4.4.
De Voesenekken hadden 'n café: da' was de herbergier mee 'n stuk of drie grote jongens, echte bandieten, en da' was an de deurreis van Breda noar Antwerpen.
Doar konde overnachten en eten en doar wierde goed ontvangen, moar die reizigers kwoamen nie' meer terug, die woaren doar koud gedoan. Ze hadden van die wentelbedden, die draaiden om en dan...
nl.verhalenbank.44111
Bontsje Keke wie it fremdste mantsje fan 'e Westerein.
Ik en myn broer hienen moalhandel. Wy brochten wol mais en koarnmoal en sa by him en dan die hy ús de forhalen.
Hy fortelde altyd oer syn bilevenissen by nacht.
Hy wenne by 't spoar. Elkenien koe him.
Keke moest nachts wit hoe faek út bêd wei. Dan moest er in bigraffenis sjen. Meastal wie dat op it...
nl.verhalenbank.38387
Ytsje Jelle fan 'e Westerein en Boele fan Kollumersweach hienen togearre in duvelsboek. As se dêr yn liezen, dan koenen se eksters en soldaetsjes ta de hurbe (=hurddobbe) útkomme litte. Se hienen dat boek om 'e beurt, soms wie 't yn 'e Westerein by Jelle, in oare kear wie 't by Boele op 'e Sweach.
Hja hellen der fan alles mei út.
Sy moesten us in kear...
nl.verhalenbank.20533
It biwiis
Earne op in klaeidoarp yn Fryslân wenne in ålde dokter. Konkurinsje wie der net, dat de baes wie baes.
Dokter hie in greaten grouwen houn, wyt spikkele. Dy lei yn in almachtich greaten koer yn ‘e aptheekwachtkeamer. Hwannear wy as jonges it gelok of ûngelok hienen om dêr wachtsje to moatten, dan doarsten wy hast net to forskeuken op ‘e stoel,...
nl.verhalenbank.11855
In Braambosch, een klein gehuchtje onder Riethoven, moet vroeger ook eens een weerwolf hebben rondgezworven. Dat moet een eigenaardig wezen geweest zijn: men hoorde hem lopen, men hoorde hem hijgen, men kon zelfs zijn gewicht op zijn rug voelen, maar men zag hem nooit. Soms had hij een belletje om zijn nek. Dan hoorde men dat belletje rinkelen en dan wist...
nl.verhalenbank.49790
Heksen
Volgens overlevering vond men een vrouw, welke bekend stond als een toverheks, schijnbaar levenloos achter een houtwal. Haar mond was open. Na een poosje kwam er een muis aanlopen en kroop in de mond. De vrouw begon toen weer te leven en deed voorkomen dat ze geslapen had. Men dacht echter dat de geest der heks in de vorm van een muis een of ander...
nl.verhalenbank.13412
Mevr. N.: “Kenst mooi proatn jong, moar ik leuf dr aan. Mien grootmoeke hef nog meer beleefd.
Zai lag op n nacht op berre en door heurt ze ain de ledder op loopn; t heurt net of hai n schubbe achter zok aansleept.
Op beune lag koorn en hai begunde door wat van in n zak te schepn. Dou gung e mit de zakvol noar doale de ledder weer of. Grootmoe is dr kold...
nl.verhalenbank.44763
Ik zel joe vertellen uut de veenstreek.
Hör mar: Toun 't veen in de Monden aansneden wör, wazzen de arbaiders doodaarm. Dir wör waarkt van drei uur 's mörns tot aan 't duustern tou. De vrou kwam 't kerel loater noa. De kinder in de koare (=kruiwagen). En de sikke dir aan. Mor 'n enkele kon lezen en schrieven. 'k Kan joe doar nog 'n mooi staaltje van...
nl.verhalenbank.43018
Over Spookdieren
Ook de oudste thans levende personen hebben geen ervaring meer gehad met spookdieren. Wat hiervan bekend is berust op overlevering. De verhalen spelen zich haast altijd af bij drie hofsteden. Vermoedelijk, omdat ze groot waren, en er altijd veel knechten en meiden waren. De hofsteden "Papegaaienburg" en "Noordbeek" liggen dicht bij...
nl.verhalenbank.13389
De brandende scheper.
Wat al geheimen bergt de heide van Brabant in haar donkeren schoot! Ze ligt daar nog op vele plaatsen in maagdelijke ongereptheid, in den sluimer der eeuwen, zooals de oude Taxanderen en Saliërs ze gekend moeten hebben. Over haar heuvelige golvingen woekert het warrige, kroezige kruid; de goudbetroste bremstruik overbloeit haar...
nl.verhalenbank.34054
Twa kear hurdride
Hiel lang lyn wenne der yn Earnewâld in smid. As ik yn skoalle oer him fertelde, neamde ik him altyd Harke Doedes en dêr sil ik my no ek mar by hâlde. Hy stie good oanskreaun, want hy wie redsum en behelpsum en hy ferstie syn hantwurk út 'e pin. De boeren wienen altyd tige oer him te sprekken. As Harke in hynder op fjouweren besloech,...
nl.verhalenbank.13039
Spot nait mit de duvel.
Het is woar gebeurd in Farmsum.
Woonde n slechte kerel; hai was n oongeluk veur zien vrouw en wieder veur elk en ain. As hai in huus zat, har e voak n stok in de hand en doormit sluig hai aal moar op n hond, dei in zien verbeeln veur hom zat. Was gain hond, moar de duvel zol door den zitn en dei mos hai van de hoede holn.
In huus...
nl.verhalenbank.46210
Het geheime muurluik.
Als ie nuchter was, die Driek, dan was het een goeie, ronde kerel. Hij diende op de hoeve van Valkenburg. Een werker, een zwoeger, die 't vroegst op stond en het laatst van allen naar bed ging. Het bedrijf op de boerderij behartigde hij, als was het z'n eigen bedrijf. Als Driek op den akker, te spitten stond, dan bleef z'n rug...
nl.verhalenbank.18378
De weerwolf
Er was eens een boerenknecht die soms een weerwolf was.
De knecht vrijde met een van de meiden, maar zij wist van de prins geen kwaad. Op een keer waren ze een eind buiten het dorp gaan wandelen. Toen ze op huis aangingen, viel de schemer in.
Opeens had de knecht zin weerwolf te worden.
Hij zei tegen de meid: "Ik moet hier even een boodschap...
nl.verhalenbank.9505
2.64. Een spokende hond te Bergeik
Geen spook te Bergeik schijnt in de eerste helft dezer eeuw zoo menigmaal ontmoet te zijn dan dat hetwelk tusschen het dorp en de Broekstraat, ofwel noordwaarts dit gehucht aan het binnenpad, des nachts de voorbijgangers verschrikte. Moeste ik al de gevallen hiervan meedeelen, dan zou ik gewis al te lang zijn. Daarom...
nl.verhalenbank.50105
2.48. Een weerwolf en zijne vrijster
Te Zeelst had zeker jonkman reeds eenen geruimen tijd kennis met eene jongedochter en was voornemens er eerlang mee te trouwen. Eens vergezelde de vrijer zijne beminde, na een gedanen uitstap, tot in hare ouderlijke woning. Onderwege moest de jonkman aan eene natuurlijke behoefte voldoen en ging in een bosch. Hij zeide...
nl.verhalenbank.50089
1.44. Nog een nachtelijk avontuur
'Ja, 't is lang geleden', vertelde mij een bejaard man uit H., 'dat mijn grootvader zaliger, toen hij nog in zijnen jongen doen was, met twee zijner vrienden, even jeugdig en krachtig en weinig bevreesd, op een Zondag achtermiddag naar 't stadje H. gingen. Na met eenige kennissen een pintje te hebben gedronken, zoals dat...
nl.verhalenbank.50038
1.20. Nog meer 'gloeiigen'
Tusschen Aalst en Waalre verschijnt 'de gloeiende wagen'. Een herder, die rustig met zijne kudde in't schemerdonker huiswaarts keerde, zag in de verte een rijtuig aankomen, naar 't scheen met twee helderbrandende lantarens. Tot zijne niet geringe verwondering ziet hij, dat 't rijtuig eensklaps het heidespoor verliet en recht...
nl.verhalenbank.50014
1.14. De zwarte hond
Op een winteravond ging een landbouwer te Oerle over een voetpad, dat door eene heg van een breeden zandweg gescheiden was. Eensklaps zag hij tegenover zich aan de andere zijde der heg een grooten zwarten hond voortstappen. De man bleef stilstaan, de hond insgelijks; hij ging weder voort, de hond eveneens. De boer wist van hooren...
nl.verhalenbank.50008
No. 116. Ja 't is lang geleden gebeurd, vertelde een oud man uit Heeze, dat mijn grootvader zaliger, toen hij nog in zijn jongen doen was, met twee vrienden, op een Zondagachtermiddag naar Helmond ging. Omdat ze een paar pintjes gevat hadden, zooals dat wel gebeuren kan, als vrienden met elkaar uit zijn, was 't al laat geworden, eer ze opstonden om naar...
nl.verhalenbank.46808
