Foarboaden fan'e dea:
a. Spûkgûlen fan in houn: binnen 3 dagen in deade.
b. Ekster op it hiem (= in swart mei wyt - boade): in roubrief.
c. Deatikkerke (soms yn 'e strikken fan 't earizerhuodtsje), ek in foarboade fan 'e dea.
d. As der ûle ropt.
e. Trije drippen bloed, dy 't út 'e noas fallen.
f. As it hynder ûnderweis nei 't hôf ta mei de achterste poat...
nl.verhalenbank.23372
To Aldeboarn wenne in widdou mei in soan. Dy soan wie al tiden siik en lei op bêd. It woarde minder mei him. De mem hie har sit altyd op itselde plak yn it hoekje tsjin 't bêdsket oer.
Mar doe op in kear gong hja oan 'e oare kant de tafel sitten.
"Hwerom giet mem dêr sitten?" frege de jonge.
"Ik wol dy ek us fan in oare kant sjen", sei hja.
Mar de jonge...
nl.verhalenbank.20848
Doe't wy to Himrik wennen beamsagen wy winterdeis faek. Heit kocht beammen en der sagen wy skroaten fan. Dêr woarden hekken fan makke.
Doe't ik sa'n seis en twintich jier âld wie, lei 'k op in nacht op bêd en doe goaiden se mei de beammen dat it klonk der oer. Ik wie klear wekker.
Ik sei de oare moarns: wy kinne wol bigjinne to beamsaegjen. Mar der wie...
nl.verhalenbank.21014
Mien grötmoeder zèj altied: “As ik over ’n vis of visse droomde, ging d’r iemand dood”. Hoe grötter de visse ware, die ze ien den droom zag, hoe korter bé’j huus ’t stèrfgeval zou zien, of hoe noader ien de familie. Ok was ’t zo: hoe duidelijker da ze de vis zag, hoe korter ien de burt er iemand dood zou goan of hoe meer ien de familie. Ik hetta...
nl.verhalenbank.45091
De Liuwepoel en 't Fliet mat ien yn forsûpe.
Yn 'e Liuwepoel in famke mei read hier. Twa minsken ha dúdlik heard, dat der ien "Help - help!" rôp. Mar der wie neat to sjen.
Der sit in glêd ding yn 'e Liuwepoel.
Ik ha de Liuwepoel us hielendal yn biweging sjoen, wylst it blêdstil wie.
Netten komme der altyd yn grús wer út.
Der sit in munster yn.
nl.verhalenbank.23671
Njonken ús wennen in man en in frou. Dy hienen twa soannen. Op in joun let wienen se ûnderweis nei hûs ta. Hja roannen op 'e dyk lâns, hwant beneden wie de wei smoarch. 't Wie slim modderich. Doe woarden se ynienen allebeide by de dyk delsmiten.
In pear dagen letter forstoar dy jonges har mem. Omdat it paed sa smoarch wie, gongen se mei 't lyk op 'e dyk....
nl.verhalenbank.27818
Hjir wenne in man yn Ikkerwâld, dy moest yn 'e nacht faek fan bêd, dan moest er in lykstaesje sjen. As sa'n lykstaesje passeard wie, gong er wer op bêd. In dei of hwat letter stoar der dan ien dêr't hy fantofoaren de bigraffenis al fan sjoen hie.
Hy wie mei de helm geboaren, seinen se.
Us beppe wie kreamheinster, dy hat wol us sa nou en dan ien in helm...
nl.verhalenbank.24135
Der wenne yn 'e Houtigehage in faem, dy har broer wie ûnder tsjinst maresjaussee woarn. Sy hie forkearing mei in feint, dy woe ek maresjaussee wurde. Mar dan moest er in hiel skoft ûnder tsjinst bliuwe. Dy faem tocht: dan reitsje ik him kwyt, en doe hat se harsels mei 't gewear deasketten.
Dat haw ik fan tofoaren sjoen. Ik warskôge se fan tofoaren.
nl.verhalenbank.24121
Dat der foartsjirmerije bistiet, ha ik sels bilibbe.
Seis wiken foardat myn soan op it wad yn 'e mist fordronken is haw ik him op in nacht oatmoedich oan my roppen heard. Ik gong fan bêd ôf om nei him to sjen. Mar hy lei rêstich to sliepen. Letter haw ik mysels jammerjen heard, krekt sa't ik jammere ha, doe't ik de tiding krige, dat myn soan fordwaeld wie...
nl.verhalenbank.21288
G: meneer Groot
M: Theo Meder
Mevr. G.: Mevrouw Groot
M: "Nou, dan zijn er verhalen bij Bakker over een spookdier of een spook, dat gezien wordt bij de Aandammerbrug. Heeft u daar ooit iets over gehoord?"
G: "Nee. Weet ik niets van."
M: "Katten die dansen om een avondmaalsbeker?"
G: "..."
M: "Van die voorbodes van een sterfgeval: dat er op de deur gebonsd...
nl.verhalenbank.13207
Van verhoaln uut de oale deuze wait ik allain van veurberichten en wat ik vroeger leezn heb in de almanakn.
Veurloop
In het knoal hier veur ons huus is n moal n kind verdronkn.
n Tied van te veurn zat doar n week laank n hond te hoeln. t Was n zwaarde poedel. Ik zee wel es teegn de jonges:“Joag dei hond toch vot.”
k Heb dr ook es mit n stok noar smeetn,...
nl.verhalenbank.43584
De zeemeermin van Wenduine
Het was een dag als alle andere. De vissersvloot van Wenduine lag in volle zee, toen plotseling een zeemeermin opdook.
Dit was een voorbode van noodweer.
Een jonge visser, wiens boot naast die van zijn vader lag, riep hem toe: "Vader, kom mee! Ik heb de meermin gezien."
De vader, die over zijn netten stond gebogen, antwoordde:...
nl.verhalenbank.9531
De dode in het stro
Er was eens een boerenknecht die in de toekomst kon kijken. Een geheimzinnige macht haalde hem 's nachts uit zijn slaap. Dan werd hij onrustig, stond op en doolde door het huis en over het erf tot hij zag wat de toekomst verborg.
Op een keer stond hij in het holst van de nacht op de deel. In het stro lag een dode, toegedekt met een...
nl.verhalenbank.9517
De moeder van N.N. heeft al haar elf kinderen overleefd. Telkens als er een stierf, liep zij dagen van te voren te huilen. In later jaren kreeg zij het ook benauwd en liep dan te huilen, als er iemand in den buurt spoedig zou sterven. Slimmerikken gingen bij haar op bezoek als de dokter niet voldoende uitsluitsel gaf over een zieke. Stond haar gezicht...
nl.verhalenbank.9426
Een andere keer zat ze op haar stoel het kind van haar dochter te bakeren, die ten haren huize bevallen was. Een jongere dochter, die nog een jong meisje was, liep over huis te spelen. Telkens beknorde ze deze, omdat ze (naar vrouw De Boer dacht) telkens tegen haar stoel op liep, en die dan op een onaangename wijze bewoog.
Toen zij eindelijk bemerkte dat...
nl.verhalenbank.9296
De vrouw van D. de Boer had vaak voorgevoelens. Haar zuster leed aan tering. Op een goeden dag ging vrouw De Boer naar het schuur. Opeens hoorde zij een harde klap tegen den regenton geven, waarvan zij zóó schrok, dat zij de lantaarn, die zij in de hand had, liet vallen. Een uur daarna kwam bericht dat de zuster overleden was. Men was er op voorbereid,...
nl.verhalenbank.9295
Zoo diende ik as vrijgezel bij de moeder van Kees de Waart, die nou nog an het daaikent weunt. Ik kwam bij de maid vandeen en gong het gangetje deur, zuid an de stal. Deer zag ik opeens een vrouwmensch zitte dat zoo klagelijk zat te huilen, dat het me deur me toone heengong. Ik riep de vrouw en Kees, dat toe zoo'n opgeschote jonge was. Ze gonge mee, maar...
nl.verhalenbank.8799
Mijn zegsman sluimerde naast zijn ega. Opeens hoorde hij op het raam tikken.
"Ik geloof dat er volk is, Trui, want er wordt getikt."
"Dat hoor ik ook, Klaas, gaan ers kaaiken."
Nou ik gong, maar ik zag niks. 't Was een stikdonkere nacht: nou, baldeedigheid kon het niet wezen, want deervoor was het te laat. Wat het was, deer begrepe we niks van.
De...
nl.verhalenbank.8798
Wonderlijke teekenen.
Het gasthuis te Middelburg bewaarde een eigenaardige steen, in den vorm van een brood. Hierover vond ik het volgende opgeteekend:
In 't jaar 1316 openbaarde zich een groote komeet, "daer eenen grooten ende lastighen dieren tijdt nae volchde, ende groote pestilentie, bijzonder in Hollandt ende Zeelandt. Soo datter veel menschen van...
nl.verhalenbank.39193
Wonderlijke teekenen.
Nauwkeurig vindt men in de kronieken de verschijning der kometen opgeteekend, als onheilspellende voorboden van verschrikkelijke gebeurtenissen.
Een boec doet mi weten
Als ene in enich lant schijnt,
Dat lant wordt ghepijnt,
Van ere plaghen; van drien
Moet hem emmer dan gescien.
Deerste es sterfte...
nl.verhalenbank.39192
