Dwaallichtjes zijn de zieltjes van ongedoopte kinderen.
nl.verhalenbank.34681
Dat Wolf Poortsluyter, voor desen een gewezen Rooms kerckelijk Persoon tot Campen, geschreven heeft dat de Stad Campen haer eerste beginselen soude ontfangen hebben van twee Reusen, die in zeer oude tijden aldaer souden huys gehouden hebben/ sulcx moet niemandt voor een fabeltjen houden/ of daer mede spotten. Want gewisselijck hebben tot Campen in zeer...
nl.verhalenbank.44762
Een man liep verward door een donkere, vuile steeg. Hij herinnerde zich niet wie hij was of waar hij vandaan kwam, noch waar hij naartoe ging. Wanhopig strompelde hij de steeg uit, maar opeens stond daar een oude vrouw, die hem strak aankeek, alsof ze hem herkende.
"Zo," zei ze, "dus wat is je derde wens?"
-"Derde wens?", vroeg hij.
"Jazeker, wat is je...
nl.verhalenbank.47280
Als in den jare 1522, binnen Covorden (uyt den name Caroli V, van den Vryheer Georg Schenck) den Heere Frederich van Twicklo gestelt was als Commendant/ komt Carel, Hertogh van Gelderen, berendt/ belegert en bestormt Covorden, in absentie des Commandants. Doch den selven in aller haest 't huys/ en op 't kasteel komende/ sendt heymelick eenige waegh-halsen...
nl.verhalenbank.44951
Ondertusschen liepen vijf schelmen wegh van Covorden. Dese spelden Verdugo een groote leugen op zijn mouw/ op dat sy souden mogen eschapperen. Sy vertoonden hem eenighe muftige en verschimmelde Biscuydt/ seggende/ dat sich het Guarnisoen met soodanigh broodt onderhouden moest. Dit geloofde hy/ maer 't was vals: Want daer was wel een partije verschimmelde...
nl.verhalenbank.44945
"Jazeker zijn er plekken in Amsterdam waarvan gezegd wordt dat het er "spookt". In het huis waar ik nu nog woon met mijn ouders bevindt zich op een locatie binnen Amsterdam, waar naar het schijnt, in de Eerste en Tweede Wereldoorlog Joden zich verstopten en waarschijnlijk ook veel zijn geëxecuteerd.
Dit laatste weet ik niet honderd procent zeker, maar...
nl.verhalenbank.49901
Op desen march gebeurde een vreemde sake: Want een van des Princen Soldaten/ een uytlander/ en noyt aldaer verkeert hebbende/ voorby sekere bomen passerende met den legher/ loopt van den troup/ en klimt op eenen Boom/ en vindt daer een gat in/ steeckt zijn handt daer in/ en haelter eenen schonen pungel geldts uyt/ en komt daer mede wederom by zijn Volck....
nl.verhalenbank.44942
In Amerika zijn nog steeds van die orthodox protestantse gemeenschappen, waarvan de voorouders uit Nederland afkomstig zijn. Daar wordt de Nederlandse taal nog steeds in ere gehouden, alhoewel dat nu sterk begint af te nemen. De Bijbel die er gelezen wordt, is in het Nederlands. De ouderen in die gemeenschappen vertellen regelmatig eenzelfde verhaal over...
nl.verhalenbank.9652
Dat de Romeynen de Landtschap Drenth gehouden hebben voor het rechte Vrieslandt, is manifest uyt het getuygenisse Taciti, in zijn Boeck van het Leven der Duytschen/ waer in hy verhaelt dat 'et geruchte liep/ dat in Vrieslandt de Herculis Columnæ noch souden in wesen zijn: doch hier door verstonden zy de groote Steen-hoopen/ met menighte gelegen in de...
nl.verhalenbank.44837
Bij Kees de Waart spookte het ook, ook nag toe ie al in de nieuwe plaats weunde. In z'n voorkamer kon ie nooit komme, want as ie er met een licht ingong, den kon je zeker weze dat het uit ebléze wier. Ook werden daar allerlei geluiden gehoord.
nl.verhalenbank.9270
In Purmerend nam ze van een persoon hartelijk afscheid, zoodat iemand de opmerking maakte: "'t Is of je hem nooit meer zult zien." Den zelfden dag is hij bij 't schaatsenrijden verdronken.
(C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.272.)
nl.verhalenbank.9445
N.N., een jood uit Hoorn, kon ook lijkstaties zien aankomen, vóór iemand van zijn kennissen zou sterven. Eens stond hij te midden van een groep menschen, toen hij weer zoo'n begrafenisstoet zag aankomen.
"Ga op zij, ga op zij," riep hij, maar niemand voldeed aan zijn verzoek, omdat niemand er het noodzakelijke van inzag. Even later liep N.N. kermende weg,...
nl.verhalenbank.9429
Een molenaar moest om zijn molen te bereiken steeds over een water. Op een goeden keer was er geen schuitje, toen hij met zijn meisje den molen zou bezoeken. Hij wilde haar dragen doch dat verkoos zij niet. Eensklaps liep zij over het water en haar muiltjes kletterden op het zilte nat. Dit trok de molenaar zich zóó aan dat hij ziek werd. Gedurende de...
nl.verhalenbank.9369
Omdat volgens Mattheus 27:48 Jezus aan het kruis op een rietstok edik werd aangeboden, zijn heden ten dage in het riet afdrukken van de tanden van Jezus te zien. Ik deed hiervan mededeeling aan den heer H. Heukels te Amsterdam, die omtrent den bouw van het riet op die plek nadere onderzoekingen zal doen.
nl.verhalenbank.9279
Eens nam G. Holleman, terwijl ze nog diende, bizonder hartelijk afscheid van een vertrekkenden persoon.
De baas was daarover verwonderd en zei: "Je doet alsof je hem nooit terug zult zien."
"Daar heb je gelijk in," zei Griet, "want morgen is hij dood."
Werkelijk is die man denzelfden dag bij het schaatsenrijden verdronken.
nl.verhalenbank.9137
Zijn vader kon ook de koorts afnemen, doch die kunst verstond hij niet. Wel herinnert hij zich dat eens een heer uit Amsterdam naar zijn vader is toegekomen. Die heer moest de hemdsmouw opstroopen en werd eenige malen over den voorarm gestreken.Vervolgens werd hij naar huis gezonden, terwijl zijn vader zei: "Nu zul je nog éénmaal een harde koorts krijgen,...
nl.verhalenbank.8835
De broer van N. Kleerenbezem liep met een Zuiderwouder die met een helm geboren was.
"Ga opzij," zei deze.
Die broer deed het niet omdat de weg breed was. Hij struikelde. Hij was natuurlijk weer over een begrafenisstoet gestruikeld. Den volgenden dag was daar ter plaatse iemand gestorven.
nl.verhalenbank.8819
Een jood uit Hoorn kwam den overgrootvader van mijn zegsman tegen. Ze kenden elkaar, maar meer ook niet.
"Ga op sij, ga op sij," riep de jood.
De ander week geen haarbreed van den weg af.
"O waai, o waai, wat wor ik op mijn wang geslagen," kermde de jood.
Er was niets in de buurt. De jood had een lijkstatie zien aankomen, had, doordien de ander niet...
nl.verhalenbank.8813
Een oude heer die doodziek is, en hoogst waarschijnlijk sterven zal, en daarenboven erg bijgeloovig is, verzekerde mij dat hij in de bedstee eenige weken geleden een koe met vlammende lichten gezien had. Welke prognostante beteekenis dit had wou, of liever: kon hij mij niet zeggen, doch ik denk dat hij het als een kwaad voorteeken beschouwde.
nl.verhalenbank.8791
Onze Lieve Heer deelde de talen uit. Engeland werd vergeten. De Engelschen gingen zich beklagen.
"Nou," zei Onze Lieve Heer, "ik zal er's kijken."
En ja, daar vond Hij nog wat Fransche, Hollandsche, Duitsche en andere woorden liggen. Die gaf hij mee en zoo is het gekomen dat het Engelsch zoo'n vreemde huspot is.
nl.verhalenbank.8759
