Een verhaal over een watergeest
In Diever, eens de belangrijkste plaats in het Dieverder Dingspil leefde eens een Schulte, die Pouwel heette. Om zijn ruwheid en hebzucht werd hij gevreesd, gehaat en veracht. En toen hij gestorven en begraven lag in de kerk te Diever kon hij 's nachts geen rust vinden en spookte hij in de kerk.
Dan zeiden de mensen: 'Olde...
nl.verhalenbank.49217
In Koekange leefde een man, die een keuterijtje had, een klein boerenbedrijfje. hij kon zichzelf en zijn gezin er mee in leven houden maar meer ook niet. het was armoe troef. De tijden werden nog slechter, de oude koe werd mager en gaf geen melk meer en de geiten maar heel weinig. En toen zijn vrouw de man verweet dat ze wel gek moest zijn geweest dat ze...
nl.verhalenbank.49216
DE DUIVEL ALS HEER
Het was vroeger en nu ook nog op vele plaatsen de gewoonte in de Kempen om in de kerstnacht op te blijven om zich toch zeker niet voor de nachtmis te verslapen. De meeste mensen bleven in de huiselijke kring. Er waren er echter ook die dit deden in een herberg, al werd daar door de pastoor vele malen tegen gewaarschuwd. Maar iedereen...
nl.verhalenbank.49585
3.88.
Over Tooverij
So wanneer er eene vrou is, dewelcke ghij verdenckt van Tooverije, so sult ghij diveers u voeten setten in heure voetstappen ende omsiende so sallet eene hexe sijn.
Item schrijf met de toonen uwer voeten ofte andersints het teecken des Cruijs op den grondt so sal de suspecte vrouwe, so deselve metten Boozen omgangh heeft niet daerover...
nl.verhalenbank.50298
De weg naar Dordrecht voert langs een groot water, waaruit een kerktoren eenzaam omhoog steekt. Op die plaats stond eens de rijke en goedbevolkte stad Zevenbergen. Haar bewoners gingen met goud en zilver om, als was het koper. Alle deurklinken en raamgrendels waren van louter goud; alle spijkers in de huizen en al het bestek in de keuken was van puur...
nl.verhalenbank.46117
HET SPOOK IN DE PAN.
Iemand uit Maastricht was op zekeren dag op bezoek geweest bij een familielid in de omstreken van Gulpen of Wijlré. Om zich den weg te verkorten, had hij op den terugweg een smal paadje genomen door een groot bosch en was daarin verdwaald. Het werd al donker en donkerder en hij vond maar geen uitweg. Na héél lang te hebben geloopen...
nl.verhalenbank.42978
DE SCHAT BIJ DE GEULBRUG.
Aan Genhout, een bosch tusschen Meerssenhoven en Haarteistein op de grens der gemeenten Itteren en Bunde, lag vroeger een voetbruggetje over de Geul, dat ieder jaar door de overstrooming van de Maas werd weggespoeld.
Op zekeren nacht was er een strooper uit Bunde daar in den omtrek aan het jagen. Het was winter, de sneeuw lag nog...
nl.verhalenbank.42883
De onuitwischbare Bloedvlekken.
Vroeger was er op Waterlandskerkje in de kerk een preekstoel, waarop eenige bloedvlekken waren. Die vlekken waren onuitwischbaar.
Zij herinnerden aan de "sanglante excessen en horribele delicten'', die op den 25sten November 1668 plaats vonden, in de kerk van den Oudemanspolder.
Die kerk, omstreeks 1530 gesticht, had in den...
nl.verhalenbank.39142
EVENVEEL KINDEREN ALS ER DAGEN IN HET JAAR ZIJN
Floris III, graaf van Holland, had een dochter, Machteld geheten, die hij ten huwelijk gaf aan graaf Herman van Henneberg. Eens kwam er bij gravin Machteld een arme vrouw, wier man was gestorven, om een aalmoes bedelen met op iedere arm een kind en die kinderen waren tweelingen. Toen zei de gravin, die...
nl.verhalenbank.32581
107
FOSTEDINA EN DE GOUDEN KAP.
In oude tijden, toen de landen met dichte bosschen bedekt waren, en beren en wolven een voortdurend gevaar voor de bewoners opleverden, waren er geen kerken in Friesland. Het volk aanbad vele goden; onder dezen was het de god der gerechtigheid, genaamd Fosete, die bovenal door het volk werd vereerd. De bladeren van zijn...
nl.verhalenbank.72449
NIET PRATEN IN DE KERK
Het was Kerstmis. In de kerk werd de nachtmis gehouden. De kerk zat stampvol en iedereen luisterde vol aandacht naar de kerstliederen die het kerkkoor zong en naar de tonen van het orgel dat de zangers begeleidde. En ook de handelingen van de priester aan het altaar werden aandachtig gevolgd.
Maar omdat het gebruikelijk was dat de...
nl.verhalenbank.49608
Nou dan zal ik us euh beginnen met het verhaal te vertellen Johanna van Brabant zoas ik dat heb gehoord. Ik woonde een paar dagen hier en het was mij opgevallen toen ik op het Vrijthof woonde in de ouwe pastorie. Dat daar om een uur of negen iets voorbij negen 's avonds een klokje luidde. Ik denk er is geen avondmis, d'r is geen viering in de kerk waarom...
nl.verhalenbank.41782
Het spook van de Langesloot
Op een warme zomeravond, toen de boeren nog laat op het land bezig waren hun hooi binnen te halen, liet een visser zijn dochter alleen achter aan boord van zijn schip dat in de Langesloot lag gemeerd. Hij wilde de volgende morgen in Eernewoude in alle vroegte naar de kerk. Misschien kon het meisje met de roeiboot nog een paar...
nl.verhalenbank.9503
Een der aanzienlijkste kasteelen, op welke weleer de heerlijkheid Herwijnen roem mogt dragen, heette - ik weet niet om welke oorzaak – de Engelenburg. Van dit kasteel, hetwelk sinds eenige jaren geheel werd gesloopt, zoodat er indien ik mij niet bedrieg, geen overblijfsel meer van gevonden wordt, heb ik in mijne jeugd nog een oud en zeer vervallen...
nl.verhalenbank.50842
2.45. Twee Bokkenrijders te Hechtel verbrand
Een brouwerszoon te Hechtel ging op eenen laten avond uit de ouderlijke woning, om het vuur aan te steken in de nabijgelegene brouwerij, toen twee, naar hij meende bekende buurlieden bij hem kwamen en vroegen met hen in het dorp in zeker huis te gaan kaartspelen. Zij zaten te peerd en zeiden, dat hij er ook op...
nl.verhalenbank.50086
1.26. Heksen en de kwade hand
Uit de troebele bron van onkunde opgeweld, leeft het geloof aan heksen en spoken in deze streken nog steeds voort, ofschoon slechts in 't verborgene en meest onder de lagere volksklasse.
Godsdienst en beschaving hebben veel, zeer veel, doch nog niet alles kunnen uitroeien. Ds. Hanewinkel, die op zijne 'Reize door de Majory'...
nl.verhalenbank.50020
KATWIJKERS VERTELLEN
In de tijd van de grootouders van Cornelis Hoek, die in 1850 was geboren, zwommen er zoveel haringen voor de kust, dat de vissers hen met stokken uit de netten verjoegen. Vandaar dat er op de rug van sommige haringen nog de striemen van de stokslagen zijn te zien. Daarom ook spreekt men van geselharing. De haring geeft zelf aan hoe...
nl.verhalenbank.32572
In Ilpedam heb vroeger een meid ewoond: die was nergens bang voor. Ze diende in een herberg en dan plaagde ze her dikwijls, maar ze gaf er niet om. Nou wordt in zoo'n herberg natuurlijk van alles verhandeld, en zoo kwam op een goede avond het gesprek op die meid en dat ze zooveul courazie had.
"Nou," zei er op lest ien, "ik wed dat ze vanavond om elf uur...
nl.verhalenbank.8855
3.141. De Toren van Bakel
Een groote menigte Kauwen bevond zich in 1858 in de gemeente Bakel. De hooge toren der kerk scheen als bezaaid van nesten dezer vogels, die aldaar hun verblijf hielden en uitbroedden.
Waardoor zij eene groote partij duiven verdreven aan de pastorij toebehoorende, die in den zomertijd menig hartelijke beet aan den pastoor...
nl.verhalenbank.50411
IJzeren Hamer
Tot de Bokkenrijders behoorde ook een zekere Filip Hameker uit Heerlen, die naar het wapen dat hij voerde, een zwaren smidshamer, den bijnaam kreeg van “IJzeren Hamer.”
Hameker’s vrouw was twee jaar na hun huwelijk overleden. Zoolang zij leefde, was hij een plichtsgetrouw en voorbeeldig ambachtsman geweest. Doch na haar dood was hij aan den...
nl.verhalenbank.49532
