Wild-Prot of de Bisschops-kerkhof.
De zoon van Anton Günther Prot en Hibernia Scholes was
een wilde knaap, belust op avonturen, en hij
trok uit, waar men hem hebben wilde, gelijk een
jonge raaf, door den wind gedreven. Maar in den jare
zestienhonderd vijfenzestig werd hij kapitein der Staten
van Groningen en Ommelanden, en het scheen, als nam
Wild-Prot...
nl.verhalenbank.42026
Baes Kinderschrik voert de stoute kinderen met zich.
Moeder Kinderschrik kastydt de kleine gulzigaerds.
Baes Kinderschrik sluit de booze kinderen in den grooten donkeren toren op.
Moeder Kinderschrik bestraft de kleine luiaerds.
Moeder Kinderschrik voert de meisjes die hare moeder niet gehoorzamen, tot de Vliegenknapster.
Base Kinderschrik zoekt de...
nl.verhalenbank.40427
Spookverhalen over mensen die na zelfmoord weer terugkeren op de plek des onheils, behoren overigens tot de classics in het genre. Zo beschreef de al genoemde Van Maurik ook het pand Prins Hendrik, gelegen aan de Haarlemmerstraat 85. Hier zou de vrouw van, alweer, een zeeman zich met een scheermes in de bedstee op de tweede verdieping de hals hebben...
nl.verhalenbank.39320
Toovenaars.
Op een hofstee van het gehucht het Zwaantje, bij Terneuzen, ging het maar raar toe.
Eens toen man en vrouw in de bedstee lagen, kwam er een groote zwarte kat, die hun kleeren van den stoel trok. Daarna ging de wieg van het kind altijd maar heen en weer, en de gordijnen van de bedstee schoven open en toe.
Op een anderen keer stond er 's morgens...
nl.verhalenbank.39102
Toovenaars.
Een gezin dat omstreeks 1810 op het droogdok te Vlissingen woonde, werd herhaaldelijk door een waschvrouw bestolen, waarom men haar op wilde zeggen Het dochtertje ging de boodschap overbrengen. De man van de waschvrouw was alleen thuis en klopte haar nog vertrouwelijk op den schouder.
Vanaf dat oogenblik was het met haar rust gedaan Soms werd...
nl.verhalenbank.39101
Toovenaars.
Op Kortgene woont een man, die vertelde betooverd te zijn geweest toen hij een kind van twee jaar was. Dat kwam doordat zijn moeder een koopman met zwavelstokken van de deur had gestuurd, zonder iets te koopen.
Elken nacht van acht tot twaalf sloeg het kind al maar door op zijn gezicht. Dat duurde wel een half uur.
Op een nacht, toen vader en...
nl.verhalenbank.39098
De deurwaarder en de duivel
Een deurwaarder ging eens uit om aanmaningen te doen. Onderweg ontmoette hij de duivel. Beide reizigers en onwelkome gasten bij de mensen, knoopten een gesprek aan over het doel hunner reis. Toen de duivel verteld had dat hij uit was om zielen te winnen, vroeg de deurwaarder op welke wijze hij een ziel kon en mocht buitmaken....
nl.verhalenbank.35816
ROSENBURCH
Even voorbij de uitspanning waar aan de Veursestraatweg, onder Leidschendam, een gouden leeuw, zeer strijdbaar, in de gevelsteen is gebeiteld, staan de onderstukken van twee bakstenen pijlers van een al lang verdwenen inrijhek. De wapens, die deze pilaren eens bekroonden, zal men tevergeefs zoeken: alleen de naam ROSEN BURCH bleef in de steen...
nl.verhalenbank.32538
In hun befaamde Kinder- und Hausmärchen (1812) vertellen Jakob en Wilhelm Grimm hoe kinderen van een jaar of vijf slagertje speelden: het ene kind was de slager, het andere de kok, nummer drie het koksmaatje, enzovoort. En een van de vriendjes was het varken. De slager sneed zonder te beseffen wat hij deed het varken de strot af. Het slagertje komt voor...
nl.verhalenbank.10543
Hoe't de nammen Eastemar, Sumar en Akkrum ûntstien binne:
Der wienen in pear manlju út 'e Rottefalle, dy soenen in feart grave. Doe kommen se op in plak, dêr woenen se úteinsette.
"Earst hjir mar bigjinne", sei der ien. Der wienen guon dy hearden dat en doe joegen se dat plak de namme Eastemar.
Doe't se in ein fierder wienen kommen se op in plak, dêr sei...
nl.verhalenbank.32957
By de Sawn hûskes ûnder Eastemar stie in hûs dêr koenen se de doarren net ticht fan hâlde. (dit woarde har meidield troch har omke Piter Ophuis, dy't to Eastemar wenne en arbeider wie op in pleats tichte by de Sawn hûskes).
nl.verhalenbank.12355
De Witvrouwkes
"Ze kwamen uit Duitsland", zei Graad, "ze waren helemaal niet katholiek, maar op en top heidens. Wat ze 's nachts uithaalden, dat kon Joost weten, maar ook overdag konden ze toveren van jewelste. Vaak kwamen ze op een voormiddag op 'n boerderij, als de boerin de pot aan 't koken was. En dan was het 't gewone kunstje van haar, om het spek,...
nl.verhalenbank.13221
Spesiale gefallen fan al dy dingen wit ik net sa sear. Ik kin bygelyks net sizze: dat hat dy en dy doe en doe dêr en dêr bileefd. Mar ik wit wol hoe't it yn 't algemien tagong yn myn jonge tiid.
Wy wennen yn Twizelerheide, oan 'e Swâdde. It wie och sa'n earme streek en doe allegear noch heide.
De minsken wienen allegearre earm.
Foar stammerige Harm wienen...
nl.verhalenbank.29816
Hjir yn 'e Westerein wie in bern, dat rekke bitsjoend. Doe gongen se nei Wopke fan Kûkherne ta. Dat wie de duvelbanner. It bern hie krânsen yn 't kessen en dêr sieten allegear triedden en lapkes yn dy krânsen bifrissele, dy wienen út 'e klean dy't dêr yn dat hûs troch de húsgenoaten fan dat bern droegen woarden. Wopke joech in drankje en sei: "Tink der...
nl.verhalenbank.29962
Achter it tsjerkhôf yn Heech, dat rounom de Herv. tsjerke leit, wennen trije frouljue. De mem wie thús; de heit wie skipper op ien fan de ielaken. De Hegemer ielaken hienen “previlegie” op Londen. Der wie altyd in lizplak foar de aken oan de kade biskikber, mar der moast ek altyd in aek lizze. Yn de oarloch is dit foarrjocht forlern rekke. De heit rekke...
nl.verhalenbank.50521
In fornimstich man
In man, in kunstner, dief en skoaijer.
Doe ‘t ik in skoaljonge wier fen sa ‘n jier of njoggen tsien, gyng myn heit, dy yn ‘t deistich libben winterdei slachte, maertiids bargekeapman en skieppeknipper en simmerdei mier wier, wol folle to meanen mei in man, dy ‘t ek forskate ambachten ûnder de tomme hie.
Wy hiene as bern in tsjinsin yn...
nl.verhalenbank.50508
Soldaten, die uit de strijd terugkeerden:
Bij Lotten (thans huis P. Bouten) in de Donk, dienden 2 zoons in het leger van Napoleon, en maakten alle veldtochten mee. Hun moeder, die veel leed had om deze zoons, waarvan ze in jaren niets hoorde, bleef hun als huisgenoten beschouwen. Zij spon en liet linnen maken, niet alleen voor de kinderen thuis, doch ook...
nl.verhalenbank.69389
Yn 'e Westerein wenne in tsjoenster, dat wie Wibe Baeije. Sjoerd en Durkje hienen in bern, dat hie hja bitsjoend. Doe gong Durkje nei greate Wopke ta.
Wopke Minke joech har in drankje. "Mar pas op," sei Minke, "der komt jo ûnderweis ien foarby. Mar tink der om, dy mat net foarby oan 'e kant dêr't jo it drankje ha. Oars giet dat stikken. As soenen jo ek...
nl.verhalenbank.20010
Auwert-omme wie nei in houtforkeaping en lânforhiering op Nijtap. Froeger roannen se altyd en dat die Auwert-omme ek (fan Rottefalle). Hy woe in perseel hout ha. Doe't de houtforkeaping ôfroun wie, roan er allinne fan Nijtap de achterwei del. Dat wie doe noch in sânreed. Nou seit men der tsjin Leidyksloane.
Doe't er in pear hondert meter roun hie, seach...
nl.verhalenbank.29578
Een oude vrouw vertelde mij dat zij als kind door haar grootmoeder opzij werd getrokken met de woorden: 'Opzij, er komt een lijkstoet voorbij.'
Een vader die met zijn zoontje over de weg liep, zei plotseling tegen de knaap: 'Zet je pet af, er komt een lijkstoet voorbij.' Terwijl de jongen er niets van zag.
In Eersel zag een inwoner, 's nachts tussen...
nl.verhalenbank.49855
