No. 205. Het Fresseven onder Bergeik, waar vroeger veel geveend werd, heet onpeilbaar diep. Juist in het midden van het ven ligt een torenklok verzonken, die in den Kerstnacht luidt. 2)
nl.verhalenbank.46968
Yn Drachten wenne froeger in man, dy wie mei de helm geboaren. Dat wie Joeke Spûkgûler. Dy sei tsjin 'e minsken: Tink der om, noait midden op 'e wei stappe, oars kinne der spûken op jim takomme.
nl.verhalenbank.36646
In minske mat noait midden op 'e wei rinne fanwege de lykstaesjes.
nl.verhalenbank.38669
De âlden fan 'e Harkema rinne hjoed-de-dei noch altyd net midden op 'e wei omdat se fêst miene dat se dan de kâns ha tsjin in lykstaesje op to rinnen.
nl.verhalenbank.33289
By nacht mat men noait midden op 'e wei rinne, hwant men kin dan oan kant reage wurde troch in lykstaesje.
nl.verhalenbank.38339
Men mat nachts noait midden op 'e wei rinne, oars kin men oan kant set wurde.
nl.verhalenbank.38462
Der waerd ús altyd foar warskôge noait midden op 'e wei to rinnen by nacht fanwege lykstaesjes.
nl.verhalenbank.36707
Noait midden op 'e wei rinne by joun, seinen de minsken froeger altyd. Ien fan 'e Dwarsfeart roun ris mei syn maet midden op it paed.
Doe sei syn maet: "Even oan kant, even yn 'e berm."
It duorre even, doe sei er: "Gean nou mar wer op it paed. Der gong ús nyskes in lykstaesje foarby; dy is ús nou al passeard."
nl.verhalenbank.37144
Wy mochten froeger noait midden op 'e wei rinne, hwant dan koenen wy samar oan kant reage wurde troch in lykstaesje.
nl.verhalenbank.34498
Men mat noait midden op 'e wei rinne by nacht, hwant dan kin men tsjin in lykstaesje oprinne dy't men net sjocht.
nl.verhalenbank.37336
Us mem sei altyd: in minske mat noait midden op 'e wei rinne, hwant hy kin oars samar oan kant set wurde. Der kin us in lykstaesje oankomme.
nl.verhalenbank.23753
Greate Wopke fan Kûkherne koe de froulju samar de klean ôffalle litte, wylst se midden op 'e wei stienen.
nl.verhalenbank.38416
Wy mochten froeger noait midden op 'e wei rinne, hwant dan koenen wy wolris oan kant set wurde troch in lykstaesje.
nl.verhalenbank.36985
Noait midden op 'e wei rinne by nacht, fanwege de lykstaesjes, dy't men net sjen kin.
nl.verhalenbank.37093
By nacht mat in minske noait midden op 'e wei rinne, hwant dan kin er wolris oan kant reage wurde. Us heit hat wol guon neamd, dy't dat oerkomd is.
nl.verhalenbank.38570
Yn 'e Harkema en yn Stiensgea ha 'k wol guon kend dy't nachts fan bêd moesten om lykstaesjes to sjen.
Men moest nachts noait midden op 'e wei rinne.
nl.verhalenbank.37102
Rinne jo midden op 'e wei dan kin 't gebeure dat jo troch in lykstaesje oan kant skoud wurde.
nl.verhalenbank.26208
Der waerd by âlds altyd sein: Noait midden op 'e dyk rinne yn 'e nacht, oars wurde jo oan kant skoud.
nl.verhalenbank.20635
Men mat by nacht net midden op in paed rinne, hwant der kin ris in lykstaesje wêze dy't men net sjocht. En in lykstaesje giet noait oan kant, dy mat men rûmte jaen.
nl.verhalenbank.38441
Wy wennen as bern op it Hegelân to Jistrum. Wy mochten net midden op 'e wei rinne fanwege de lykstaesjes.
nl.verhalenbank.20582
