Schoppenboer noemde ze iemand die ontucht pleegde*.
*in Lopik
nl.verhalenbank.69295
De Ljouwerter galgelappers.
De galge stie froeger oan 'e Harnzer trekfeart.
It ding woarde minder en der moest eins noadich in nijen-ien foar yn 't plak komme.
Mar it Ljouwerter stêdsbistjûr wie sunich en sy ornearren, de âlde galge koe 't noch wol dwaen, hy moest mar hwat oplape wurde. Dat gong oan.
Doe woarde der ien ta de galge foroardield. Hy moest...
nl.verhalenbank.22108
Bokkenrijders vermoordden rondreizende koopman
Toon de Venter, zo noemden de mensen hem en zijn echte naam ken ik ook niet, hebben ze eens op een morgen gevonden met een mes in de buik. Iedereen meende dat het de bende van de Heirovers was geweest, maar later is uitgekomen dat het vluchtende bokkenrijders waren.
nl.verhalenbank.35649
Stammerige Harm woarde ek wol neamd Ekse Harm (= Hekse Harm?). Hy koe tsjoene en foroare him soms yn in kat. Minne Ael, dy't by de Swôdde wenne, wie ek in tsjoenster.
nl.verhalenbank.23776
I. De duivel
1. Zijn U verhalen bekend over mensen, die de duivel gezien hebben of omgang met hem hebben gehad (met hem gedanst hebben, met hem kaart hebben gespeeld), of kent U andere verhalen, waarin de duivel een rol speelt?
Gelieve elk verhaal te noteren op een afzonderlijk blad papier en in elk verhaal duidelijk aan te duiden hoe de duivel...
nl.verhalenbank.14736
Fan ien dy't oergunstich is, sizze se: "Dat is in wjerwolf."
Fan ien dy't in protte yt seit men: "Dy fret as in wjerwolf."
nl.verhalenbank.24928
Zwarte katten:
Een man, die men “Blanke Jan” noemde, ontmoette een zwarte kat. Hij vroeg: “Poezele Ketje, oe geis te haer?!!” Het katje zong: “Blanke Jan, die vraagde mij/Poezele Ketje, waar vandaan komt gij?”
nl.verhalenbank.69434
Zeker landvoogd Strenius heeft in het jaar 603 de rivier de Striene doen graven, die van Strijenmonde liep tot Strijenham. Aan de Striene heeft die landvoogd een sterkte doen bouwen, die hij Steenbergh noemde en die nu Steenbergen heet.
(Sinn. 1929: 54)
nl.verhalenbank.45976
4a. De plaats is genoemd naar Hildewaris of Hilvaris, een gravin die tevens heilige was.
(Hanewinckel, II, 23)
4b. De bewoners verhalen graag dat hun dorp genoemd is naar de heilige Hilvaris, de kamenier van de heilige Oda, naar wie St. Oedenroode heet. Er zijn echter spotgeesten die beweren, dat Hilvaris de kamenier van Sint Juttemis was.
(Sinn. 1934: 129)
nl.verhalenbank.45469
Varkens-Haren
Dit dorp, waar vroeger veel varkens gehouden werden, wordt ter onderscheiding van Bergharen in Gelderland, ook kortweg Haren genoemd, vaak aangeduid als Varkens-Haren.
(Van Miert, 511)
nl.verhalenbank.45430
Te Esch weet men te vertellen, dat 99 ossen en één Harensche boer honderd beesten zijn. Daarom wordt Haaren ook wel de Dierentuin genoemd.
(Id.)
nl.verhalenbank.45427
Ik heb hier ne vrouw mee ne dochter gekend en die woonde hier an de dijk. En ik waar zone jonge en ik moest daor cente op gaon hale. En toen was die ouwe vrouw gesturve. En de dochter zee: "M'n moeder is gesturve, ik docht 't wel. Want ik hoorde vannacht, da ze mee ne besem door 't huis heen vegde. Me dunkt wel drie keer, vege, vege, vege".
nl.verhalenbank.72782
Daar was een witte juffrouw, da geloofde ze algemeen in 't dorp. Tussen Well en Ammerzoden op een uitweg stond een witte juffrouw, halverwege. Op ene nacht kwam ik terug, toen zag ik ze staan. Ik maakte 't paard vast aan den boom, want ik was nie bang voor spoke, ik geloofde d'r niet in. Toen was 't een kroondistel. En die blaadjes leke zowat wit. Ik heb...
nl.verhalenbank.125653
En d'r was een paard en da was krom. En d'r kwam ne strijker. En die wreef 'm wa over de hoeve. En 's aves was 't recht.
nl.verhalenbank.72780
Da was unne mens, hè en da was een soort visser. In een zomerdag, hè, ging die werke en dan ginge ze 's aves dauwpiere vange voor aas. En op zekeren avond ging die piere vange. En dat deje ze met een lichje. En dan kwamme die dauwpiere omhoog. En toen was die zowat klaor en daor springt unne weerwolf en die hong 'm op z'n rug. Net zolang as die thuis was....
nl.verhalenbank.72781
Da weet ik nog wel, da iemand vertelde 's morgens al de koeie achterstevore in de stal. Da was ok teuverij.
nl.verhalenbank.125656
En daar nog iets over dan. As nou een vroue of een man of een kend vrijdags of zaoterdags gesturve was, dan wier 't niet begrave. Ston da lijk bove aarde op zondag, dan kreeg de hier op 't dorp binne zes weke weer unne dode.
nl.verhalenbank.72785
De heks van Bokhove, die kon kaartlegge. Ze woonde in da polderland van Bokhave. En dan was 't grif van de jonge jongens bij d'r an. Ze zat daar met d're geit en 'n kat. Ze was vet en ze had een zoon en die was ok vet.
nl.verhalenbank.72784
Da hadde in Tuil ok iemand die kon teuvere en hekse. Die was geweldig rijk. De erfgename wilde 't geld niet hebbe. Toen was d'r verre familie in Bruchem en die hebbe 't wel angenome. Maar as d'r een paard in de stal een steen uit de muur stukgeslage ha en ze metselde da d'r weer in, dan viel die d'r weer uit. Of 't raamkozijn was los, dan was dat nooit te...
nl.verhalenbank.125657
Ik kan m'n eige nog herinnere, d'r was een vrouwen die had toevalle. Ze was niet normaol. En op ne avond viel de hanglamp op de grond. En da was ne petrolielamp. Die vrouw kreeg toen grote brandwonde. En toen hadde hier een ouwe man en die kon de pijn afneme. En die streek d'r over en toen was de pijn weg.
nl.verhalenbank.72779
