Myn wiif har beppe wie in tige from minske. Hja hie har mem forlern en dêr wie se o sa ûnwennich fan. Sy bidde algeduerich: "Hie 'k myn mem mar wer."
Op in joun doe kom har mem der oan. Sy hienen doe noch stiennen flierren en dêr kom har mem op bleate fuotten oan.
Hja soe sizze: "Hwat docht mem hjir mei bleate fuotten op dy kâlde stiennen", mar sy hie 't...
nl.verhalenbank.22874
Piter de Graaf (sjoch B65-443 en 445) wenne op 'e ein fan 'e Dwarsfeart. Hy wie mei de helm geboaren en moest der gauris nachts ôf. Dan seach er hwat. 't Wienen yn 'e regel lykstaesjes.
nl.verhalenbank.24815
Op 'e Leijen mat it gebeurd wêze dat, as in skipper dêr oer farde, dan hearde er altyd op itselde plak itselde lûd. Dan woarde der roppen: "It plak is der al, mar de man is der net!"
Doe hie der op in kear in doomny mei op 't skip west.
Sy wienen noch mar krekt oan it plak ta of sy hearden wer itselde lûd. Fuort dêrnei tûmele de doomny oer board en fordronk.
nl.verhalenbank.25473
Heit en dy wienen skipper. Op in nacht leinen wy mei 't skip op in plak by in stik lân, dêr't wy oars noait leinen. Heit hie de beide spitten yn 'e groun set en wy joegen ús del.
Yn 'e nacht woarden de spitten mei in great stik lawaei op it dek smiten.
Heit der út om to sjen, mar der wie neat. Hy treau de spitten wer yn 'e groun en it skip lei wer fêst....
nl.verhalenbank.24547
As in muoike fan my oer hynders droomde, dan koe men der mar fan op oan dat der mei koartens in deaden yn 'e famylje kaem.
nl.verhalenbank.30889
By Durke Pyt - dy wenne op 'e Uleflucht to Drachten - kom us in jonge, dy makke in spegel roetswart.
Hy frege of der ien wie, dy't graech ien sjen woe dy't dea wie. Pyt sei, sy woe graech har heit noch us sjen. De jonge bigong to mineuveljen en to roppen.
Der kom in gedaente foar. 't Wie Pyt har heit, sprekend gelyk sa't hy dêr 't lêst útsjoen hie mei...
nl.verhalenbank.22873
Ik ha in dochter forlern, dy tsjinne yn Ljouwert. Dy is dêr forsûpt.
Op in joun kaem se thús, hjir by ús yn 'e Harkema. Dat wie sahwat in fjirtsjin dagen foardat se stoar. De oare moarns sei se: "Mem, 't wie hjir fannacht sa drok yn 'e hûs. 't Wienen allegear minsken."
Ik tocht fuort oan foartjirmerij en sei: "Dû hiest sjen matten."
Sy sei: "Ik ha sjoen,...
nl.verhalenbank.25463
Op in joun wie der by de Saiter in persoan, dy woe oerset wurde. 't Wie mistich waer. Oan 'e oare kant lei in aekje. It fanke seach deselde dy't oerset wurde woe en hja gong der mei 't roeiboatsje op ôf. Mar doe waerd se sa kjel, hwant dyselde persoan dy sweefde. 't Wie de Lange Sleatterman. Hja is 't fan kjellens bistoarn.
nl.verhalenbank.29639
Myn skoanheit wenne op Oerterperfallaet. Hy hearde us in kear in lûd dat út 'e feart wei kom. Hy gong der hinne, mar der wie neat to sjen. In skoft letter is dêr ien fordronken. Dat lûd hat de foarboade west.
nl.verhalenbank.19855
Dyselde man fan Meppel fortelde ek:
Der wie in man, dy handele altyd. Hy slepte faek by in boer. Op in kear wied er op in joune let by dyselde boer oankom.
Tichte by de plaets fan dy boer wie in tsjerkhôf. Dêr wie dy koopman lâns kom. Doe hied er tocht: "It is nacht, hwat fremd, der binne noch in pear minsken op 't tsjerkhôf."
It like him ta dat dy in...
nl.verhalenbank.25164
Myn jonge - Jehannes - wie in jier of tolve, hy gong noch nei skoalle. Wy wennen yn 'e Houtigehage.
Op in kear gong hy der yn 'e nacht ôf en doe seach er skean nei in hoeke fan 'e keamer. Dêr bleau er mar nei stean to sjen.
Ik sei: "Jonge, hwat sjochstû dêr?"
"Ik sjoch in houten bakje," sei er, "mei in swart kleedtsje der oer."
Sahwat in jier letter...
nl.verhalenbank.24667
Heit sei tsjin ús, wy moesten noait midden op 'e wei rinne fanwege de lykstaesjes, dy't wol us passeare koenen. Ik ha my dêr hast altyd oan hâlden.
nl.verhalenbank.19861
Yn Kloosterburen wie in keppeltsje folk by de boer oan 't wurk. 't Wie snein en it reinde. Auke Pultrum en Boardzer Bruining fan Boelensloane wienen der ek by.
Boardzer sei: "Wy forfele ús. Sil ik jim de kaert lizze?"
Doe helle der in spul kaerten foar den dach.
"Lûk dêr mar guon út", sei er.
"Heden," sei er doe, "ik ha iderkear in swart mantsje mei in...
nl.verhalenbank.25219
Myn wiif wie swier fan in bern. Doe kom de buorfrou by har en sei: "Hark us, ik haw in lykstaesje sjoen, dêr wienen hast gjin froulju by, wòl manlju."
Myn wiif hie fuort yn 'e gaten dat dit fan it bern wêze soe, dat se krije soe, mar sy woarde der net oars fan. Sy sei rêstich: "As God it bileavet fan net, dan gebeurt it net."
It bern gong dea. De buorfrou...
nl.verhalenbank.22935
Der wienen twa bruorren. De iene hiet fan Teade. Se wennen op 'e Middelgeast tussen Smelle Ie en Boarnburgum. Hja rieden op in kear elk op in hynder. Doe seagen se dêr in gedaente fan in man. Dat like oars as oars, krekt as doogde it net. Doe sei Teade: "Dêr wol 'k op sjitte." Hy hie 't gewear by him. Mar syn broer sei: "Doch dat net. Hwat hast dêr mei...
nl.verhalenbank.29645
Ik wurke yn 'e Noard-Oastpolder. Dêr wie ek in man, dy hiet fan Majoor. Dy fortelde ús ris in kear, dat hy hie droomd, dat hy hie sjoen, dat in skipper syn famke neisprong dy't oer board fallen wie en dat se doe beide forsûpt wienen.
De oare deis krige er biricht fan syn famylje, dat syn skoansoan, dy't skipper wie, dy wie syn famke nei sprong doe't dy...
nl.verhalenbank.30884
Dy't in flesse drank ha wol mei klaverboer praet earst mei ien ôf dy't de flesse oannimme sil. De earste jowt de flesse mei de kaert der oan oan in ûnsichtbere bûten de doar. Even letter komt de flesse fol mei drank der wer oan. De flesse sweeft. Dy't it biloofd hat mat de flesse beetkrije, oars giet de earste dea.
nl.verhalenbank.25246
Biesterveld hat ûnder mear in skuonmakker Rein Geales (van der Meulen?) formoarde by de Slingerswei op Teade-hoekje ûnder Boarnburgum. Dêr hat er fjirtsjin jier foar sitten.
Sûnt dy tiid spoeke it op Teade-hoekje.
Der wie in liet fan, mei de folgjende rigels der yn:
Er kwamen weer een twintigtal getuigen,
die eveneens hun stem verheften tegen hem.
Maar...
nl.verhalenbank.25051
As ien min bihandele wurdt troch in oaren ien en hy komt to forstjerren dan moat dy oare de forstoarne wer sjen.
Nou krekt fiif en fyftich jier lyn wenne der yn Surhuzum in boerke. Hy wenne njonken in smidterij, in eintsje achterút. Hy wenne by syn mem yn. Dat minske wie widdou. 't Wie âlde Piere Mat en sy hie o sa min mei har man kind.
Yn Surhuzum seinen...
nl.verhalenbank.19970
Sahwat in wike foar har dea kom myn soan Geart op in joun thús. (Geart wennet hjir nou flak achter ús.) Hy woe ta de foardoar yn, en de doar siet los, mar hy koe der net yn komme. Wit hoe lang prebearre hy it, mar it woe net.
Doe is er bûten op 'e gjersrichel sitten gong. Wol trije kertier hat er dêr sitten. Hy kom by de faem wei.
Hy tocht, de jonges ha...
nl.verhalenbank.25465
