No. 116. Ja 't is lang geleden gebeurd, vertelde een oud man uit Heeze, dat mijn grootvader zaliger, toen hij nog in zijn jongen doen was, met twee vrienden, op een Zondagachtermiddag naar Helmond ging. Omdat ze een paar pintjes gevat hadden, zooals dat wel gebeuren kan, als vrienden met elkaar uit zijn, was 't al laat geworden, eer ze opstonden om naar...
nl.verhalenbank.46808
De Bakelsche Metten of Bakelsche Litanie
De wind komt uit den Oosten, Westen en Zuiden.
Vivat Bakelorum!
We zullen allemaal die Bakelsche boeren uit Helmond sluiten.
Vivat Bakelorum!
En waarom zouden we dat doen?
Vivat Bakelorum!
De Bakelsche boeren hebben ons zoo wel bedacht,
Ze hebben ons een vet kalf thuis gebracht.
Vivat Bakelorum!
Ik ben eens...
nl.verhalenbank.44819
DE KOETS VAN DEN DUIVEL.
Een knecht van kasteel Horn ging met een mand wild naar het adellijk huis Beegden. Het werd al avond en plotseling hoorde hij vlak achter zich het trappelen van paardenhoeven en het rollen van raderen. Hij keek om en zag een deftige koets, getrokken door vier pikzwarte paarden met geweldiggroote vurige oogen.. De schrik beving den...
nl.verhalenbank.42757
DE DUIVELSBERG,
Reeds had Ailbert van Antoing, ten westen van den heuvel, waarop het slot van de graven van Saffenberg was gebouwd, de bosschen gerooid voor het klooster en begonnen de fondamenten voor de kapel al boven den gelijken grond te rijzen, toen de duivel, die wel begreep, dat die plaats voor hem een oorzaak van onheil ging worden, besloot het...
nl.verhalenbank.42699
Een jong soldaat
Hij was een jong soldaat, en de meisjes van Weert
bezagen hem met blijdschap. Zoo ze hem ook al
niet groetten, omdat hij niet meer op de wereld
bezat dan zijn blozend gezicht, zijn rechte schouders en
zijn blinkend geweer, toch mochten hem vele gaarne lijden.
Maar hij wist niet, en daarom wellicht geschiedde het,
dat hij zoo eenzaam liep...
nl.verhalenbank.42097
De witte wiven van den Langenbelt.
Hoe leeren ze elkander toch kennen, de jonge
menschen, dat het slot wel moet wezen : de bruiloft?
Vaders en moeder hebben diepe rimpelen in het
voorhoofd, ze zetten kleine oogen van zorg, en hun wijs-
vingers dreigen zwijgend. Maar onbekommerd is de jeugd,
leve de jeugd!
Roelof en Aaltjen waren tezaam naar school gegaan,...
nl.verhalenbank.42094
De belofte.
Daar woonden in Breukelen een man en een vrouw,
die aan de armen hun deel gaven. Zij leefden zeer
gelukkig, en daarom dachten ze niet aan den dood,
die als een schaduw achter de heggen ligt en straks den
weg zal bereiken. Nooit was een hunner ziek, en de dokter
dacht, als hij hun huis voorbij-liep:
"Slechte klanten!"
Ze stonden vroeg op en...
nl.verhalenbank.42069
Noast ons op de Hörsten woonde vrouger oal Haarm S.
Hai wur nooit anders nuimd as Haarm-fiet-pestoor; woorom wai k nait. Haarm-fiet-pestoor kon heksn; mien oln woarschouwden ons veur hom. Wie moggen den ook nait groag noar hom tou goan.
Mien ol lu zaggen hom nait geern in huus; ha idee kwoad.
Haarm kwam zo mit n gloepstreek achter op dele en luip bie de...
nl.verhalenbank.43927
Weerwolven:
Op de boerderij Gravenhof in Kessel-Dorp had men vroeger enige knechts. Een daarvan, goed voor zijn werk, deed wat geheimzinnig. ’s Avonds na het eten werd gezamenlijk rozenkrans gebeden. Deze knecht echter bad nooit mee, streek zich weg naar buiten, en bleef tot na twaalven zoek. De boer sprak met zijn andere knechts af, hem eens na te gaan....
nl.verhalenbank.69264
't Is nou zo'n jaar of zestig geleje, ik ging nog op school, toen wier d'r in Polsbroek gesproken van een spook. 't Was puur wit van onderen tot bovenen en 't liep maar te neuriën en te grommen en met z'n armen te zwaaien. 't Bleef op de weg, 't was vervelend. Een kennis van me heb me verteld dat ze met z'n tweeën langs de Benschopse wetering liepe, toen...
nl.verhalenbank.50979
D’r ston es ’n soldoat op wach. ’t Was ’n harde wienter. En ’t was bar koud. En de soldoat zèj: “’t Is toch wa um soldoat te zien. Lot de duvel mar soldoat speule!” Hé’j zette zien gewèr ien ’t schildwachhuuske en hé’j liep en stampte hin en wer um de kou wa te verdrieve. Opens hördenie wa. D’r kwam iemand on. De soldoat greep zien gewèr en riep: “Halt,...
nl.verhalenbank.50212
Ziel aan de duivel verkocht
Trientje de Fransman was 'ne marketenster, da's geleje in 1813 of 1814. Toen is Napoleon gegaon op de Franse baon, toen is Napoleon nog wel verder gevlucht. Da he'k dikkuls geheurd van us moeder en Jaan Verhoeve. Trientje was 'ne marketenster, die d'r ziel aan de duivel haj verkocht, da zinne de mense. Jaan Verhoeve was...
nl.verhalenbank.41631
HET SPOOK IN DE PAN.
Iemand uit Maastricht was op zekeren dag op bezoek geweest bij een familielid in de omstreken van Gulpen of Wijlré. Om zich den weg te verkorten, had hij op den terugweg een smal paadje genomen door een groot bosch en was daarin verdwaald. Het werd al donker en donkerder en hij vond maar geen uitweg. Na héél lang te hebben geloopen...
nl.verhalenbank.42978
Het spookhuis.
Het is niet zoo heel lang geleden, dat er ergens
bij Dokkum een spookhuis stond. Tegen twaalven
's nachts was er in een der kamers altijd een woest
kabaal, en daarom had men er alle meubels weggehaald,
omdat niemand daar wonen wilde. Alleen stond er nog
een oud bed, waarvoor men inde weoning geen plaats vond.
eens kwam er een oude, arme...
nl.verhalenbank.42068
Een knecht van een boer uit Bladel had verkering met een meisje uit hetzelfde plaatsje. Toen ze eens een vrije dag hadden gingen beiden een dagje naar een ander dorp. Ze gingen ’s morgens al vroeg weg en maakten er een mooie dag van. Tegen de avond keerden ze weer naar hun dorp terug.
Maar onderweg kreeg de knecht plotseling de lust om voor weerwolf te...
nl.verhalenbank.49786
Blauwe Gerrit
In een bos woonde een plaaggeest. Hij heette Blauwe Gerrit en men wist niet, waaruit hij bestond. De ene keer was hij lucht, de andere keer zou je zweren, dat hij van vlees en bloed was. Hij kon zich licht als een veertje op je neerlaten, maar hij kon ook met zo'n gewicht op je drukken, dat je je niet meer kon verroeren. Hij was overal en...
nl.verhalenbank.9506
Het spook van de Langesloot
Op een warme zomeravond, toen de boeren nog laat op het land bezig waren hun hooi binnen te halen, liet een visser zijn dochter alleen achter aan boord van zijn schip dat in de Langesloot lag gemeerd. Hij wilde de volgende morgen in Eernewoude in alle vroegte naar de kerk. Misschien kon het meisje met de roeiboot nog een paar...
nl.verhalenbank.9503
Er was eens een schipper, die een schuit had, maar er zelf nooit in sliep. Hij, noch zijn knecht. Eens kreeg hij een nieuwen knecht en toen die 's morgens opstond, zag hij dat de schuit precies anders om lag, als hij hem den vorigen avond gelegd had. Hij vertelde dat aan zijn baas, maar die zei:
"O, dat is niks, dat gebeurt alle nachten en daarom willen...
nl.verhalenbank.9417
Er was er's een schipper, die een schuit had, maar er nooit zelf in sliep; hij noch zijn knecht. Eens kreeg hij een nieuwen knecht en toen die 's morgens opstond, zag hij dat het schip andersom lag, dan hij het 's avonds gelegd had.
Hij vertelde dit aan zijn baas, maar die zei: "O, da's niks. Dat gebeurt alle nachten, en daarom durven wij er dan ook niet...
nl.verhalenbank.9302
In Ilpedam heb vroeger een meid ewoond: die was nergens bang voor. Ze diende in een herberg en dan plaagde ze her dikwijls, maar ze gaf er niet om. Nou wordt in zoo'n herberg natuurlijk van alles verhandeld, en zoo kwam op een goede avond het gesprek op die meid en dat ze zooveul courazie had.
"Nou," zei er op lest ien, "ik wed dat ze vanavond om elf uur...
nl.verhalenbank.8855
