Ergens yn 'e Wâlden wenne in âld-feint. Dy wie arbeider by de boer. Hy wie mei de helm geboaren en moest alles sjen. De boer dêr't er by wenne, hie twa soannen. Ien dêrfan woardde great mei de faem. Dy faem moest fan him bifalle. Sy mienden 't elkoar wol, mar de boer woe syn tastimming net jaen. Doe gong de soan mei syn faem nei dy arbeider ta. Dy wenne...

Het Geldersche monster. Ten tijde van Karel den Kale hield zich in de streek beneden Keulen een monster op, dat de schrik was der bevolking. Menschen noch dieren waren beveiligd tegen zijn verwoeden moordlust. Wat onder z'n bereik kwam, vond meedogenloos den dood. Reeds vele slachtoffers had het gemaakt, en nog steeds meer vielen hem ten offer. In massa...

Myn pake, greate Ale fan Boalsert, fortelde my: Yn myn jonkheit hat âlde Brecht fan ‘e Lytse Kampen it my sels ris in kear forteld. It wie in pûr bêst minske en tige bitrouber as hja op ‘e tekst kaem oer har buorwyfkes Jelke’ IJmkje en Janne’ Bet. Hja wiene doe noch jong en wennen nêst inoar. De hûzen stiene apart, mar de reinwettersbak brûkten hja...

1.22. Kaboutersprookjes In het eerste kaboutersprookje, jaargang I, pag. 59-60, van het Tijdschrift voor Noord-Brabantsche Geschiedenis, Taal- en Letterkunde [zie 1.1] werd aan een vijftal nachtelijke reizigers in de Oorschotsche heide het overlijden bekend gemaakt van Kyria. Wij weten, dat de Kabouters huisden in die uitgestrekte heide onder de vele daar...

Heksen herkennen. \'t Gebeurde in Ierseke, omstreeks 1890, en de beheksten waren de beide meisjes S. Het was begonnen met de oudste, terwijl bij de jongste weldra dezelfde verschijnselen voorkwamen. Bij die is 't nooit zoo erg geweest, want zij had het van een zwarte kunstenaar, een tuinman, die zich wreekte, omdat ze niet met hem gaan wilde. De oudste...

Nou dan zal ik us euh beginnen met het verhaal te vertellen Johanna van Brabant zoas ik dat heb gehoord. Ik woonde een paar dagen hier en het was mij opgevallen toen ik op het Vrijthof woonde in de ouwe pastorie. Dat daar om een uur of negen iets voorbij negen 's avonds een klokje luidde. Ik denk er is geen avondmis, d'r is geen viering in de kerk waarom...

IJzeren Hamer Tot de Bokkenrijders behoorde ook een zekere Filip Hameker uit Heerlen, die naar het wapen dat hij voerde, een zwaren smidshamer, den bijnaam kreeg van “IJzeren Hamer.” Hameker’s vrouw was twee jaar na hun huwelijk overleden. Zoolang zij leefde, was hij een plichtsgetrouw en voorbeeldig ambachtsman geweest. Doch na haar dood was hij aan den...