Myn heit fortelde, njonken syn folk wennen Albert (Bos) en Gees. Gees hie nou en dan pine. Op in nacht kom se wer ris by heit en dy fanwege de pine.
Heit sei: "Fordomd, hast wer nei âlde Wyts west to praten?" "Sjoch Gees," sei heit, "dit mast mar ris opdrinke."
Doe joech er har in kopfol brandewyn mei in dikke skoat terpentyn der yn.
De oare deis moest...
nl.verhalenbank.24699
Doe't Jiske Wyts ien fan uzes ris bitsjoend hie, hat heit ris yn 'e nacht nei har ta west. Doe wie se midden yn 'e nacht yn 'e kachel oan 't readen.
Doe hat heit alle glêzen by har ynslein.
Har soan dat wie Jochum-sûnder-hakke. Dy sei: "Sil 'k him gau us bitsjoene?"
nl.verhalenbank.24701
Op in kear gongen myn pake en Albert Scholte togearre to jeijen. Albert Scholte skeat in hazze. Dy hazze die twa slaggen oer de kop. Doe sei pake: Nou sil ik aenst ien sjitte, dy't trije slaggen oer de kop docht. Doe skeat er in hazze, mar dat wie Rikele Myt, dy't har yn in hazze foroare hie.
Rikele Myt wie in tsjoenster. Dy hazze die trije slaggen oer de...
nl.verhalenbank.15907
Us mem fortelde, hja hie us in apel krige fan Alle Tet. Mem biet der yn. Doe sei Hindriks Janke (dy't mei de helm geboaren wie) tsjin har: "Saek, Saek, dat mast noait wèr dwaen. Hiest ek wol yn in pod bite kind!" Dan hie mem forgiftige west en yn 'e macht fan 'e tsjoenster.
nl.verhalenbank.28160
De tsjoensters ha allerhande popkes. Dy stelle minsken foar, dy't se bitsjoene. Sy stekke mei spjelden yn dy popkes. Dan krijt de persoan, dy't it foarstelle moest, pine.
nl.verhalenbank.21543
Se hienen hjir froeger duveldrek ûnder 'e drompels, dan koe der gjin tsjoenster yn 'e hûs komme. Sy hienen ek duveldrek ûnder 'e trôgen en ûnder 'e amers. En de bern droegen duveldrek op 't boarst.
nl.verhalenbank.25511
Alde Janke Mozes fan 'e Harkema gong foar in tsjoenster troch. Hja hie in blau doekje om 'e nekke hinne en hie de hannen yn 'e ploaijen fan 'e rok. As wy kofje fan har krigen op it lân, smieten wy it stikum fuort.
nl.verhalenbank.17598
Ik en myn neef Bareld wienen us togearre op in joun to murdzjen. Wy soenen wer nei hûs ta. Ik brocht him de Houtigehage in ein út. Doe't wy oan Wytse Hiddema syn lân ta wienen seagen wy dêr yn 'e nacht twa froulju, dy dânsen omelkoar hinne. En dat floddere mar en dat floddere mar. Wy koenen se wol, 't wienen susters en dikke tsjoensters beide. Even letter...
nl.verhalenbank.17660
Heit syn suster wenne by 't Dwarsdjip yn in spitkeet. Auke-om dat wie har man. Sy hienen in dochter, dat wie Jantsje, dy wie hyltyd sa binaud.
Heit sei tsjin Auke-om: "Sil 'k dy sizze, wy matte foar Jantsje nei Frânse Hinke ta."
Heit en Auke-om gongen nei Rottefalle mei in himdtsje fan 't bern.
Hinke frege: "Hat it famke dêr en dêr ek hwat hawn? Hat se...
nl.verhalenbank.24447
By ús heit syn âlden kom alle jounen in dikke houn, dy lei de foarste poaten op 't finsterbank en dan seach er mar nei 't bern, dat dêr yn 'e hoeke yn 'e keamer lei. As heit der út gong wie de houn wer fuort. Dy houn dat wie in tsjoenster, dy hie 't bern bitsjoend. Pake en dy wennen yn 't hûs, dêr't nou Ritske Bekkema wennet, oan 'e Bethlehemsreed, hjir...
nl.verhalenbank.38696
Ien fan sawn dochters is in nachtmerje. Wol men gjin hinder fan 'e nachtmerje ha, dan smyt men moal op 'e stuollen en foar 't bêd. Dan kinne se net by jin komme.
Se hingje ek wol in fleartokke foar 't bêd.
nl.verhalenbank.21890
It gebeurde hjir yn 'e Boelensloane wolris dat der ien in krâns yn 't kessen hie. Dyselde wie dan bitsjoend. Dat hie in tsjoenster dien. Dy persoan woarde siik en sy gongen nei in duvelbander ta om guod tsjin dy tsjoenster.
Dat wie meastal duveldrek. Dat leinen se dan ûnder 'e drompel. Sy droegen it ek wol op 't boarst (duveldrek wurdt nòch wol brûkt; 't...
nl.verhalenbank.32781
Iet ien hwat fan in tsjoenster op, dan foroare dat yn in pod. Jehannes Wyts wie in tsjoenster. Hja roan de famkes nei dy't nei de winkel ta gongen mei in muntsje. Mar dy famkes doarsten 't net opite. Se wisten wol dat it dan net goed kom.
nl.verhalenbank.21893
De tsjoensters dy't hjir tahâlden hienen popkes. Dêr stutsen se nuddels yn. De popkes stelden bern foar. Dy bern woarden dan bitsjoend.
nl.verhalenbank.21896
Hjir wennen trije susters, dat wienen alle trije tsjoensters. Nachts gongen se nei in stik lân ta mei in biezemstôk. Dy hienen se by har. Dan wienen se dêr op it lân oan 't tikboartsjen. Se sprongen om 'e biezemstok hinne. Guon ha har wol hippen sjoen.
nl.verhalenbank.17736
Frânse Hinke wie duvelbanner. Sy wie de opperste fan 'e tsjoensters. Sy sei: "Jimme matte in pakje spjelden goed yn wetter siede litte. De pine, dy't de tsjoenster it bern oandien hat, sil se dan sels ûndergean. Sy sit dan to razen en to kjirmjen."
Heit en mem ha de ried opfolge. Dy't se net fortrouden ha se net yn 'e hûs litten. Ik wie mei in wike wer...
nl.verhalenbank.24448
Fan 'e sawn dochters dy't op elkoar folgje is ien in nachtmerje. As mem de nachtmerje krige, sei se, hja hearde de rokken wol ritseljen. Dan foel der hwat op har del.
Hwat rogge yn 'e klompen dwaen helpt, seinen se. Sy hongen ek wol flear foar 't bêd. (flearstokken)
nl.verhalenbank.25108
Myn suster hat ek bitsjoend west. In tsjoenster hie har guod jown, dat hat se opiten. Hja hie krânsen yn 't kessen. Doe't se dy forbrând ha, ha de katten èk sa raesd.
nl.verhalenbank.28158
Yn Grinzer Pein wienen minsken, dêr kom al us in kear in fremde kat. De man sloech der op. Fuort dêrnei hie Rikele Myt in iepene holle. Myt koe har yn in kat foroarje.
nl.verhalenbank.25508
Alde Rikele Myt wie in tsjoenster. Hja wenne yn Grinzer Pein by de Skieding. Hja hie in great apelhôf. Op in kear doe siet har soan ta de apels yn 't hôf. Doe kom se by him op 'e biezem en sei: "Soestû my de apels der ôfhelje?"
De soan naeide út. Hja floddere him achternei op 'e biezem. Hy doarst de jouns net thús to kommen, sa bang wied er. De oare deis...
nl.verhalenbank.25507
