Oh jao. Ja auch nog. Ja. Daor goan ich noar Brummans, naor Panningen. Mich de haor laoten sniejen. Dat weit ik niet, dat jong, dat haeje zoot hebt gesehen, de graotste. Dat is de laotste van ons, Gerrit. Daor zeit hier aan de tafel, te àèten, en dan sagt ook enne vriend: ‘Wat heb ie aan de hank?’ Bloed, was niet om aan te sehen. Maor ich wus goed dat hae...
nl.verhalenbank.128712
Heksen:
Op Stoks, een gehucht in Panningen, woonde een arme weduwe, genoemd “Hekse Nelke”, die verdacht werd van hekserij. Als ze bij iemand op bezoek ging, pleegde ze de kinderen aan te halen, en over de haren te strijken. Als ze goed en wel verdwenen was, bleken die kinderen dik onder de luizen te zitten. Het gevolg was, dat iedere moeder, wanneer Hekse...
nl.verhalenbank.60733
Men kan wratten verkopen, dan verdwijnen ze.
nl.verhalenbank.47212
As ien it yn 't boarst hie, dan krige er froeger in sekje mei hjouwer om 'e hals.
nl.verhalenbank.31534
Paarden en koeien stonden soms stijf. Dan ging men naar de paters in Helmond en dan bleef dè weg.
nl.verhalenbank.46896
Trije drippen kattebloed ynnimme helpt ek tsjin stienswolms.
nl.verhalenbank.17408
Wyberen van der Meulen wie oannimmer. Dy hie in jonkje, dy hie dauwjirm. Dêr wie neat oan to dwaen. De dokter wist der gjin ried op. Doe gongen se nei Joast. Joast sei: "Liz der droege havermout op." Dat ha se dien en 't bern is genezen. Joast hie 't altyd by 't goede ein.
nl.verhalenbank.32044
Om wratten kwijt te raken moet men ermee langs een dode strijken of ze verkopen.
nl.verhalenbank.46163
Er waren ook mensen die wratten kochten voor 1 cent; men moest dan 'n kwartje aan den arme geven.
nl.verhalenbank.47042
Da gebeurde vroeger nog al veul in Hulhuze. Snachs um twoalf uur was ’t soms druk on de Woal. Wat stromend woater is bes vör uutwendige ziekte van mins en dier. ’t Is zuver en zach.
nl.verhalenbank.49694
Alde jonge Jan wie wûnderdokter, fédokter en duvelbander. Hy wenne yn 'e Harkema tsjin ús oer. Dêr kaem ris in man út 'e Westerein by him, dy hie in siik fanke meinaem yn in koer foar op 'e fyts. Dat fanke hie allegearre bulten yn 'e nekke en op 'e rêch. Dêr hie se gâns lêst fan. Dêr wie gjin dokter dy't dat geneze koe.
Jonge Jan sr. bihandele dat fanke...
nl.verhalenbank.32233
Tegen reuma moest je vroeger een kastanje in je zak doen. Ze zeiden tenminste dat dat hielp. Geloof er niks van. X [naam schoondochter, anoniem] gaf me pas een magnetisch plaatje, dat ik onder mijn riem moest dragen. Dat moet dan helpen tegen van alles en nog wat. Ik geloof daar niet in en laatst heb ik het plaatje teruggegeven toen ze er om vroeg.
nl.verhalenbank.47319
Eveneens was nog voor korte jaren eene beroemdheid van eenige beteekenis als duivelbanner, zekere Sjoerd Kuiper in de Knijpe bij Heerenveen. Hoewel oogenschijnlijk in armoedige omstandigheden, leed hij toch zeker geen gebrek, want hij had eene goede praktijk. Lijders aan kwalen, waarmee men vruchteloos jarenlang had «gedokterd», en vooral betooverden...
nl.verhalenbank.57994
Te Opeinde heeft, in de tweede helft der negentiende eeuw, een wonderdokter gewoond, zeer onmanierlijk in zijne taal, en niet alleen zeer bekwaam tegenover menschen maar ook tegenover dieren, want een lok haar van eene zieke koe of een ziek paard stelde hem in staat, de kwaal te herkennen en de noodige geneesmiddelen voor te schrijven. De zoon schijnt de...
nl.verhalenbank.57993
Bezetten.
Mijn kinderen zeggen vaak:
"Moeke leuft aal dei gekke dingen."
En ze lachen me uit.
Maar mensen, het is echt waar, wat ik vertel. Alles zelf beleefd.
In Mussel woonde indertijd Arends.
Hij kon dieren bezetten, en meteen waren ze alle kwalen kwijt.
Het paard van de boer tegenover hem heeft hij meer dan eens geholpen.
Als dank hielp de boer hem...
nl.verhalenbank.42864
Ik heb eiges joare lang ien de kersnach um twoalf uur woater geschep ien de Woal. Ik gieng dan tot het eind van de krib um goed stromend woater te kunne kriege. Da deje ok aander minse. Da woater wier bewoard en gebruuk bijvoorbeeld as je zere oge had, of wratte, of ’n wond, die mos hèle of zwère, of aander uutwendige ziektes. Ok vör diere was ’t goed. ’t...
nl.verhalenbank.49689
Knjillis Wytses fan Sumar wie in tige forneamde wûnderdokter.
Us mem hie fochte tusken de fingers, dat kom der hyltyd út en dat waerd almar slimmeroan. Op 't lêst krige se 't ek op 't boarst, dat fochte. Doe heit nei Knjillis Wytses ta.
Hy sei tsjin heit: Sy mat de hannen alle wiken yn séwetter waskje, krekt sa lang oant se wer better is. Doe lieten wy...
nl.verhalenbank.32606
Us heit hie de twaddedeis-koarts krigen yn Grypskerk op 'e klaei, dêr't er by de boer arbeide hie.
Hy koe dy kwael net wer kwyt wurde, ek net doe't er wer nei Grypskerk tagong. Hwant it sizzen wie altyd, dêr't men de kwael skipe hie, moest men der ek wer fan forlost wurde. Hy mastere mei allerhande dokters, wol seis jier lang. Mar baet foun er net.
Doe...
nl.verhalenbank.15509
Bareld Nieuwenhûs syn heit dy siet fol stienwolms. Doe is er op oanrieden fan ien nei 't tsjerkhôf ta gong en hat dêr in deabonkje weihelle. Dat biskrobbe der en hy naem safolle skeapsel yn as op in dûbeltsje lizze koe. Doe hat er gjin lêst mear hawn.
nl.verhalenbank.17407
Der wenne in man yn Hallum, dat wie in boerearbeider. Dy keardel wist allerhande dingen foarút, dy seach er dan yn syn droom. Op in kear sei er tsjin 'e boer: "Ik gean út it wurk wei."
"Hwatte," sei de boer, "dû út it wurk wei?"
"Ja," sei er, "ik krij in kwael. Dat haw ik droomd."
"Dû bist gek", sei de boer.
Mar 't oare jiers krige er in kwael. Hy krige...
nl.verhalenbank.33112
