Toen ik nog in de Vlist woonde, had ik een ouwe buurman, die kwam uit Reeuwijk. Die vertelde me weleens over een vrouw in Reeuwijk die met de helm geboren was.. Die vrouw kwam soms 's morgens naar hem toe en dan zei ze: "Ik ben d'r vannacht weer eentje wezen brengen". Vroeger had je daar in Reeuwijk allemaal kaden zonder wegdek met hekken erop. Die hekken...
nl.verhalenbank.70572
Verbannen van spoken:
Bij bezetenheid door boze geest, of wanneer iemand door de kwade hand geraakt werd, riep men de hulp van een priester, meestal een kloosterling in. Na de bezwering door gebeden uit een boekje, kreeg de getroffene de opdracht, veel goede werken te doen en te bidden. Bv. met grote aandacht negen maal het Onze Vader en het Wees gegroet....
nl.verhalenbank.63731
Ik zel joe vertellen uut de veenstreek.
Hör mar: Toun 't veen in de Monden aansneden wör, wazzen de arbaiders doodaarm. Dir wör waarkt van drei uur 's mörns tot aan 't duustern tou. De vrou kwam 't kerel loater noa. De kinder in de koare (=kruiwagen). En de sikke dir aan. Mor 'n enkele kon lezen en schrieven. 'k Kan joe doar nog 'n mooi staaltje van...
nl.verhalenbank.43018
Vroeger vertelde ze wel, dat “die en die”, inkele vrollie, hekse ware. ’t Ware altied lilleke ouwe vrouwe. En ze kosse iemes behekse. Mien moeder het mien wel es verteld, da ik as klein kiend ok beheks was gewes. Dör ’n burvrouw. Toe ik nog zon heel klein kienje was, ik loai nog ien de wieg, was ’k es èrg ziek. Ik ha helemol gin mach mer. Ik kos mien eige...
nl.verhalenbank.49643
Toevoegen aan §1c, Aant. 1946, fol. 27* (t.a.v. de heer W.F. Huybrechts): Er zijn vele –oude en recente- geruchten en verhalen die naar voren brengen dat in de omgeving van de Mythstee, een „oude aardburcht”, kabouters werden gezien. Maar dat niet alleen! Ook „spoken en geesten” werden daar herhaaldelijk waargenomen. Veel van die wonderlijke verhalen zijn...
nl.verhalenbank.48561
In Ternaard woonde in turfskipper. Alle kearen as dat skip daar lei dan kwam der in naken kiendsje achter bij 't skip op. De skipper wist niet hoe hij daar mee aan moest. Toen is hij naar doomny gaan en het hem fraagd wat dat was.
De doomny kwam op it skip en dy het bidden en hy het it kiend fraagd hwerom it geen rust hat.
Toen het dat kiend seid, hy had...
nl.verhalenbank.32618
Ik wie al troud en ik wenne hjir in eintsje fandinne oan 'e reed. Ik hie op in jountyd nei de Triemen ta west, nei myn swager om in pear lammen dy't ik fan him kocht hie. Ik mocht froeger graech hwat handelje. Ik gong wer nei hûs en kom op 'e reed, doe wie 't yn 'e nacht, om sa'n ûre of alve, tolve.
Oan dizze kant fan 't hûs wie in krimpe. Doe't ik dêr...
nl.verhalenbank.24708
Mien olle lu woonden vrouger op de Schutn. Wat ik joe verteln kan heb ik maist heurd van mien pabbe.
Noastaan ons bie de buurn was n kind zaik. t Lag al n haile zet moar stil hen, zunder dat er verandering kwam: t wur nait beter en nait minder. Mien moeke gung dr voak hen te kiekn. In t lest dochde ze: "Dat smerige wief uut de buurt, dei olle hekse, mout...
nl.verhalenbank.43143
Hexenglauben in Holland
Vor einiger Zeit erkrankte im nahen Nunspeet, einem ansehnlichen Dorfe auf der Veluwe, Gelderland, das Kind der Bauern N. schwer, wie die Nachbarn sagten, im Folge 'Bezauberung'. Richtig fand sich auch bei näheren Untersuchung im Kopfkissen des kleinen Patienten der bekannte Federkranz. (Die Hexen kommen um Mitternacht in Gestalt...
nl.verhalenbank.40624
Het was kermis te Overleek (tusschen Monnikendam en Ilpendam). Een Zuiderwouder ging er heen met zijn meisje en nog acht andere paren. Voor de aardigheid besloten ze zich eens te laten waarzeggen, hoewel ze er geen geloof aan hechtten (?).
Op eens zei het wijf tegen één van de meisjes: "Nou wees jij maar zoo vrolijk niet, kijk jij maar eens achterom."...
nl.verhalenbank.9419
Een oude man van 90 jaar deed mij daarvan [= de nachtmerrie] de volgende vertelling:
Mijn grootmoeder heeft met de nachtmerrie het volgende beleefd. Zij had een mooie bles, waar ze wel ƒ800 voor kon krijgen, maar ze wou hem nog een paar jaar houden om er een veulen van te telen. Na een poosje begon het beest raar te doen. Iederen nacht maakte het een...
nl.verhalenbank.9377
[C. Bakker:] "Heb je wel ers van andere dingen gehoord: van geesten in het gras of van nachtmerrie of zoo iets?"
[Oude zegsman uit Uitdam:] "Van geesten bij het maaien niet, maar met de nachtmerrie heeft diezelfde grootvader op Terschelling wat beleefd, of liever gezeid: zijn vrouw, want grootvader was toe al dood.
Grootmoeder had een mooie bles, waar ze...
nl.verhalenbank.9183
Iemand die kollen kan, is verplicht het ook van tijd tot tijd te doen, al zou hij ook de kinderen van zijn besten vriend bekollen, anders komt hem zelf wat over; tenminste ondervindt hij er de nadeelige gevolgen van.
(Beets)
Op een schip kreeg ieder matroos dagelijks een oorlam. Op zekeren dag was er wat gebeurd waarom de equipage gestraft werd met...
nl.verhalenbank.8806
Van de week vertelde een Uitdammer mij, dat de zaak van met een helm geboren te worden zoo in elkaar zit. Het is de plicht van degene die assisteeren bij de partus de helm dadelijk te begraven of te verbranden, dan heeft het kind later geen last van die rarigheid (getuige Jan Boot te Uitdam, die ook met een helm is geboren en die geheel normaal is. Dit...
nl.verhalenbank.8758
2.53. Eene heksende kat op de Weebosch
Bij zekeren Brouwers op het gehucht Weebosch te Bergeik stierven gewoonlijk zijne jonge kalveren. De huisgenooten en anderen meenden vast en zeker dat de eene of de andere heks daar de schuld van was. Op eenen laten avond zat de vrouw van genoemden boer hun klein kind te reinigen, toen zij eene groote kat met lange...
nl.verhalenbank.50095
2.41. Het Kaboutermanneke te Duisel
Op zekeren schemeravond kwam een boer, die te Duisel woonde, nadat hij, in de nabijheid van den Kabouterberg, heideplaggen voor turf had gestoken, met zijne schup op den schouder gegaan, van het gehucht Dalem onder Hapert naar Duisel. Hij zag in de verte een manneke door de heide loopen, en verwonderde zich dat een kind...
nl.verhalenbank.50082
1.27. Heksen en de kwade hand
Langen tijd voor dezen woonde in 'Het Hooghuis' te Woensel, dicht bij de nieuwe kerk, een boer, die tevens brouwer was. Zijn huis was een gezellig rendez-vous voor lieden uit 't dorp, die onder aangenamen kout 'bij den vuurherd' van een potje bier hielden. Vooral in de winteravonden trof men er dan ook steeds gezelschap aan...
nl.verhalenbank.50021
1.21. Nog meer 'gloeiigen'
Wat hier voor 'een gloeiige' wordt gehouden noemt men ook
wel 'een stalkaarsje'. Gewoonlijk vertoonen zich deze lichtjes, dwaallichtjes, op plaatsen waar de bodem moerassig is en zijn, naar 'men' beweert in deze streken geene zeldzaamheid. De op en neergaande beweging, het plotseling komen en verdwijnen bij avond in een eenzaam...
nl.verhalenbank.50015
No. 232. De maandag na Driekoningen is in Noord-Brabant onder veel namen bekend, als verlore-, kopper-, koppel-, koppeltjes-, verzworen- en gekkenmaandag.
De naam verlorenmaandag wordt verklaart door te wijzen op het evangelie van den voorafgaanden zondag, het vinden van het "verloren" kind Jezus.
Op dezen dag werd vroeger door ambachtslieden vrijaf...
nl.verhalenbank.48406
No. 148. Langen tijd voor dezen woonde op "Het Hooghuis" te Woensel, dicht bij de nieuwe kerk, een boer, die tevens brouwer was. Zijn huis was druk bezocht; vooral in de winteravonden kwamen er velen buurten, die zich het bier goed lieten smaken. Maar ge moest dan oppassen, dat ge uw potteken niet op den stenen zette bij den vuurherd, zooals men altijd...
nl.verhalenbank.46879
