Een vertelster uit Helden hoorde van ouderen, als zij, en zij was al niet jong meer, dat in het dorp de vrouw van een smid verdacht werd van hekserij. Het kwam die man zelf ter ore en hij ging op het gedrag van zijn vrouw letten, want hij had er nooit iets van gemerkt. Wat bleek nu? Als hij na een dag zwaar werk ’s avonds met zijn vrouw ter bed ging,...
nl.verhalenbank.128740
Rovers:
In vroeger tijden werd ook Helden onveilig gemaakt door een roversbende, waarschijnlijk een onderafdeling van de bende van Schinder Hannes, uit het Duitse Gelder. “Neers Jong”, een der voorzaten van de tegenwoordige familie Sijben, en beschreven als een sterke, onvervaarde kerel, kreeg van de schout opdracht, de bende onschadelijk te maken. Hij...
nl.verhalenbank.60991
Met roggemeel gebouwde huizen:
Er wordt beweerd, dat in de specie van oude huizen, en vooral kerken, roggemeel zou zijn verwerkt. Men zoekt hier niets geheimzinnigs in, doch meent, dat dit werd gedaan vóórdat er cement was. Specie van zand, kalk en roggemeel zou onverslijtbaar zijn. We hebben in 1927 onze oude boerderij, die als de oudste van de omgeving...
nl.verhalenbank.60987
Weerwolven:
Late wandelaars in donkere stormachtige winteravonden werden soms door de weerwolf besprongen. Deze klemde zich op hun rug vast, en veroorzaakte een ondragelijke last en een wurgend gevoel. Men zag nooit iets als een vage wolfsfiguur en gloeiende ogen. Bij Lormans was indertijd, lang voor onze heugenis, een aantrekkelijke jonge dochter. Een...
nl.verhalenbank.60741
Zwarte kunst:
Over het algemeen was zwart een afschrikwekkende kleur. Alles, wat met duivel en dood te maken had, was, afgezien van vurig rood – ingeval van de duivel – diep zwart. Zwarte katten en honden brachten onheil aan. Zelfs zwarte speelkaarten, en wel speciaal schoppen, bevatten geheimzinnige krachten. Schoppenboer was de personificatie van de...
nl.verhalenbank.60737
Krans in hoofdkussen:
Een familie in de buurt, die in onze tijd nog sterk aan invloed van boze geesten geloofde, was die van “Koeëbesse’n Tiesj”. Als er wat verkeerd ging met de kinderen of op stal, meende men altijd, dat er de kwade hand in het spel was. Men vond dan gevlochten verenkransen in de hoofdkussens, en de paarden op stal trof men dikwijls van...
nl.verhalenbank.60736
Bezetten.
Mijn kinderen zeggen vaak:
"Moeke leuft aal dei gekke dingen."
En ze lachen me uit.
Maar mensen, het is echt waar, wat ik vertel. Alles zelf beleefd.
In Mussel woonde indertijd Arends.
Hij kon dieren bezetten, en meteen waren ze alle kwalen kwijt.
Het paard van de boer tegenover hem heeft hij meer dan eens geholpen.
Als dank hielp de boer hem...
nl.verhalenbank.42864
Ik heb eiges joare lang ien de kersnach um twoalf uur woater geschep ien de Woal. Ik gieng dan tot het eind van de krib um goed stromend woater te kunne kriege. Da deje ok aander minse. Da woater wier bewoard en gebruuk bijvoorbeeld as je zere oge had, of wratte, of ’n wond, die mos hèle of zwère, of aander uutwendige ziektes. Ok vör diere was ’t goed. ’t...
nl.verhalenbank.49689
Knjillis Wytses fan Sumar wie in tige forneamde wûnderdokter.
Us mem hie fochte tusken de fingers, dat kom der hyltyd út en dat waerd almar slimmeroan. Op 't lêst krige se 't ek op 't boarst, dat fochte. Doe heit nei Knjillis Wytses ta.
Hy sei tsjin heit: Sy mat de hannen alle wiken yn séwetter waskje, krekt sa lang oant se wer better is. Doe lieten wy...
nl.verhalenbank.32606
Us heit hie de twaddedeis-koarts krigen yn Grypskerk op 'e klaei, dêr't er by de boer arbeide hie.
Hy koe dy kwael net wer kwyt wurde, ek net doe't er wer nei Grypskerk tagong. Hwant it sizzen wie altyd, dêr't men de kwael skipe hie, moest men der ek wer fan forlost wurde. Hy mastere mei allerhande dokters, wol seis jier lang. Mar baet foun er net.
Doe...
nl.verhalenbank.15509
Bareld Nieuwenhûs syn heit dy siet fol stienwolms. Doe is er op oanrieden fan ien nei 't tsjerkhôf ta gong en hat dêr in deabonkje weihelle. Dat biskrobbe der en hy naem safolle skeapsel yn as op in dûbeltsje lizze koe. Doe hat er gjin lêst mear hawn.
nl.verhalenbank.17407
Der wenne in man yn Hallum, dat wie in boerearbeider. Dy keardel wist allerhande dingen foarút, dy seach er dan yn syn droom. Op in kear sei er tsjin 'e boer: "Ik gean út it wurk wei."
"Hwatte," sei de boer, "dû út it wurk wei?"
"Ja," sei er, "ik krij in kwael. Dat haw ik droomd."
"Dû bist gek", sei de boer.
Mar 't oare jiers krige er in kwael. Hy krige...
nl.verhalenbank.33112
Wratten verdwenen ook als men er grote bonenschil over streek, 'n dode ermee aanraakte of 'n spekzwaard er overheen deed.
nl.verhalenbank.47044
Eene andere kwaal, die vroeger veel meer voorkwam dan thans, is de schurft, Friesch rude. Dit ongemak was niet alleen zeer lastig, maar ook schandelijk, omdat het ontstaan er van werd toegeschreven aan verwaarloozing en onzindelijkheid van slordige huismoeders. Het kwam dan ook meest voor bij arme lieden. Maar de kwaal was besmettelijk en werd dus wel...
nl.verhalenbank.69905
Zeevnde boek van Mozes.
Dat zit zo. Wie meugt dat boek niet in huus hebben. Dr bint wel mensen, die et doen stiekum en dan schienen ze n zekere macht te bezitn. Er wurd vrogger van verteld, dat ze over de daken loopn kunnen. Verder huulpen ze zieke mensen van een kwaaltien af.
Zo heb ik een man kend, waar de mensen ook van zeiden, dat ie et boek had....
nl.verhalenbank.46158
De Duitse (of Dietse) bond:
Hierover werd in mijn jeugd veel gesproken, doch doel en betekenis is nooit tot me doorgedrongen. Bovengenoemde Faesse, of ook wel Duutsje Janne werd als lid betiteld. Ook de vroegere burgemeester van Helden, Verhaegh, ofwel “de Sjmale”. Beiden waren vrijwel onkerkelijk, iets, wat in die tijd nauwelijks voorkwam. Er moet...
nl.verhalenbank.69375
Spookdieren:
Van mijn betovergrootvader werd verteld, dat hij jager was. Op een avond ging hij met zijn geweer huiswaarts. In de buurt van het “Heiblumke”, een huis in de Laaghei, hoorde hij geraas en gesnuif in de struiken langs de weg. Hij schrikte, doch kon niets zien, greep zijn geweer, en vroeg luid: “Ben je van God, spreek dan. Ben je van de duivel,...
nl.verhalenbank.69367
Rovers:
In mijn jonge tijd werd eens in Helden-Dorp en Panningen een Vastenavond-optocht georganiseerd, waarover nog lang daarna gesproken werd. Het is niet nodig, alle dwaasheid op te halen, die tentoon werd gesteld. Eén daarvan was het in beeld brengen van de ter dood veroordeling en ophanging van een roverhoofdman, die – om een mij onbekende reden –...
nl.verhalenbank.69373
Grensstenen verplaatsen:
Indertijd, toen de Peelkanalen, de Helenavaart en het Deurnes kanaal nog niet gegraven waren, was de grens tussen de gemeenten Helden en Meijel nog niet afgebakend, en dit gaf dikwijls aanleiding tot heftige ruzies tussen beider inwoners. De Peel aldaar was nog gemeenschappelijk bezit, en de inwoners hadden er recht op het weiden...
nl.verhalenbank.69275
“Kersjtienen Boor” in Helden-Dorp had onder zijn kinderen een zoon, die vanaf zijn vroegste jeugd met allerlei kwalen werd geplaagd. Het kind kon ’s nachts niet slapen, en hield door zijn geschrei ook zijn moeder uit de slaap. Hij maakte zijn luiers niet op tijd nat, en de moeder dacht, dat hij iets aan de blaas had. Zij ontdekte echter, dat zijn urineweg...
nl.verhalenbank.57983
