By de Skilige Piip sit in kiste mei jild yn 'e groun.
By de Falom stie in slot. De âlde mynhear dy't dêr yn wenne wie tige ryk. Dêr logearden nachts wolris guon. Dan hellen se fan alles út. Der wurdt biweard dat der wol ris guon deamakke waerden. Dy waerden dan biroofd. Dêr waerd dy âlde mynhear sa ryk fan.
Letter spokke it dêr. De kelder ha se útgroeven...
nl.verhalenbank.29666
Der libbe in boer, dy hie in faem, dat wie in slaapwandelaarster. Hja kaem fan Tsjum. Earst hie de boer dêr neat fan yn 'e rekken. Mar it nuvere wie, as hy de moarns fan bêd kaem en sy gongen it lân yn om de kij nei de jister to driuwen om se to melken, dan wienen dy kij al yn 'e jister. Dat hie dy faem al dien as se de nachts fan bêd kaem to...
nl.verhalenbank.31615
Minsken dy't mei de helm geboaren binne, sjogge lykstaesjes. Dy't dy eigenskip hat, kin dat noait wer kwyt wurde. Ik haw net sa'n ien kend, mar ik wit wol dat se der binne. Nachts matte hja der út. As der ergens in lykstaesje is - dy't hja dan fan tofoaren sjogge - dan matte se dêrby wêze. Dêrtroch binne se nachts faek warber. Sa'n lykstaesje matte se...
nl.verhalenbank.29674
Myn swager Anne Veenstra fan 'e Harkema wie mei syn maet op in joun bûten op 'e wei. Syn maet wie Wyberen.
Doe sei Wyberen tsjin him: "Dû mast der om tinke, dêr komt in lykstaesje oan."
"Ei, dû mei dyn praetsjes" sei Anne, en hy gong net oan kant.
Mar hy waerd oan kant smiten, sûnder dat er hwat seach.
Op datselde plak is letter it nije bigraefplak yn 'e...
nl.verhalenbank.31577
Binne-om roun ris op in joun achter op 'e Sumarreheide Romke de Vries syn reden del en kaem sa by pake Tamme.
"Heit," sei er, "hwat hie 'k nou in nuver gefal. Niis is der my in lykkoets foarby riden. Dêr stie in kiste op; 'k soe sizze foar ien fan in jier 13, 14."
It gebeurde de wyks dêrop dat de dochter fan Joeke Veenstra stoar. It bern wie 14 jier âld....
nl.verhalenbank.31575
In ynwenner fan Aldegea (H.O.) hie nei de slûs ta west, nei de Fluesen. 't Wie yn 'e winter. Hy hie riden en kaem werom.
't Wie op jountiid. Healwei Aldegea seach er in frjemd ljocht. Hy sette der achteroan. It sweefde. It gong de polderdyk del. De man moete net ien. It ljocht gong troch it doarp en sweefde nei 't tsjerkhôf ta. Dêr waerd it wei yn in...
nl.verhalenbank.31303
Frou Groenhof fan Aldegea (H.O.) lei op in nacht op bêd. Wylst se dêr lei seach se in bigraffenis foarby gean. Hja wie doe siik. Sahwat in wike letter wie de echte bigraffenis dêr. Se seinen dat frou Groenhof mei de helm geboaren wie.
nl.verhalenbank.31310
Yn Jistrum wenne in man, dy moest altyd bigraffenissen fan tofoaren sjen. Heit hat dat wol faek forteld, mar ik wit de namme fan dy man net mear. Wit hoe faek gebeurde it yn 'e nacht, dat hy der út moest om sa'n bigraffenis to sjen. Hy moest der soms hiele einen om rinne. Soms koed er krekt sizze hwa't it wie, dy't yn 'e kiste lei. Dat seach er dan oan 'e...
nl.verhalenbank.31180
Frijmetselers binne oan 'e duvel forkocht. Hja ha in forboun mei de duvel sluten. Om 'e sawn jier mat ien fan 'e frijmetselders dea. Der wurdt om lotte hwa't dat wêze sil. Dy't it lot treft, wurdt fan kant makke.
Hja ha altyd wol jild. As it op is, hingje se foar de nacht in lege ponge bûten oan 'e kruk fan 'e doar.
De oare moarns is er fol jild. Dy't...
nl.verhalenbank.29682
Der wie in boer, dy wie earm. Doe forkocht er him oan 'e duvel. Doe wie de earmoed oer: elk dinkje dat er optilde siet jild ûnder. Mar hy woe wol ûnder 'e duvel wei, hy hie op it lêst jild genôch.
Op in kear droomde er. Hy kaem yn in moaije feestsael. 't Wie dêr allegear pracht en prael, en 't gong drok op in feestjen. Hy die der sels ek oan mei.
Midden...
nl.verhalenbank.31029
Jehannes Meerstra wie ek in duvelbander.
Op it Skilige Pypke wie in spoek. Dat wie in âlde hear, dy siet omkeard op in ezel. Dêr lei in skat - in kiste mei jild - yn 'e groun bidobbe. Dy skat hie dy hear tabiheard.
Doe binne dêr trije duvelbanners hinne west om dat spoek to fordriuwen. De iene duvelbander kaem fan Earnewâld, de twade wie greate Wopke fan...
nl.verhalenbank.31015
Us heit hat it faek hawn oer foartjirmerije. Dan seinen de lju: dêr en dêr komt skielk in hûs to stean. Se ha it timmerjen al heard. Ek seinen se wol: dat hûs mat nochris in kear opbrânne. 't Brânnen is al sjoen woarn. Dat mei it bouwen en timmerjen kaem altyd nei, mar ik kin sa net sizze hokker huzen dat wienen. Yn Garyp gongen dy forhalen.
Heit fortelde...
nl.verhalenbank.31284
Beppe wenne to Feanwâldsterwâl. Dêr wie in bern siik. Dêr kaem altyd in swarte kat om 'e doar rinnen, dat wie de tsjoenster dy't it bern bitsjoend hie. De buorfrou sei: Tink der om, dat en dat âld minske, dy docht it. Dy makket jimme bern siik. Jimme matte in krús fan rogge meitsje ûnder 't kleedtsje by de drompel, dan kin se der net yn komme.
It bern hie...
nl.verhalenbank.31286
Op it Heechsân yn Eastemar stie de pleats fan Tsjerk-om en Piter-om. In wike foardat dy pleats opbrând is seach ien fan 't Heechsân him yn 'e nacht yn 'e brân stean. Dat wie foartsjirmerij.
nl.verhalenbank.31309
Us Jan-om wie oan 'e drank. Hy wie noch feint en tige los.
't Koe him net folle skele hwat er sei.
Mar op in kear, op in joune let, doe moest er ien fan 'e Heidkampen oer. Doe hat er hwat sjoen. Hy seach in knyntsje, dat by him kom. As hy fierder gong, gong dat knyntsje ek fierder. It wykte net by him wei. Hy skopte der nei, mar hy koe't net kwyt wurde....
nl.verhalenbank.27557
Ik haw ris fortellen heard dat ien earne út in herberch wei (wie 't Swarteweisein) in speake út in tsjil stikken makke fan ien dy't dêr foarbykaem. Dyselde hie him de gek oanstutsen en dat wie syn wraek. Doe koe dyselde net fierder ride mei de wein. (Hy die dat sûnder by de wein to kommen.)
nl.verhalenbank.31321
Op in kear hie Jurjen van der Leest nei de faem ta west. 't Wie let yn 'e nacht doe't er weromkom. Doe't er oan 'e Joane-poel ta wie jammeren dêr bern om. Jurjen woarde bang en is weromgong en dy nachts hat er by syn faem slept. Hy doarst net nei hûs ta.
nl.verhalenbank.17127
Der binne dieren, dy binne kûgelfrij. Sokke dieren wurde fan hegerhân sparre.
nl.verhalenbank.31241
Ik haw in jonge kend fan twintich jier, dat wie in sikere Nicolai. Dy koe de minsken samar fêstsette litte. As er de minsken de hannen ynelkoar lizze liet, koenen se se net wer út elkoar krije. Letter wie er kellner yn 't Oranje-hotel to Ljouwert.
nl.verhalenbank.31240
Skoanheit gong saterdeis altyd yn 'e joun nei Sumar ta to skearen. Dan mast er oer de Pasterije-lannen. It paed roan by in dyk lâns, dêr groeide allegear bosk op. Op in kear hearde hy dêr allegear lytse bern jammerjen yn dy bosk. Hoe fierder hy it lân yn gong, hoe mear de bern jammeren. Skoanheit woarde deabinaud. Hy is weromgong en hat noait wer op...
nl.verhalenbank.17126
