Piter Scheper (1871-1951 A.A.J.) wenne op Luchtenveld (Houtigehage). Hy wie in duvelbander.
nl.verhalenbank.25596
Wy hienen in man tsjin ús oer wenjen. Dat wie in de Meer.
Dy hie jirpels forboud, dy stienen och sa min.
Ik sei tsjin him: "Hwat stean jimme jirpels min."
"Ja," sei er, "dy binne bitsjoend."
Dat miende dy man echt.
nl.verhalenbank.25869
Myn neef Sytse Jager fan 'e Harkema wie in raren ien. Hy is samar fan 't paed smiten woarn, ta trije kear ta, sûnder dat der ien to sjen wie.
nl.verhalenbank.25887
Piter de Graaf wie mei de helm geboaren. Dy wist altyd to sizzen hwer't mei koarten ien stjerre soe. Hy hat wenne oan 'e Dwarsfeart to Drachten.
nl.verhalenbank.29416
Minse Griper koe mei 't toverboek ek soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte.
nl.verhalenbank.25593
Us Egbert-om fan Boelensloane wie in man dy woe neat wite fan spûkerij en dy dingen. It wie in bolderblast fan in fint en hy wie foar neat bang.
"As der hwat is, dan woe 'k wolris hwat sjen", sei er altyd.
Mar doe hat er dan ris hwat sjoen op in joun. It wie in swart ding dat him achternei siet. Hy koe net sjen hwat it krekt wie, mar 't hie fjurrige egen...
nl.verhalenbank.29408
Minse Griper wie myn âldomke. Syn wiif Griet Snipel wie in suster fan Antsje Snipel, myn beppe. Hy koe mei skoppenboer in flesse drank komme litte.
nl.verhalenbank.25861
Boardzer Bruining hie 't altyd oer lykstaesjes, dy't er fantofoaren seach. Hy wist altyd krekt yn hwat hûs as der ien stjerre soe. Mar dêr praet er nou net mear oer.
nl.verhalenbank.25877
't Gebeurde yn 'e Houtigehage. Akke woe graech nei de merke ta op 't Surhústerfean. Mar sy hie hast gjin klean. Sy seach der sa sutrich út, dat sy sei: "Ik kin sa noait nei de merke ta."
Doe hie dêr in fremde man west (Wie 't Imke de Jong?). Dy hie sein: "Gean mar hinne. Dû silst de moaiste fan 'e merke wêze."
Doe't se op 'e merke kom, seinen se allegear:...
nl.verhalenbank.25859
Alde Piter Scheper hie buorkerije en wenne op Luchtenveld. Dy koe de minsken stil stean litte. Sy hienen 't net rjocht op Piter stean. Hy koe de minsken de koarts ek ôfnimme.
nl.verhalenbank.25884
Berend Boom fan Eastemar wie tige sterk. Hy biet samar in grou tou dwarstroch. Hy hie allinne mar kiezzen, dêr't in oar tosken hie.
nl.verhalenbank.33100
Myn man - Gjert van Slooten - hie op in snein-to-joun nei my ta west, doe't wy noch forkearing hienen. Wy wennen op 'e Tike. Doe't er werom gong en oer 't Tike-Brechje soe sei der ynienen ien hiel lûd njonken him: "Kei!"
En hy hat noait ien sjoen! Der wie net ien. Hoe koe dat nou?
nl.verhalenbank.29417
Auke Schievink fan 'e Harkema wie froeger in hiele raren-ien. Hy is ris in kear troch de duvel smiten woarn fan 'e iene kant fan 't paed nei de oare kant. Letter woarde er tige froom.
nl.verhalenbank.28047
In nachtmerje wie in man of in frou, dêr't men deis oer prakkesearre en dy't dan nachts by jin kaem. Men moest hinnegean en stopje de kaeisgatten fol guod, hwant de nachtmerjes kamen altyd troch 't kaeisgat yn 'e hûs.
nl.verhalenbank.37786
Doe't Sterke Hearke twa jier âld wie, doe koed er al in boerewein fuortlûke.
nl.verhalenbank.25597
Heit en dy wienen ris op it Jachtfjild oan 't wurk. Doe seagen se op in stik lân dat de Foeke hiet, in frou út 'e groun kommen. Doe't se 't gesicht der ôf hienen, wie de frou ek wer fuort.
nl.verhalenbank.25867
Heit syn mem wie o sa min. Mem wie nei har ta gong. Heit kom even letter. Hy wie oan 'e doar ta, doe stie dêr de kiste al, mei 't kleed der oerhinne. It kleed waeide in bytsje op, doe't de doar iepenkom.
Doe't er yn 'e keamer stapte, wìe beppe der noch. Sy hat noch wol fiif jier leefd. Mar hwat heit foarút sjoen hie kom dêrom letter wol krektsa út.
nl.verhalenbank.25868
Myn man syn broer Eise de Boer hat us in pleachbeest troffen.
Der wie ien, dy hie fyt oan 'e hân, oan 'e tûme. Doe wie Eise mei dyselde nei de Harkema ta west, dêr wenne in man dy koe dat genêze. Werom gongen se by 't Blauhûs lâns. Doe hie dêr in dikke, swarte houn west, in beest as in keal. En dy wie mei gong. By in hageboskje wied er wer wei woarn. Sy...
nl.verhalenbank.24651
Der wienen us guon dy hienen beammen ôfsage. Dy soenen se op in wein lade. Mar 't wienen sokke grouwe beammen dat dy koenen se der net op krije.
Hearke kaem der oan op 'e fyts (! 1801-1889 A.A.J.). Hy stapte ôf en sei: "Wachtsje mar, ik sil 't wol dwaen."
Doe rêdde hy mei al dy beammen. Doe gongen dy mannen fuort sûnder him to bidanken. Doe hat Hearke al...
nl.verhalenbank.25599
Dyselde skoanmem har earste man tsjinne as boerefeint.
Op in joun gong er nei in plak ta, dêr't se him biwosken. It smoarge waskguod hied er by him. Hy leaude oan neat en wie in greate spotter. 't Wie al aerdich let. Doe kom der him ûnderweis in dikke swarte houn tomjitte. En doe woarde dy feint wol sa bot slein en ôftichele, dat der wie gjin rie ta. De...
nl.verhalenbank.29412
