Waar men des avonds vóór het naar bed gaan het laatst aan denkt, daar droomt men des nachts van.
Er zijn menschen, die, wanneer zij op de linkerzijde liggen te slapen, droomen van dingen, die tot het verleden behooren, maar op de rechterzijde liggende, van toekomende dingen of althans van iets, dat beteekenis heeft voor de toekomst en ook nakomt.
Droomt...
nl.verhalenbank.69891
Spokerijen.
Jewanna Kosten, een weduwe, had haar eenigen zoon zien vertrekken met de vrijwilligers in den Tiendaagschen Veldtocht. Samen met Bertje Verbeek 1) was hij uit Ierseke weggegaan, om de muiters mores te leeren. Nu dat is hun wel gelukt, ze zagen meer de hakken dan de teenen der Belgen.
Jewanna woonde in de Langewiele, in het huisje dat thans...
nl.verhalenbank.39015
JOHAN VAN OLDENBARNEVELDT
Johan van Oldenbarneveldt was in zijn jeugd met twee vrienden in Italië en zij lieten zich daar de toekomst voorspellen. De waarzegger zei dat een van hen — maar hij zei niet wie — weldra een gewelddadige dood zou sterven, een ander van schatrijk doodarm zou worden en de derde als staatsman zijn hoofd op het schavot zou...
nl.verhalenbank.32562
Ik: "Toch aardig met zukke kollen: dan ben het vliegen, en dan ben het muizen. Je zoudt zeggen: hoe ken het?"
Nadort: "Zeg dat wel, mijnheer, maar soms ben het vogels, maar den ben het eigenlijk geen kollen. Dan is het meer zwarte kunst. Uwe weet wel, dat ik ers van de strontkar bij Klaver gevallen ben, en dat me vrouw toe zoo akelig was. Nou, toe had al...
nl.verhalenbank.9312
Het was kermis te Overleek (tusschen Monnikendam en Ilpendam). Een Zuiderwouder ging er heen met zijn meisje en nog acht andere paren. Voor de aardigheid besloten ze zich eens te laten waarzeggen, hoewel ze er geen geloof aan hechtten (?).
Op eens zei het wijf tegen één van de meisjes: "Nou wees jij maar zoo vrolijk niet, kijk jij maar eens achterom."...
nl.verhalenbank.9419
Doe't ik 38 wie, haw ik nei in kaertlizter ta west yn Lukaswoude. Dêr wie it doe merke. Hja sei, ik wie to goed en dêr waerd wol misbrûk fan makke. Ik holp faek oaren en dêr waerd ik net nei bileanne. Ik soe 75 jier âld wurde. Ik bin nou 74.
Doe wie myn maet oan 'e beurt, dat wie Berend Bakker fan Roan. Hja sei tsjin him: "Foar jo ha 'k net sa'n moai...
nl.verhalenbank.19369