De weerwolf
Het geloof aan weerwolven was algemeen. Dit zouden mensen zijn, die een verbond met de duivel hadden. Elke nacht om dezelfde tijd kropen zij in een dierenvel en maakten voorbijgangers, reizigers, enz. aan het schrikken. Er is niets bekend dat zij andere mensen zouden doden of in het Linge moeras (vlak bij het kasteel) lokken.
Het aan de...
nl.verhalenbank.13238
Van ’n dooie, die teruggekomme is, heb ik ok wel es gehörd. ’n Man ien Doornenburg was es erg ziek. De familie zèj, dat ie bediend mos worde. Mar dat wou de kjel nie. Ze hebbe toe toch de pestoor gehold. Mar die kos niks doen, want de kjel drèjde ’m de rug toe. Hé’j is toe doodgegoan zonder bediene. En hé’j wier zonder gebeden en plechtigheden begrave. Ze...
nl.verhalenbank.49780
Vlak bij het kasteel "Doornenburg" ligt de Linge. De weide hierlangs heet de "Man". Er bestaan wel spookverhalen hierover maar ik kon geen aanduiding voor de naam "Man" vinden. Het hek in de wei ging 's avonds vanzelf open en dicht. Langs de Linge werden drie "witte juffers" gezien. Een 40 jaar geleden kruide een zekere Terwindt de gevangen zalm...
nl.verhalenbank.13239
Ien Doornenburg het iemes duk al van teveure gezien, welke minsen, die ien ’n begraffenisstoet meeliepe, heel gaauw zoue stèrve. En ze zegge, dat ’t altied uutgekomme is ok.
nl.verhalenbank.49779
Er kwam es iemes ’soaves loat van Doornenburg af. Ien de Grunestroat kwam er inens ’n zwarte kat nève ’m lope. Opens sprong ze op zien schouer. En ze wier toen zo zwoar, dat de kjel hos nie mer vuruut kos komme. De kat bleef zitten totda ze bé’j de huus kwame. Toe sprong ze van de schouer af en liep weg. Hé’j zag ze nie mer.
D’r was ok es iemes soaves...
nl.verhalenbank.49649
It hûs, dêr't wy yn wennen froeger, stie yn 'e Smoarhoeke, flak by de Liuwe-poel. De minsken neamden dat hûs altyd it Spoekhûs.
nl.verhalenbank.21452
Piters Willemke fleach op 'e biezemstok oer 't hûs hinne.
nl.verhalenbank.38149
Myn man en ik wennen hjir flak by. Doe't dit hûs noch boud wurde moest, hearden wy fier fan tofoaren nacht op nacht it timmerjen al.
nl.verhalenbank.16132
Yn Visvliet stie in âld pleats, dêr spoeke it. De tichte doarren fleagen dêr altyd fansels wer iepen. Der doarsten gjin minsken yn dy pleats wenje. Wy binne der ris lâns kom mei in kedde foar de karre. Dy hienen wy fan 'e bakker liend. De pleats stie leech. Hy wie hielendal grien en forfallen.
nl.verhalenbank.16127
Hjir yn 'e Houtigehage mat in hûs stien ha, dêr't in gat yn siet, dat se noait ticht hâlde koenen. Ik ha der ús mem wol us oer heard, mar hwer't it stien hat, wyt ik net.
nl.verhalenbank.24423
Ik stie op in joun to Jistrum achter hûs. Doe hearde ik dat it skean achter my drok op in timmerjen gong.
Mar dêr wie neat to sjen. Ik tochte by my sels: Kin dit ek foartjirmerij wêze?
En dat hat it west. Letter ha wy op datselde plak in hûs krige. Ik wist der doe noch neat fan dat wy dêr in hûs sette litte soenen. Wy binne letter yn dat hûs kom to wenjen.
nl.verhalenbank.36025
De tsjoensters kamen troch 't kaeisgat yn 'e hûs.
nl.verhalenbank.38090
Kent u verhalen over verborgen schatten?
Markvluwer
Kees Spiering kent een huis waar een joodse schat verborgen is.
nl.verhalenbank.45678
Tsjoensters komme troch 't slotsgat.
nl.verhalenbank.25811
Stammerige Harm wie ek in tsjoenster. Se wienen allegear bang foar him. Hy kom ris in kear by ús yn 'e hûs. Us Hindrik lei yn 'e widze. Doe gong Harm by de widze stean en hy seach der boven oer hinne.
Doe sei mem: "O, myn jonge!" Doe woe Harm ús Hindrik bitsjoene.
nl.verhalenbank.35949
In nachtmerje wie in frommeske, dat troch 't kaeisgat yn 'e hûs kom, sei ús heit.
nl.verhalenbank.26176
Njonken ús yn 'e Westerein wenne in frou, dy wie mei de helm geboaren. Op in kear sei se tsjin ús mem: "Der komt ien fan ús jonges to forstjerren. Ik ha de kiste fannacht stean sjoen. Hy koe net op it plak stean dêr't er hearde, dan koenen se de swaei net krije, dat hy stie yn in forkearde hoeke yn 'e keamer. Ik ha der fannacht twakear út west. Beide...
nl.verhalenbank.16509
De duvel wurdt hjir wol neamd Hantsje Prip. Hy mat hjir ris in keardel nei hûs ta brocht ha.
nl.verhalenbank.34634
Wy ha fan tofoaren it timmerjen heard oan 'e Malmoune. (de malmoune wie in fjouwerkant hûs foar fjouwer a-soasiale gesinnen; in pear jier lyn waerd dat hûs ôfbrutsen)
Ek hearden wy fantofoaren it saegjen en 't smiten mei balken fan it hûs dêr't Sjoerd Stienstra, hjir oer de wei, yn kom te wenjen.
nl.verhalenbank.16068
Yn Jistrum stie in hûs, dêr't de doar altyd samar fansels iepen gong.
nl.verhalenbank.27558
