29.57
JvdB: En dan had je bijvoorbeeld ook kransen met veren dr in, die waren ook veel veelvuldig ter bescherming trof je die aan op huizen. Er waren ook kransen bijvoorbeeld om uhh mensen te laten weten dat ze welkom waren met Pasen hè, dan konden de zwervers die konden komen en dan zou je denken van hoe kan dat allemaal hè . De … het oosten lag heel ver...
nl.verhalenbank.46652
30.28
Maar nu in het voorjaar, afgelopen voorjaar werd ik uitgenodigd bij Kloosterhaar / Balderhaar en dat ligt dus echt op de grens van Duitsland. En ik had er eerlijk gezegd niet zoveel zin in, maar dat moet je d’r ook maar niet inzetten dan, maar in ieder geval het was maar een klein groepje en ik dacht ach nou ja. Maar toch er maar heen gegaan en daar...
nl.verhalenbank.46653
Grootvader van mijn man was vischkoper. Als er nu bij zijn visch een bot aan boord kwam die geheel wit was, dus geen of haast geen zwart op zijn huid bezat, dan werd dat "botje" gauw weer overboord gegooid, "want dat was vast en zeker een kol."
nl.verhalenbank.13318
Een man liep verward door een donkere, vuile steeg. Hij herinnerde zich niet wie hij was of waar hij vandaan kwam, noch waar hij naartoe ging. Wanhopig strompelde hij de steeg uit, maar opeens stond daar een oude vrouw, die hem strak aankeek, alsof ze hem herkende.
"Zo," zei ze, "dus wat is je derde wens?"
-"Derde wens?", vroeg hij.
"Jazeker, wat is je...
nl.verhalenbank.47280
In Purmerend nam ze van een persoon hartelijk afscheid, zoodat iemand de opmerking maakte: "'t Is of je hem nooit meer zult zien." Den zelfden dag is hij bij 't schaatsenrijden verdronken.
(C. Bakker: `Geesten- en heksengeloof in Noord-Holland boven het IJ', in: De Gids 1922, p.272.)
nl.verhalenbank.9445
Eens nam G. Holleman, terwijl ze nog diende, bizonder hartelijk afscheid van een vertrekkenden persoon.
De baas was daarover verwonderd en zei: "Je doet alsof je hem nooit terug zult zien."
"Daar heb je gelijk in," zei Griet, "want morgen is hij dood."
Werkelijk is die man denzelfden dag bij het schaatsenrijden verdronken.
nl.verhalenbank.9137
HERKOLLEN
Klaas Jonker uit Ransdorp kreeg jaren geleden een langdurige ziekte. De dokter van Nieuwendam kwam telkens kijken en schreef medicijnen voor, maar Klaas werd niet beter. Ten slotte kwam het zo ver met hem dat hij het elke nacht om klokslag twaalf uur vreselijk benauwd kreeg; het kon niet anders of hij was bekold (betoverd). Op een nacht sloot...
nl.verhalenbank.13373
Hm ja. En u vertelde mij toch ook nog van dat kleine kind, met die..., met dat kussen van een krans van veren, wat was dat ook weer?
Oh ja, dat zal ik oe vertellen. Det, eh... was vroeger ook zo erg, dan zijn die mensen as je van die behekste wieven heb. Die eh... zitt'n altijd bie die kleine baby's. En dan waren ze ook echt bange dat zo'n kind een veren...
nl.verhalenbank.128155
RW: En ook een keer in de gevangenis. Een meisje en die ging over geesten praten. En die was in slaap gevallen op mijn bed, toen ging ik in haar bed slapen. Ja ik vond het zo lullig om haar wakker te maken weet je. Dus ik ging op haar bed en ik werd wakker en het leek net of iemand me vastpakte. En ik kon geen lucht meer krijgen. Maar ze zeggen dat dat...
nl.verhalenbank.19440
Mijn moeder vertelde altijd dat als je tegen volwassenen loog er dan een kruis op je voorhoofd zou verschijnen. Mijn zusje geloofde daar zeer sterk in en hield dan ook altijd als ze iets discutabels zei haar hand voor haar voorhoofd. Hierdoor wist mijn moeder natuurlijk alsnog dat ze dan loog.
nl.verhalenbank.46519
Vroeger werden er bij ons op school verhalen verteld over 'geesten oproepen'. Het was gevaarlijk, en je moest heel goed uitkijken welke vragen je aan de geest stelde. Er werd verteld over kinderen die bij iemand thuis glaasje gingen draaien. Een meisje had toen aan de geest gevraagd wanneer ze dood zou gaan. De geest antwoordde dat ze over drie dagen dood...
nl.verhalenbank.40419
Mijn oma en moeder vertelden mij als kind altijd dat ik geen gekke bekken moest trekken. Ik probeerde vaak scheel te kijken en nog meer van dat soort dingen. Zij vertelden mij dat als ik een gekke bek zou trekken terwijl de klok zou slaan, mijn gezicht dan in die positie zou blijven staan. Mijn zusje en ik geloofden hierin en wij hebben het dan ook nooit...
nl.verhalenbank.46506
39.37
JvdB: Hendrik Jan Brunnink! 26 Jaar lang de sterkste man van Hardenberg geweest. Hij was smid in Heense en het verhaal van hem dat speelt aan het eind van de 4e Wijkweg. De 4e Wijkweg dat is een doodlopende weg. Vroeger had je allemaal wijken allemaal watertjes, dus dit was ook zo’n watertje. En die 4e Wijkweg die liep dood bij een boerderij maar...
nl.verhalenbank.46658
50.16
JvdB: Het was uh het is in Ede, 150m van het station daar staat een hele oude grote villa. En uh vroeger werd daar, dat is een villa met een enorme kelderverdieping daaronder met allemaal bogen en daar stond dus een van de eerste centrale verwarming stookgevallen en dat was een heel indrukwekkend uh iets, vertelde Kees. En daar werden dus eierkolen...
nl.verhalenbank.46670
18.32
JvdB: Dan wil ik beginnen met Bernard Rusken, want dat was de eerste waar ik naar toe geweest ben en ook een van de oudste en hij is de zoon van Frans Rusken en Frans Rusken die was echt landelijk bekend. Frans ...
RK: Ruske?
JvdB: Rusken. De Russen noemden ze hem ook wel.
RK: oké.
JvdB: En uh die reisde van Emmen naar Zwolle hè, die Frans, en die...
nl.verhalenbank.46310
In Amerika zijn nog steeds van die orthodox protestantse gemeenschappen, waarvan de voorouders uit Nederland afkomstig zijn. Daar wordt de Nederlandse taal nog steeds in ere gehouden, alhoewel dat nu sterk begint af te nemen. De Bijbel die er gelezen wordt, is in het Nederlands. De ouderen in die gemeenschappen vertellen regelmatig eenzelfde verhaal over...
nl.verhalenbank.9652
BETOVERDE KINDEREN
In de zestiende eeuw waren de kinderen uit een gezin dat in de Sint Nicolaassteeg te Amsterdam woonde betoverd. Een buurman gaf de ouders toen de raad om eiken spaanders te koken in water dat was geput vanaf een brug waarop een kruisbeeld stond. Dan zou de toveres gedwongen zijn om te komen en de kinderen weer gezond te maken. De ouders...
nl.verhalenbank.13368
HEKSEN VOOR HET GERECHT
Te Amsterdam werd in 1542 een vrouw, Engel Dirks geheten, ter dood veroordeeld, omdat zij God had verzaakt, met een boze geest een verbond had gesloten en had getoverd. Meyns Cornelis van Purmerend, die in de sprokkelmaand van 1555 op de Dam werd verbrand, had bekend dat ze twintig jaar lang door heksekatten was geplaagd. Later...
nl.verhalenbank.13365
Van 't Huis met de Hoofden
Mijnheer, zeer aangenaam was ik verrast door U[w] beleefd schrijven. Gaarne voldoe ik aan U[w] verzoek om wat ik weet omtrent het huis met de hoofden mede te deelen. [...] Ik zal dus zoo goed mogelijk maar beginnen met hetgeen ik mij herinner van 't verhaal dat onze grootmoeder deed van 't huis met de hoofden.
Er was eens een...
nl.verhalenbank.13054
't Huis met de Hoofden
De legende van "'t Huis met de Hoofden" te Amsterdam - ik meen op de Prinsengracht bij de Westermarkt - vroeger bewoond door den ouden Heer Roos, makelaar in schilderijen, schoonvader, voor zoover ik meen te weten, van Ds. Laurillard.
(Een meidenverhaal uit mijn jeugd.)
De menschen waren uit en de meid alleen tehuis. Ze hoorde een...
nl.verhalenbank.34751
