Soms as ge naar huis gingt, liep d'n hillen tijd 'n kat mi uw mee. Dè waar dan 'n heks. Misschien waar 't ook 'n verdold ketje.
nl.verhalenbank.44038
Sy sizze wol dat de tsjoensters yn 'e gedaente fan in kat yn in stik greidlân forgaderje.
nl.verhalenbank.25118
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje.
nl.verhalenbank.24683
In tsjoenster komt trouwens ek wol troch 't kaeisgat, hwant hja kin harsels foroarje yn elk willekeurich dier. Mar it meast foroaret in tsjoenster har yn in kat.
nl.verhalenbank.29630
Soms dan hâldden dy katten in forgadering. Dan raesden se hiel bot, as se by elkoar wienen. Dan gong der letter in minske dea. Dêr waerd dan troch dy katten oer praet.
In frou út 'e Kule sei: "De katten ha fannacht wer sa bot raesd, nou giet der gau wer ien dea."
't Wie krekt as songen dy katten.
nl.verhalenbank.29781
Op in woansdei-to-joun, koarte tiid dêrnei, wie der in leger katten om 't hûs hinne. Allegearre tsjoensters.
"Ik sil mei jimme ôfweve", sei ús Antsje, en doe krige se in koetsenstok. Mar de katten wienen har to fluch ôf.
Men kin in tsjoenster allinne mar reitsje mei in stok fan in koetsenbeam of fan in flear. Hwant yn 'e earste krystnacht botte de flear...
nl.verhalenbank.18117
As de tsjoensters har yn katten foroare hienen, dan forgaderen se soms. Dan raesden se sa bot, dat men it wit hoe fier hearre koe. Dêr wienen Minne Ael en Minne Brecht ek altyd by.
nl.verhalenbank.30106
De katten hâlde soms midden op in stik lân in forgadering. Dan wurdt der bisprutsen hwat se mei de minsken úthelje sille en hwa't se bitsjoene sille. Men kin har dan skoan gûlen hearre, wurdt der sein.
nl.verhalenbank.22850
Men moest noait op in pod traepje, hwant dan kaem der tonger.
In tsjoenster koe harsels yn in pod foroarje.
nl.verhalenbank.30082
Us beppe wie der fêst fan oertsjûge dat der minsken wienen, dy't har yn in kat foroarje koenen.
Der hie us in kat sitten op in wetterplanke (= stap). Dy kat koenen se dêr noait weikrije. Doe hie ús beppe (fan Burum) dy kat mei de luiwagen in klap op 'e kop jown.
De oare deis hearde se dat der in âld-man wie, dy't it sa yn 'e holle hie. Doe sei beppe: "Dan...
nl.verhalenbank.22849
In kat veranderd
Ik heb ze bij us thuis wel us heure vertelle. Dan zate ze bij de kachel en d'r kwam ok 'ne kat bij 't vuur. Die schupte ze zo goed, en 's aanderdaags lag de buurman mè pijn in bed. Die had zich veranderd in 'n kat.
nl.verhalenbank.41644
In tsjoenster foroare har yn in kat.
Hja koe fleane op in biezemstok.
nl.verhalenbank.30863
Ja dat d'r wel is ooit dertig, veertig katte op de dijk liepe. Of dat zage ze. Maar ze konde ze nooit vange.
nl.verhalenbank.125601
By ús yn 'e Houtigehage gebeurde 't froeger, dat se in pod troch 't lichem hinne stutsen mei in stôk, dêr't se in punt oan makke hienen.
Dy pod kom dan yn 't oes fan 't tek. Dêr fordroege er. Siet der wrang yn 't jaer fan in koe, dan woarde dy fordroege pod yn in stik brea birolle en sa moest de koe him dan opite. Dan woarde dy koe wer better.
nl.verhalenbank.12529
By guon wie de tsjerne wolris bitsjoend. Dat gebeurde altyd as Lutske der west hie. Dan koenen de lju mei gjin mooglikheit bûter meitsje. Dêr woarde dan ek duveldrek foar brûkt. Sy gongen earst nei de duvelbander ta. Dat wie Hinse Jehannes de Boer, dy wenne op it Swartfean.
nl.verhalenbank.12515
Lutske wenne to Houtigehage. Sy wie in tsjoenster. De minsken koenen it wol oan har egen sjen, dat wienen fan dy spleetsjes, krekt as katte-egen. Sy foroare har ek faek yn in kat. Op in kear hie se in bern fan Ritske Aeltsje deatsjoend. It bern hie 3 krânsen yn 't kessen. Dy hie Lutske dêr yntsjoend. Ritske Aeltsje hat dernei altyd duveldrek ûnder 'e...
nl.verhalenbank.12514
Tsjoensters komme troch 't kaeisgat.
nl.verhalenbank.12528
By de Hegewei to Aldegea binne twa âlde minsken yndertiid formoarde woarn. It wienen Dolstra's dy't it dienen, in heit en in soan. De iene hiet fan Lammert. De hannen fan deselden dy't formoarde woarden stienen op 'e muorren. It bloed woe der mei gjin mooglikheid wer ôf. 't Is altyd op 'e muorren sitten bleaun. Us heit hat plysje west yn Aldegea, dy hat...
nl.verhalenbank.12516
Der bistiet in plantsje, dat neame wy de reaskonk. Dat plantsje groeide ûnder it krús, dêr't Jezus oan spikere wie. Der foelen bloeddrippen op 'e blêdden. Sûnt kin men dy bloeddrippen altyd noch op 'e blêdden sjen.
nl.verhalenbank.12517
Guon dy't mei de helm geboaren binne gean der yn 'e nacht op út. Dy witte altyd fan sterfgefallen foarút.
nl.verhalenbank.36175
