen met veren dr in, die waren ook veel veelvuldig ter bescherming trof je die aan op huizen. Er waren ook kransen bijvoorbeeld om uhh mensen te laten weten dat ze welkom waren met Pasen hè, dan konden de zwervers die konden komen en dan zou je denken van hoe kan dat allemaal hè . De … het oosten lag heel ver...
nl.verhalenbank.46652
Grootvader van mijn man was vischkoper. Als er nu bij zijn visch een bot aan boord kwam die geheel wit was, dus geen of haast geen zwart op zijn huid bezat, dan werd dat "botje" gauw weer overboord gegooid, "want dat was vast en zeker een kol."
nl.verhalenbank.13318
Mijn oma en moeder vertelden mij als kind altijd dat ik geen gekke bekken moest trekken. Ik probeerde vaak scheel te kijken en nog meer van dat soort dingen. Zij vertelden mij dat als ik een gekke bek zou trekken terwijl de klok zou slaan, mijn gezicht dan in die positie zou blijven staan. Mijn zusje en ik geloofden hierin en wij hebben het dan ook nooit...
nl.verhalenbank.46506
39.37
JvdB: Hendrik Jan Brunnink! 26 Jaar lang de sterkste man van Hardenberg geweest. Hij was smid in Heense en het verhaal van hem dat speelt aan het eind van de 4e Wijkweg. De 4e Wijkweg dat is een doodlopende weg. Vroeger had je allemaal wijken allemaal watertjes, dus dit was ook zo’n watertje. En die 4e Wijkweg die liep dood bij een boerderij maar...
nl.verhalenbank.46658
50.16
JvdB: Het was uh het is in Ede, 150m van het station daar staat een hele oude grote villa. En uh vroeger werd daar, dat is een villa met een enorme kelderverdieping daaronder met allemaal bogen en daar stond dus een van de eerste centrale verwarming stookgevallen en dat was een heel indrukwekkend uh iets, vertelde Kees. En daar werden dus eierkolen...
nl.verhalenbank.46670
18.32
JvdB: Dan wil ik beginnen met Bernard Rusken, want dat was de eerste waar ik naar toe geweest ben en ook een van de oudste en hij is de zoon van Frans Rusken en Frans Rusken die was echt landelijk bekend. Frans ...
RK: Ruske?
JvdB: Rusken. De Russen noemden ze hem ook wel.
RK: oké.
JvdB: En uh die reisde van Emmen naar Zwolle hè, die Frans, en die...
nl.verhalenbank.46310
In Amerika zijn nog steeds van die orthodox protestantse gemeenschappen, waarvan de voorouders uit Nederland afkomstig zijn. Daar wordt de Nederlandse taal nog steeds in ere gehouden, alhoewel dat nu sterk begint af te nemen. De Bijbel die er gelezen wordt, is in het Nederlands. De ouderen in die gemeenschappen vertellen regelmatig eenzelfde verhaal over...
nl.verhalenbank.9652
Van 't Huis met de Hoofden
Mijnheer, zeer aangenaam was ik verrast door U[w] beleefd schrijven. Gaarne voldoe ik aan U[w] verzoek om wat ik weet omtrent het huis met de hoofden mede te deelen. [...] Ik zal dus zoo goed mogelijk maar beginnen met hetgeen ik mij herinner van 't verhaal dat onze grootmoeder deed van 't huis met de hoofden.
Er was eens een...
nl.verhalenbank.13054
't Huis met de Hoofden
De legende van "'t Huis met de Hoofden" te Amsterdam - ik meen op de Prinsengracht bij de Westermarkt - vroeger bewoond door den ouden Heer Roos, makelaar in schilderijen, schoonvader, voor zoover ik meen te weten, van Ds. Laurillard.
(Een meidenverhaal uit mijn jeugd.)
De menschen waren uit en de meid alleen tehuis. Ze hoorde een...
nl.verhalenbank.34751
38c. Vinden (vonden) andere gebruiken plaats na het overlijden (uitstrooien van gerstekorrels, stilzetten van de klok, omkeren van de spiegel, luiken bij het raam sluiten)?
In Gelderland waar ik geboren ben sloot men de luiken. In Stitswerd deed men dit ook bij het ronddragen van de dode in 1990
nl.verhalenbank.45638
Als iemand bij het sterven niet van de wereld af kan komen, moet men “goeie werke doew”.
nl.verhalenbank.47582
Doe't myn skoanmem stoar, is der op 't selde momint by ús in wite knyn stoarn.
nl.verhalenbank.29562
De opa van een meisje uit mijn groepje [van mijn opleiding in Rotterdam] overleed op een dag. De volgende dag bleef op precies het zelfde moment dat haar opa was overleden de klok stilstaan.
nl.verhalenbank.47659
Der wie in man dy lei op stjerren, mar de dea woe net by him komme. Hy flokte oan ien tried wei.
Ik wol stjerre, ik wol nei de duvel ta! rôp er mar. Doe ha se it jakje, dat er oan hie, stikken knipt en de oare moarns stoar er. Dit gebeurde op Feanwâldsterwâl.
nl.verhalenbank.31055
