Ze zegge, dattat veul minse overkomme is. Jan Willems verteldenes, dat ’t mee hum ok was gebeurd. Toetie soaves es ’n keer dör de gemeinte gieng, was ie zo mar ienens ien ’n graaf gezet. Mar toe ze ’m vroege: “Mar Jan, wie deej da?”, zètie: “Bè [wel], Schiedam!”
nl.verhalenbank.49715
Toe ik nog zo’n kleine jonge was van ’n jaar of tien, liep ik soaves es ’n keer mee mien moeder van de Hagevoort nor Gendt. ’t Was ’n stille weg en ’t was bar donker. Opens zage we langs de weg, oan de kant van de weg, ’n meneer mie ’n hoge hoed op, helemol ien ’t zwart. Hé’j was niet te kenne en hé’j liep stil over ’t gras. We zèje: “Goeien oavend”. Mar...
nl.verhalenbank.49699
Ien Flieren wonde ’n jong, die ien de buurt geregeld mee ’n pluugske gieng koarte. Da gieng bar grof. En de moeder van de jong had dor ’n verschrikkelijke hèkel on. En ze zèj op ’n keer: “Ik woj, datte duvel ow thuusbroch. Dan zoj ’t wel loate”. Op ’n zoaterdagoavend gieng de jong wer koarte. En er wier wer grof gegokt. Toe ’t tied was, gieng de jong nor...
nl.verhalenbank.49754
Mien schonvoader het duk verteld, dattie ’n keer soaves van de stenove kwam en toe duidelijk zag, dattet huus van Doeleman ien de Nimwegsestroat ien braand ston. En toetie d’r nève kwam, was er niks te zien. Mar twee dage lotter brien ’t wel af. Mien schonvoader hiel altied vol, as wé’j zèje, da we ’t nie gleufde, dattie ’t beslis goed gezien had en twee...
nl.verhalenbank.49678
Ik heb eiges joare lang ien de kersnach um twoalf uur woater geschep ien de Woal. Ik gieng dan tot het eind van de krib um goed stromend woater te kunne kriege. Da deje ok aander minse. Da woater wier bewoard en gebruuk bijvoorbeeld as je zere oge had, of wratte, of ’n wond, die mos hèle of zwère, of aander uutwendige ziektes. Ok vör diere was ’t goed. ’t...
nl.verhalenbank.49689
’t Geet over ’n droom, die ’n vörbeduisel was. Ik was op ’n zaterdagoavend op de gewone tied, ongevèr elf uur, nor bed gegoan. Ik wier um zowat één uur wakker. Vör die tied had ik gedromd van een grote vis, die nor mien toe kwam zwemme. Ik het toe de lamp ongestoke en ’n poos gewach en zie toe wer ien sloap gevalle. Ik dromde wer over de vis. Hé’j kwam...
nl.verhalenbank.49750
Piet Jansen - hé’j is al lang dood - het duk verteld, dat vrouw Berends ok kos hekse. En da ze ok op ’n zeef dör de loch gieng. Op ’n keer was ze ’s mèrs al vroeg buten, mit ’n mooie tak mee bloemen. De moeder van Piet Jansen zei: “Vrouw Berends, wa hè gé’j dor mooie bloeme. Die ziej hier nie”. “Die het ik vannach ien Duitsland gehold”, zèj ze. En ze...
nl.verhalenbank.49720
Hendje Rikken kos zelfs ’s nachs zo’n begraffenis zien onkomme. Ik liep ’n keer soaves loat mit ’m over de stroat, midden over de weg. Ienens groop Hendje mien vas en zèj: “Jong, kom gaauw on de kant”. En ’n eindje wieër vroegtie: “Wit gé’j wurrum ik da deej? Ik zag ’n liekstoatsie onkomme. Aj nie opzied was gegoan, was de liekstoatsie over ou hèr gegoan”.
nl.verhalenbank.49641
Soms kwam soaves of snachs iemes op de deur kloppe. As ge dan gieng kieke, was er niks. Da gebeurde zo inkele kere achter mekoare. Lotter hörde ge dan, dat er ’n ongeluk was gebeurd, of dat iemes dood was.
nl.verhalenbank.49691
Mien voader het wel es verteld, dat op Burkesdam vroeger soaves duk ’n kenieneke zat. Voader prebierde ’t wel es te vange. Mar da gieng nie. Hé’j trok zien jas dan uut en wou ’t kenien er dan onder gooie. Mar ielke keer, as ie d’r onder zat, floeptenie d’r gaauw wer under uut. Ze hemmen ’t nooit gekrege. Da kenieneke - sommige zèje, dat er meer ware - was...
nl.verhalenbank.49690
Mien voader en moeder waren ’r bé’j zwère en zo d’r erg vör um ’t te loate besprèke. Ik had es ’n keer ’n puuske op mien haand. ’t Bleef nog al wat onhawe. Voader en vöral moeder waren ’r bang vör. ’t Kos wel es kanker zien. En ik mos mar es nor Angeren goan. Dor wonde ’n vrouw, die da geneze kos. Die deej er popkes op. Da ware ’n sort middesiene zo groot...
nl.verhalenbank.49687
Gradje Wegh had ’n vèrke geslach. Hé’j verkoch de helf on Chris Kupers, de parlevinker* op de Woal. Gradje woj die helf soaves wegbrenge opte krujwage. Hé’j deej ’r ’n schon wit lake over hin um alles netjes te houwe. Toetie ekkes on ’t krujje was, kwamter ’n zwarte kat bé’j ’m lope. En die sprong ienens opte krujwage, op ’t lake. En toe wier de krujwage...
nl.verhalenbank.49711
’t Is nog jommer, da mien man nie mer lèf. Die kos zo veul vertellen. Hé’j het zo duk hoas en katte gezien, dietie nie rake kos. As ie soaves meede fiets over de weg reej, het ie ze duk zat ien ’t lich van de lamp gehad. En of ie belde en riep, ze gienge nie van de weg af. En as ie dan van de fiets afstapte um ze vör ’t fietserad weg te jage, kos ie ze...
nl.verhalenbank.49777
D’r kwam ’s ’n keer ’n ré’jtuug onrijje. ’t Was ien ’t hols van de nach. Ien ’t ré’jtuug zaten ’n man en ’n vrouw. ’t Ré’jtuug reej langs ’t woater. Toe riep opins ’n stem uut ’t woater:
Hier is de tied, woar is de man?
Toe gieng ’t pjed op hol. ’t Reej mè ré’jtuug en al ’t woater ien. Doar sloeg ’t ré’jtuug um en man en vrouw rolden ien ’t woater. De...
nl.verhalenbank.50214
Mien vrouw en ik zoue soaves es ’n keer op visite opten Dries. We reje opte fiets over den diek. Bé’j de noteboom gienge we van den diek af. We waren er goed en wel af, toe stonne we ienens ien ’t volle lich. ’t Leek wel helderlich dag. ’t Duurde mar inkele sekonde. Drek dorop was ’t wer pikduuster. We hadde nèrs iets gezien. We ware èrg verschrokke. We...
nl.verhalenbank.50163
Jan Ederveen - hé’j is al lang dood en hé’j is heel oud geworre - die het mien es verteld: “Ik was soaves es ’n keer bij den tunnel opten diek. Ik liep wat te fluite. Mar opens wier mien mond stief. Ik kos nie mer fluite. Ik doch: “Wat is tè nou, zou ik nie mer kunnen fluite?” En ik wier kwoad op mien eige. Ik probierdenet nog ’s. En ’t gieng heel ekkes....
nl.verhalenbank.49668
Da [van de weg af gezet worden] gebeurde vroeger duk. Mar alleen soaves en snachs. ’t Was vooral gevoarlijk midden op de weg te lope, ien de hoefslag. Stève Geveling is, as ie soaves over den diek gieng, inkele keren d’raf getrokke en onderon neergezet. Sommige minse zage snachs ’n liekstoatsie onkomme. Mar aand’re, die erbé’j ware, zage niks. En as ge...
nl.verhalenbank.49667
Op ’n oavend gienge er es twee kameruij van de steenfabriek op de polder nor Gendt. Ze gienge over ’t pèdje van de febriek nor den diek. Ze hadde niks gezien. Mar toe ze soaves wa loat terug kwame - ze hadde nogal ’n poar borreltjes op - stonde dor onder on den diek twee dames zonder kop. Ze wiere bang en ze dörfde nie dör ’t hekke den diek af en over ’t...
nl.verhalenbank.49731
De grötvoader van de lange Hend zèj, dattie ’t volgende mitgemak het. Hé’j mos meddn kameroad altied hoephout [wilgetakken] houwe [kappen] ien de ward. Hé’j verdoch zien werkkameroad ervan, dattie ’n werwolf was. Op ’n oavend, toe we nor huus gienge, zèj hé’j: “We motte mèrvroeg bar betieds on de geng. Aanders komme we mèr nie op tied kloar”. Ik doch:...
nl.verhalenbank.49660
Mien schonvoader schepte joarenlang ien de kersnach um twoalf uur woater uut de Woal. Hé’j zèj: “Ge mottet tege de stroom ien opscheppe”. Ielke kersnach brochtie ’n kètel vol mee. En da wier ’t hele joar dör bewoard. Het woater was goed vör allerlei uutwendige ziektes. Ok vör ’t vee. As bijvoorbeeld ’t uier van een koe kapot was, nome ze van da woater om...
nl.verhalenbank.49663
