Dwoaslichte* heb ik meer dan ens gezien. Zo gieng ik es ’n keer mee voader langs ’n elzeheg. ’n Dwoaslichje vloog mit ons mee. On ’t eind van de heg gieng ’t wer terug. Voader zei: “Da zien de ziele van ongedöpte kiender. As ge ze dopt, gon ze nor den hemel. Dan zieje ze nie mer terug”.
Sommigen in Gendt zeggen: “dwoallichte, dwoallichjes”, anderen...
nl.verhalenbank.49710
Mijn eigen dochter had last van eczeem. We stuurden ze naar de dokter. Deze gaf zalf en medicijnen, maar ’t hielp niets. Mijn vrouw zei: “Gij helpt andere mensen wel, maar je eigen kind laat je lopen”. Ik heb ze toen besproken en na twee dagen was ze beter. De medicijnen waren niet meer gebruikt. Toen ze bij de dokter kwam, zei deze: “Je moeder heeft je...
nl.verhalenbank.49738
Ik heb enkele kinderen met sprew behandeld. Ik zeg dan tegen de mensen, als ze bij de dokter geweest zijn: “Doe die medicijnen maar weg. En je moet ze ook maar niet meer gebruiken”. Na mijn bespreking zijn ze na twee of drie dagen geheel beter.
nl.verhalenbank.49739
Ik heb dorover duk iets heure vertelle, da bé’j ons ien de buurt zou gebeurd zien. Man en vrouw ware es same thuus. De vrouw zat te nèje bé’j ’t raam. Opens zèj de man: “Dor kumten timmerman on meed’n liekkisje vör ’n kiend op de schouwer”. De vrouw zèj: “Ik zie niks”. Mar ’n por dage lotter was er wel ’n kiend gesturve bé’j die minse, en kwam de...
nl.verhalenbank.49778
Kees Jansen kos al veuruut zegge, of ’n moeder, die ’n kiend verwachtte ’n jong of ’n djern zou kriege. Ze zegge, dat ie ’t duk vurspeld het en dat ’t uutkwam. Ik weet niet of ’t woar is gewes.
nl.verhalenbank.45932
As ’n kiend beheks was en ze dejen ’t kusse los, dan zat er ’n krans van vère ien en ok wel ’n hele hoop spelde.
nl.verhalenbank.49674
Moeder het mien wel es verteld: “Eén van ons klein jonges was egol ziek”. Moeder zei: “We motte ’t kusse mar es nakieke. Wat er ien zit”. En toe ze da deje, holde ze ’r ’n mooie krans uut, heel mooi rond gevlochte van verkes ien ’t kusse”.
nl.verhalenbank.49717
D’r was es ’n kiend ziek. En wa ze ’r ok ondeje, ’t bleef ziek. Toe zei d’r iemand: “Ge mot es ien ’t kusse van ’t bedje kieke”. Da gebeurde. En toe zat ’r ’n krans ien van vère. Ze hemme toe de vère verbraand. En toe is ’t kiend wer bèter geworre.
nl.verhalenbank.50487
Ik heb vroeger wel duk heure vertelle over dwoaslichjes, mar ik weet nie mer, of ik ze eiges wel es gezien heb. Ze zèje vroeger, dat ’t heel kleine lichjes ware, die soaves bute rondzweefde. ’t Zoue de ziele gewes zien van klein kiender, die, zonder gedupt te zien, ware gesturve. Ok heb ik wel es heure vertelle, datte dwoaslichjes as belle over ’t woater...
nl.verhalenbank.49762
As ’n kiend of ’n grote ziek wur en hé’j kum te stèrve en je mak ’t kopkusse los, dan zit er ’n krans van vère ien. Die mot verbraand worre.
nl.verhalenbank.50231
Vroeger kwam ’r ’n landloper ’n poar keer ien ’t joar opte stenove sloape. Hé’j liep dan overdag ien inkele dage de huus ien Gendt af. D’r ware wel es van die kwojjonges, die ’m ploagde of vör de gek hiele. Op ’n keer deej da wer zo’n jong. De man zèj toe tège ’m: “Zo kjelje, go gé’j nou mar es ’n eindje mee mien mee”. De jong woj da nie. Mar hé’j mos....
nl.verhalenbank.50169
We mochte vroeger bé’j ons thuus van die stoelemattersvrouw niks onneme, gin pèpermuntje, gin aander snuupke, niks. Want die kosse wel es beheks zien. En dan zoj d’r ’n ziekte mè opten hals kunne hoale.
nl.verhalenbank.50206
Ze hemme vroeger duk verteld, da ome Jan, ’n bruur van mien schonvoader, mitten helm gebore was. Zo iemes kan van alles van teveure zien.
nl.verhalenbank.49642
Bé’j de brug op te Kapel wonde vroeger ok ’n vrouw, die hekse kos. Moeder zèj altied: “Ge mot mar nooit ’n snuupke van hör onneme. En as zow iets gif, moj ’t mar nie opète”. Op ’n keer kwam ik wer langs d’r huus. Ze riep: “Gé’j het te rok afhange”. Da was nie woar. “Lok ’m mar es opbiende”. En ze bond ’m op. En toe ’k nor huus gieng, kreeg ik toch zon...
nl.verhalenbank.49718
Ze zèje vroeger wel, da bijvoorbeeld ’n kiend ziek was en ge deej goeie vère ien ’t kusse, ’n heks de boel bedèrve kos. Zo’n kiend wou dan soms slecht bètere. En as ze dan ’t kusse losmakte, zat er allerlei ongedierte ien: luus, vlooie en zowat.
nl.verhalenbank.50313
Ze dochte vroeger wel es, dat ’n kiend behekst was. En as ze woue wete, of er nog iets on te doen was, deje ze ’t kusse ope. Zat er een krans van vère ien, dan was ’t te loat. Ze zèje dan: “Dor is niks mer on te doen. Het kiend zal nie bèter worre. Kiek mar, d’r zit ’n krans ien ’t kussen”.
nl.verhalenbank.50409
Dartig, vertig joar geleje wonde er nèven ons ’n vrouw, worvan sommige minse zèje, da ze hekse kos. Ze was altied goed vör ons. En onze Thé, die toe nog mar zo’n jong was, kreeg altied wa van ’r, snuupkes of zo, as ze èrs hen gewes was, bijvoorbeeld nor de stad. Onze Thé was in die tied duk ziek. Hé’j was mar ’n zwak kjelje. ’n Vrouw uut de buurt zèj: “Ik...
nl.verhalenbank.50156
Voader was met ’n poar kameruij on ’t grasmèje opte Koewei. Toen ze ’n hortje gemèjd hadde, vonne ze ’n groot lère zeef. Ze zèje tege mekoar: “Hoe zow da hier gekomme zien?” Da wis niemand. “We zullen ’t mar achter ’n hooiopper zette”, zèje ze. En ze ginge wer on ’t wèrk. ’n Hortje dornoa kwam er een heks on. ’n Heel vremde heks. Ze hadde ze heel nie...
nl.verhalenbank.50310
’t Gebeurde vroeger wel, dat ’n vrouw, die ’n kiend verwachtte, nie veuraf de wieg en zo ien orde miek. Want dan was er meer kans, dat ’t bé’j de geboorte of dornoa nie zo goed zou goan.*
nl.verhalenbank.50458
Dor was es ’n jonge ongetrouwde djern, die ’n kiend mos kriege. De minse ien de buurt hadden ’t wel ien de goate. Mar ’t kiend wier dood geboren. En toe hemme ze ’t mar weg zien te froemele. Mar de minse zeie: “’t Kum on ’t lich, al zulle de krèien ’t ok uutbrenge”. ’n Poos d’rnoa zat er ’n hele kloch [zwerm] krèien op de heg. Ze begonnen onder de struke...
nl.verhalenbank.50479
