In tsjoenster mat om 'e sawn jier ien deatsjoene. Oars giet se sels dea.
nl.verhalenbank.25174
As ien net stjerre koe, dienen se in knip yn 't himd.
nl.verhalenbank.31123
Yn 'e Blaudobbe to Houtigehage ha guon sjoen dat twa fordrinke soenen. Mar it is oan diz tiid ta net gebeurd.
nl.verhalenbank.25169
As eksters op 'e tún by hûs skatterje, dan komt der in sterfgefal.
nl.verhalenbank.25423
Minsken kinne net stjerre as se klean oan ha, dy't op snein makke woarn binne. Dan matte se dy klean earst út dwaen, dan is 't samar gebeurd.
nl.verhalenbank.24304
Bloedplakken dy't troch in moart ûntsteane kin men letter net wer útwiskje.
nl.verhalenbank.31127
Frijmitselders binne kûgelfrij. Twa dagen foar har dea stiet der al in adfortinsje yn 'e krante dat se stoarn binne.
Om 'e sawn jier mat der ien dea. Stjert der yn dy tiid net ien, dan wiist it lot oan hwa't der dea mat. Dy mat him dan sels dea meitsje.
Ien dy't lid is, kin net wer by de frijmitselders wei.
nl.verhalenbank.22049
Froeger spoeke it op 'e Skeanpaden achter de Rottefalle. Dêr ha se yndertiid in berntsje formoarde. Dat berntsje spoeke dêr letter by 't houtsje.
nl.verhalenbank.25455
Sake Booi wenne njonken Thomas en Klare (dat wienen de âlders fan Boardzer). Sake wie al in pear jier overleden doe kaem Thomas op in joun by ús heit yn 'e hûs stouwen. "O Jan, Jan," rôp er, "Sake stiet yn 'e daem, Sake stiet yn 'e daem!" Hy wie deabinaud en trille as in blêd oan 'e beam.
nl.verhalenbank.31116
Der binne froeger lûden út 'e Blaudobbe weikom. Dêr mat altyd noch guon yn forsûpe, wol men ha.
nl.verhalenbank.24242
Boardzer Bruining is mei de helm geboaren. Hy sjocht de bigraffenissen foarút.
As se by de geboarte de helm foaroer lûke, is it goed.
Lûke se de helm omheech, dan sjogge se letter alles.
nl.verhalenbank.24567
Wie ien mei de helm geboaren, dan moest dy helm opbrând wurde. Dienen se dat net, dan moest sa'n ien letter altyd út bêd wei en der op út om lykstaesjes to sjen
nl.verhalenbank.22041
De Popke-poel yn 'e Boelensloane is tige djip. Sy ha dêr froeger de klyn út helle. By 't winter hurdrieden wy dêr wol op. Sy ha der us in stem heard. De tijd is er en de man is er niet. Der moest ien forsûpe. Even leter forsûpte dêr ien.
nl.verhalenbank.24230
Hjir spoeken ek wol berntsjes om dy't gjin rêst founen nei de dea. Dy dounsen nachts om in skuorstile om.
nl.verhalenbank.24241
't Gebeurde froeger faek, dat, as der ien overleden wie dan koe dyselde net rêste. Hwant dan wie der noch hwat dat hie dyselde foar de dea biloofd mar dat hied er net mear dwaen kind, hwant hy wie earder overleden. Dan woarde de doomny der soms by helle. Dy makke it dan bikend en dan foldie men oan 'e bigearte fan 'e forstoarne. Dan spoeke dyselde net wer.
nl.verhalenbank.24240
Sa hat er ek de lykstaesje sjoen fan syn sweager Bearend, dy't mei Durkje troud wie. Dy wie yn 'e ûngetiid op 'e Fryske Klaei, doe't er stoar. Boardzer doarst it net to sizzen tsjin syn suster Durkje, mar de hiele bigraffenis seach er hjir yn Houtigehage.
nl.verhalenbank.31114
Boardzer Bruining fan Houtigehage wie mei de helm geboaren. Hy moest alles sjen. En dat binne gjin fabeltsjes, dat wie de wierheit.
Boardzer sei ris in kear tsjin my: "Och Frâns, hwat haw ik in minne nacht hawn. Ik moest der fannacht wer ôf, hwant dêr wie in lykstaesje. Hy fortelde my fan hwa't de lykstaesje wie dy't er sjoen hie.
't Wie dy fan Jan...
nl.verhalenbank.31113
Guon binne mei de helm geboaren, dy matte der nachts altyd ôf. Ik praette us mei sa'n ien út 'e Harkema, dy seach doe krekt dat der ergens in lyk út 'e hûs droegen waerd.
nl.verhalenbank.24245
Jille Pultrum - dy't froeger winkelman wie - syn (skoan?)mem hiet fan Antsje. Dat wie myn suster. Har man siet ûnskuldich yn 'e gefangenis. Ik moest dêr nachts by Antsje sliepe, hwant sy moest bifalle.
Doe't it har oan kom, sei se tsjin my: "Clare, wolst even myn mem helje?" Dy wenne dêr in eintsje fandinne.
"Nim Jille dan mar even mei", sei se tsjin my....
nl.verhalenbank.25167
Yn 'e buert fan Houtigehage stie in hûs, dêr doogde 't net yn. De frou hie in kear yn 'e hoeke sitten. Doe wie der hwat by har yn 'e hûs kom, dat wie by har op 'e skelk kom. 't Wie in forstoarn minske.
De frou hie de skelk foarwei dien, doe kom it by har op 'e skoat.
Doe ha se der in doomny by helle. Dy spruts it spoek oan. Hja moest sizze hwat der oan...
nl.verhalenbank.25180
