As de minsken nei in tsjoenster ta gongen gebeurde 't faek dat se in kat op side hienen, dy't mei roan.
nl.verhalenbank.25345
Jetse van der Veen wie net troud. Hy kom op in kear by syn kammeraet Aen van der Wey. Doe moest er nei 't hûske. Wylst er dêr siet, seach er foar him del nei 't hûs. Doe roan der in hiel dik swart skiep om.
Doe't er klear wie, sei er: "Aen, bist yn 'e hûs?"
"Ja, is der hwat?"
Doe wiisde Jetse him op it skiep. Aen wist net fan hwa't it wie. Doe gongen se...
nl.verhalenbank.16885
In tsjoenster kin har foroarje yn in swarte kat. Dat is de boaze.
nl.verhalenbank.17458
In tsjoenster koe har yn in kat foroarje.
nl.verhalenbank.30373
Alle Tet koe har yn in skiep foroarje. Ik gong wol us to sichtsjen mei har soan Jetse. Jetse moest us in kear nei de W.C. Wylst er dêr siet, kom der in hiel dik swart skiep oan. 't Wie by Aen.
Aen kom bûtendoar. Jetse sei: "Hwat wie hjir in dik swart skiep."
Doe seagen se 't op in dyk fleanen, mei gewelt. Aen en Jetse der achteroan. By Alle en Tet woarde...
nl.verhalenbank.22204
Heksen en gedaanteverwisseling
In Hapert moet het gebeurd zijn dat een haas waarop men schoot de kogel opving en deze steil de lucht in gooide, waarna de kogels onzichtbaar bleven.
nl.verhalenbank.49548
Der roan in hazze yn Aldegea, dy wie noait to reitsjen, seinen se. Forskate lju hienen der op sketten. Men woe wol ha dat it in tsjoenster wie.
nl.verhalenbank.24941
Tsjoensters koenen har foroarje yn katten, seinen se.
nl.verhalenbank.24599
Jierren lyn hat hjir achter ús in húske stien, dêr wenne in âld minske yn: Sjirke Sjerk mei har soan Earnst. Op in joun kommen se ús togearre foarby. Doe sei 't âld minske: "Alle jounen as wy hjir lâns geane, is der in dikke wite kat by jimmes. Sjogge jim dy noait?"
"Né", sei 'k.
"Ja," sei Earnst, "dy is hjir alle jounen."
Hwat gebeurde? Ik rekke ridlik...
nl.verhalenbank.24440
Tsjoensters foroaren samar yn katten.
nl.verhalenbank.32140
Soms as ge naar huis gingt, liep d'n hillen tijd 'n kat mi uw mee. Dè waar dan 'n heks. Misschien waar 't ook 'n verdold ketje.
nl.verhalenbank.44038
Sy sizze wol dat de tsjoensters yn 'e gedaente fan in kat yn in stik greidlân forgaderje.
nl.verhalenbank.25118
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje.
nl.verhalenbank.24683
No. 135. Een marskramer die op het spookuur de Krochten te Zundert voorbij moest werd door een zwarte kat meegevoerd in een wilde wals en tenslotte bewusteloos op den weg achtergelaten.
nl.verhalenbank.46841
Alle Tet (de frou fan Alle Wagenaar) dat wie yn myn egen de iennige echte tsjoenster fan 'e Heide. Op in kear stie der in hiel great grou skiep mei de kop tsjin it tek oan fan Alle Tet yn dy's hûs.
Harm Schievink syn wiif seach dat en sei tsjin Tet har soan: "Ha jim sa'n dik skiep krige?"
"Welné", sei dy.
Doe wist it minske genôch. "Ik ha krekt ien...
nl.verhalenbank.16826
Der wie us in pearke, dat wie by de Skieding oan 't kuijerjen. Hy hiet fan Jan van der Woude. Sy hienen it der oer, dat se trouwe woenen. Dêr hienen se noch noait earder oer praet. Se neamden de datum ek.
Der wie hyltyd in kat by harren. Nergens wie in minske. De oare deis wisten alle minsken dat se trouwe soenen. Dat hie dy kat oerbrocht, hwant dat wie...
nl.verhalenbank.24880
Myn frou en ik wienen op in snein-to-joun nei har heit en dy ta. De suster fan myn frou har twadde mem lei dêr siik op bêd. Dêr wie in fremde kat yn 'e hûs. Poeke, poeke, sei myn frou har twadde mem, mar de kat forroerde him net. Dy bleau sitten dêr't er siet. Doe jage ik dy kat fuort. Dy kat, dat wie de tsjoenster. Dy hie it sike minske bitsjoend.
nl.verhalenbank.30374
In tsjoenster koe har yn in kat foroarje, mar ek yn in ein.
nl.verhalenbank.24868
Auke Douwes Veenstra wenne yn Earnewâld. 't Wie in boer, hy wenne flak by 't hotel Princenhof. De frou fan Auke Douwes koe tsjoene. Sy foroare har yn in ein. Forskate bern hat se bitsjoend. Dan fleach sa'n ein yn 't wetter in stikhinne oan dy minsken ta. Sa'n ein koenen se net reitsje. Dy wie kûgelfrij.
nl.verhalenbank.24869
Myn broer Ritske fortelde: Ik ha forkearing hawn mei in fanke, dêr wie 't net mei yn oarder.
As ik mei dat fanke fuort west hie en ik brocht har op 'e lette joun wer thús, dan kom der ûnderweis altyd in dikke houn by my, mei egen, sa great as thépantsjes.
Ik hie 't dolkje by my en dat hie 'k op in kear klear. Doe't er wer by my kom, wylst ik it fanke nei...
nl.verhalenbank.24312
