Yn syn eigen hûs gong it ek op in timmerjen yn 'e nacht, sûnder dat der hwat to sjen wie. Hy koe 't him net bigripe hwat dat wie. Letter woarde it hûs fortimmere.
nl.verhalenbank.17721
Wylde lantearnen wienen hjir froeger in soad. It wienen de foarboaden fan fytsen en bussen.
nl.verhalenbank.17737
Wy ha in bernsberntsje forlern. Op it plak dêr't syn bernewein gewoanlik stie, hat in houn fan to foaren stien to spûkgûlen. 't Wie ien fan in soan fan my.
nl.verhalenbank.17726
Boardzer Bruining seach op in kear in lykstaesje midden yn 'e nacht fan 'e kapper (oan 'e Spekloane) ôf oan Hindrik de Haan ta (oan 'e Houtigehaechsterwei). In wike letter wie dêr in èchte bigraffenis.
nl.verhalenbank.28313
Heit en mem wennen yn 'e Houtigehage, sahwat krekt op 'e grins fan Boelensloane. Op in moarn sei mem tsjin heit: "Der woarde fannacht sa timmere en mei planken smiten hjir op 'e heide, ik ha der net fan sliepe kind. Hjir komt grif in nij hûs." In jier letter stie dat hûs dêr.
nl.verhalenbank.28312
Der wie in man dy kom der oanriden mei in hynder en wein. 't Wie by in brede feart. Doe klonk der in stim út dy feart: "De tijd is er wel, maar de man is der niet."
Doe is dy man fuort dêrnei yn 'e feart riden en fordronken.
nl.verhalenbank.17727
Ik hie in âlde muoike, dat wie Elske-moai. (Elske Mulder) Dy wenne by de poel op 'e Loane. It is nou sa'n fjirtich jier lyn. Wy hienen in jonkje.
Us buorwiif kom by ús en brocht biricht dat ús jonkje yn 'e poel fordronken wie. Doe gong se nei Elskemoai ta om it to fortellen. Mar Elskemoai hearde der alhiel net fremd fan op. Sy sei: "Dû hast hjir sakrekt...
nl.verhalenbank.17600
Doe't wy op 'e Fjouwer Roeden wennen, wienen dêr faek dwaelljochtsjes to sjen. As âlde Hindriks Lol har man fan hûs wie, siet se faek by ús. "Nou wolle wy joun us oppase, Bouk," sei se dan tsjin my, "dêr dwale hjir altyd ljochtsjes lâns."
Wy bleauwen dan yn 't tsjuster sitten om dêr om to tinken. Dan seagen wy se. "Dêr komme allegearre nije huzen skielk",...
nl.verhalenbank.17599
Jan Veenstra kom us troch Koatstertille op in nacht ± jier lyn. Doe't er sahwat by de brêge wie, hearde er skean achter him in lawaei fan stienladen en timmerjen en smiten mei ark en doch wie der neat to sjen. Koarte tiid dêrnei ha se dêr de konstruksjefabryk delset.
nl.verhalenbank.17720
De wylde lantearnen dy't se hjir froeger seagen wienen de foartekens fan 'e lampen. De minsken krigen letter folle mear ljocht.
nl.verhalenbank.17588
De wylde lantearnen fan froeger, dat wienen letter de fytsen. Wy seagen froeger de wylde lantearnen de sânpaden delstouwen kommen.
nl.verhalenbank.15909
Hjir oan 'e Bethlehemsreed hearden guon ris yn 'e nacht dat it op in timmerjen gong. Letter kom der op dat plak in hûs to stean. 't Wie foartjirmerije.
nl.verhalenbank.28328
Trapet men op in pod of kikkert, dan bigjint it to tongerjen. Plukt men tongerblomkes, dan begjint it ek to tongerjen.
nl.verhalenbank.28289
Oan 't Skoalpaed seach ús heit faek in ljochtsje. Dêr is doe ek in hûs kom to stean.
nl.verhalenbank.15910
It is yn 'e Boelensloane gebeurd, dat guon dêr it fanfare spyljen heard ha, wylst it der net wie.
Ik ha 't sels ek heard. Ik wie doe noch in jonkje. Der wie doe noch net in korps yn 'e Boelensloane.
Ik stie op in joun bûten mei moai waer. Us Jehan wie der ek by. Ik sei: "Heit, dêr spylje èk guon."
Doe ha wy it fanfarekorps al spyljen heard dat letter yn...
nl.verhalenbank.26100
Ek haw ik it saegjen en timmerjen heard, foardat der by ús in skjippehok boud is. Dat wie ek foartsjirmerije.
nl.verhalenbank.19593
Yn 'e Popkepoel is 't sizzen, sil noch us in bern yn fordrinke. Guon minsken ha 't bern razen heard.
nl.verhalenbank.21408
Skoanheit en dy wennen op 'e Trije Roede. Se sieten in kear yn 'e hûs, doe hearden se ynienen in plof. Doe't se nei bûten ta gongen wie dêr neat to sjen. Mar de oare deis hienen se in dekker by 't hûs. Dy foel fan 't dak ôf en dat joech krekt deselde plof. It hie foartsjirmerij west.
nl.verhalenbank.17580
Achter de Poel op 'e Boelensloane wenne âlde Elske. Dy moest fan alles sjen. Nachts kom se faek út bêd wei en dan seach se lykstaesjes.
nl.verhalenbank.17581
As in houn spûkgûlt komt der ien to forstjerren. Lammert wie in jonge fan Wolter Veenstra. Dy is forstoarn. Fóár syn dea hat de houn wol trije nachten spûkgûld. Doe't Lammert stoar wie't spûkgûlen oer.
Yn Oerisel yn Oudleusen dêr hearde in frou de houn fan 'e buorlju spûkgûlen. Se hie der alhiel gjin erch yn dat dat ergens op doelde. Mar de oare deis...
nl.verhalenbank.17579
