De gebroken grafzerk
In de Groote Kerk te Haarlem, dicht bij de uitgang, naar de Jansstraat, in het Noordertransept, ligt een grafzerk, waarop een manspersoon is uitgebeiteld. Deze figuur schijnt over het middel doorgebroken, het zijn echter twee zerken. Men zegt, dat bij de versiering van de kerk bij de troonsbestijging van Willem II in 1840 een...
nl.verhalenbank.47823
De scheepjes in de Groote Kerk te Haarlem
In de Groote Kerk te Haarlem hangen drie scheepjes, volgens de overlevering modellen van die, welke door de Haarlemmers bemand zijn bij gelegenheid van de verovering van Damiate in het jaar 1219. Het zijn meesterstukken van het Schippersgilde en dateeren uit het midden van de zeventiende eeuw en in het jaar 1668...
nl.verhalenbank.47824
Waarom Domburg Domburg heet
Er is een tijd geweest dat ook Domburg nog geen naam had. Zooals het met alle dingen gegaan is trouwens. Die namen zijn pas veel later gekomen. Eerst was er het ding en dan pas kwam de naam.
Nu was het nog al moeilijk een passende naam te vinden voor een plaatsje als Domburg. Hoe moest dat nu heeten?
Niet dat de menschen zich...
nl.verhalenbank.46769
Op de inundatie, voorgevallen anno 1682
Als men schreef sestien hondert tachentig twee,
Soo wasser in Zeelandt groot jammer en wee,
Op Paulus bekeeringe, en maandag daeraan
Sach men Zeelandt op veele plaetsen besouten staen.
Daar verdroncken veel menschen en beesten en honden.
Wilt u bekeeren en aflaeten van sonden.
Weest aendagtig en hoort verder myn...
nl.verhalenbank.47010
Maria, het Venster
Er was een geleerd man, rijk van goed, maar onrein van leven. Al
zijn geld verspilde hij in zonde. En toen hij niets meer had, was hij
bedroefd en ver van der menschen huizen ging hij in eenzaamheid. Niet
wist hij, wat te beginnen zonder rijkdom, en alles wilde hij bedrijven,
om het geld weder te winnen. De Duivel kwam tot hem, zeggend:...
nl.verhalenbank.41755
Hoe Wierum zijn naam kreeg.
Wierum is maar een klein plaatsje, doch hoe
het zijn naam kreeg, is de historie eener wereld-
stad waardig. Men weet, dat de meeste dorpen
langzamerhand worden gebouwd: eerst zet een boer er
een hoeve neer, en een tweede boer daarnaast een hoeve,
en dan komt er een herberg, waar van alles is te krijgen.
Eindelijk is het dorp...
nl.verhalenbank.42203
Van eenen koster en eene kosterin
Twee Sint-Bernards-kloosters waren er, niet verre van elkander,
't een was van mannen en 't andere van vrouwen. Allen in de kloosters
leefden heilig in een heilig leven naar den regel der orde, en in elk
der kloosters was een persoon, koster in het convent. Beiden waren ze
vroom en van een geestelijk leven, ze hadden...
nl.verhalenbank.41794
ARM DOKKUM.
Vroeger waren er twee klokken in Dokkum, die beide een menschelijke stem hadden in de stilte van den avond. Dc eene klok was treurig, en schreide:
,,Arm Dok kum! Arm Dok kum!" Zoodra de tweede klok dit hoorde, wilde ze troosten, en ze zocht vergeefs naar woorden, om de smart harer vriendin te lenigen. Elken avond kionk haar antwoord,...
nl.verhalenbank.42212
De Bergtoren van Deventer
Twee torens staan er op de Bergkerk van Deventer, en men zegt, dat
de eene iets grooter is dan de andere. Van twee zusters vertelt men,
haar namen waren: Martha en Beatrix.
Eens waren ze gelijk van rijkdom, gelijk van vroomheid, maar Martha
was iets grooter dan Beatrix, en daarom verschillen ook de torens
der Bergkerk van lengte,...
nl.verhalenbank.41793
Het Heilig Hout van Dordrecht
Weet, alle Christenmenschen, dat op de wijze, hierna verteld, in
Dordrecht is gebracht het waarachtig Heilig Hout, ofte een stuk van
het Heilige Kruis.
Lang geleden woonde er in Dordrecht een eerlijk jongeling, Claes
Scoutet was zijn naam; en hij diende zijn meester vele jaren lang,
onderdanig en getrouw.
Van zijn onovertref...
nl.verhalenbank.41750
De vreemde gast
Week aan week zaten iederen Zondag vier Lim-
burgers in een herberg van Spekholzerheide te
zaam. In hte kerkje waren allen verzameld, die
God liefhebben en vergeving hunner zomdem willen ver-
dienen en ontvangen. Maar de kroegloopers meemden,
dat dit niet noodig was. Als het klokje riep, alle goede
zielen lokkend, zwetsen zij, de glazen...
nl.verhalenbank.42030
Zuwaert, de Martelares van Dordrecht
In de dagen, dat eindelijk Dordrecht en 't land daarom tot het
Christendom waren bekeerd, woonde in de stad een vrome maagd, Zuwaert
genaamd. Zij was arm, want in haar beurs waren slechts drie penningen,
doch ze was rijk, want de drie penningen in haar beurs bleven, wat
zij ook kocht. Om dit wonder was ze zeer blijde,...
nl.verhalenbank.41798
't Is spek
Je mot weten dat vroeger, (tegenworig nog wè, op sommige plekken) de knechts van Sintermaerte toet maerte (dus van begeen november toet maerte) weenig werk aon hadden en dan mae bie den boer bleven nae de kost en een zakcentje: en dan ao den boer dikkels nag liever dat ze naer uus giengen, as dasse bleven. Nae, 't was dan in November en ze...
nl.verhalenbank.47008
In het land van Axel
Ook in het land van Axel was het niet pluis in vroeger dagen.
Zwarte katten hè.
O, vindt u dat niets bijzonders! Dacht u dat er met zoo'n zwarte kat niets was?
Maar dan bent u in het land van Axel niet bekend.
Dan weet u niet wat daar eens, heel lang gelden al, gebeurd is.
Er woonde een heks in die contreie hè. Jazeker, een heks en...
nl.verhalenbank.46718
Het kegelspel van Heiloo
In het klooster van Varnebroek bevond zich een oude krijgsknecht, die op zijn ouden dag monnik was geworden. Op zekeren Zondag wilde hij, niettegenstaande de heiligheid van dien dag kegelen, doch niemand der kloosterbroeders wilde medespelen. Hij gooide den bal en wierp alle negen, daarop zette hij de kegels weer op en riep: Ik...
nl.verhalenbank.47878
Berouw van Jan van Renesse
Bij een overval van Egmond door de West Friezen werd Jan van Renesse doodelijk gewond. Hij vermaakte zijn goed aan St. Aelbrecht (de Abdy van Egmond) stierf en werd in de abdijkerk begraven. Hij kon geen rust vinden in zijn graf, omdat hij o.a. een stuk land aan de abdij had vermaakt, dat niet zijn eigendom was, doch dat hij in...
nl.verhalenbank.47868
De kabouters van Bakkum
In de duinen van Bakkum leven kabouters, die niet veel kwaad doen, soms kinderlijk zijn. Zoo halen zij wel eens kinderen uit de wieg en nemen ze mede in hun domein onder de grond. In de plaats van die kinderen leggen zij hun eigen gedrochtelijk kroost in de wieg of gaan zelf er in liggen. Die kinderen zijn de zoogenaamde...
nl.verhalenbank.47843
Legende van Diedbald en Elna
Omstreeks 500 was de edeling Diedbald verloofd met Elna, dochter van een kasteelheer in de buurt waar thans Castricum ligt. De dochter werd echter door haren vader aan een ander beloofd, waardoor er twist ontstond. Diedbald doodt den vader en diens zoons op een na, waarna het huwelijk doorgaat en voltrokken wordt. Diedbald die...
nl.verhalenbank.47842
De Huldesteen bij Noorddorp
Ten westen van den straatweg van Haarlem naar Alkmaar ligt en kleine hoogte, waar de graven van Holland als Heer van Kennemerland werden gehuldigd. Vermoedelijk is de hoogte een Germaansche grafheuvel. Men noemt haar ook "De Bult", "Het Schepelenbergje", "Het Huldtooneel". Bij de huldiging van Jan van Brabant, tweeden gemaal...
nl.verhalenbank.47841
De duiven van den Schout van Zandvoort
Wanneer bij boos weer op zee de meeuwen zich te Haarlem vertoonen, zegt men: "De Schout van Zandvoort laat zijne duiven vliegen."
nl.verhalenbank.47840
