Heit wie us op 'e Kûkhernster lânnen. 't Wie dêr allegear modder en wetter. Heit wie dêr skjin forlegen en 't wie yn 'e nacht. Heit sei: "Och, hwat in modder en in wetter hjir. Hoe sil men hjir troch komme. Sa sit in minske yn 'e sûnde en ûngerjochtichheden."
Doe kom der in stem ta him, dy't sei: "Laat u leiden."
Heit sei: "Heare, oan Jou hân wol ik my...
nl.verhalenbank.19665
Guon woarden troch de duvel smiten, as se 't raer opsein hienen. Dat is hjir yn 'e Westerein ek wol gebeurd, mar ik wyt net mear hwa't it oerkaem.
nl.verhalenbank.34625
Alde Hindriks Kike wenne achter ús. Mem sei op in kear:
"Der sil ûnwaer komme, dan rekket âlde Hindriks Kike har hûs der ôf. Ik ha 't brânnen sjoen. En op 'e Foarwei sil de boerepleats fan Dedde Wybenga ôfbrânne en alle fé sil der yn omkomme."
't Is allegear sa gebeurd. Hja sei: "Ik sjoch allegearre fjûr." De oare deis gebeurde it. Der kom in greate...
nl.verhalenbank.36300
Stammerige Harm fan Twizelerheide wie in tsjoenster, seinen se. Hekse-Harm seinen se ek wol. Hy koe him yn in kat mei gleone egen foroarje, seinen se.
Hie ien krinten om 'e mûle of in seare holle, dan wie sa'n ien bitsjoend.
In bern dat bitsjoend wie hie in krâns yn 't holkessen. Dy krâns woarde der úthelle en opbrând. Earder woarde 't bern net better. By...
nl.verhalenbank.36314
In soan fan âlde Jan Oenes hiet fan Oene. Dy koe knoffelbannen lizze. Hy wie op snein geboaren. Hy wenne yn Sweagerbosk.
Ik hie us mei twa geiten nei de bok west. Underweis knoffele ik by in dyk del. Myn earmtakke die rare sear. Doe nei Oene.
Ik sei: "Ik bin by de dyk del dondere."
"Wyt ik wol," sei er, "hâld de earm rjochtút."
Doe mompele er allerhande...
nl.verhalenbank.20006
Oene Gjet hie ek nei Lamke ta west. Hja krige fan Lamkje in tsiiskoarste. Sy joech har famke der in stik fan. Dat bern krige in freeslike pine. Doe't se thús kom bigong se to koarjen. It wienen allegearre kikkertskoppen, dy't se útkoarre.
nl.verhalenbank.20012
In boer soe mei in sekfol jild nei hûs ta. Hy hie handel dien.
In soldaet kom him achterop.
"Sil ik dat foar jo sjouwe, boer?"
"Graech", sei de boer, hwant hy wie warch.
De soldaet kom mei en rekke by de boer yn 'e hûs.
"Jo kinne hjir fannacht wol bliuwe", sei de boer.
Dat gebeurde.
Doe kom der de jouns in frommes by de doar, dy woe dêr dy nachts graech...
nl.verhalenbank.20167
Sake Postma syn wiif yn Twizelerheide is ek deatsjoend. (Ik ha letter by Sake wenne as húshâldster) Hja hie krânsen yn 't bêd. Se tinke dat Janke dat dien hat. De krânsen ha se forbrând. Ik sei, hja hienen alles ticht dwaen matten, de skoarstien en alle kieren en ek de kaeisgatten. Dan hie de tsjoenster in jiskebult woarn.
Janke wie Sake syn buorfrou.
Myn...
nl.verhalenbank.20013
Sa hat er ek wol guon holpen, dy't de foet forknoffele hienen.
Piters Hil hie de earm stikken. Sy kom by Oene.
Oene sei: "Wachtsje even. 'k Mat earst even mei 't mantsje prate."
Doe gong er nei bûten ta. Even letter kom hy der wer yn en sei: "'t Is foar inoar. 'k Ha mei him praet." (Dat wie net ien oars as de duvel, hwant Oene wie in raren-ien)
Trije kear...
nl.verhalenbank.20007
As ien op in pod trape kom der tonger.
nl.verhalenbank.36315
Us âlden hâldden ús foar om nachts noait midden op 'e wei to rinnen. Marten van Kammen seach net sa bêst. Dêrom roan dy nachts àl midden op 'e wei. Mar dat moest er bilije. Hy woarde op in kear samar opkrigen en oan 'e kant fan 'e sleat smiten. En hy hie noait in minske sjoen.
nl.verhalenbank.36301
Dy't yn 'e swarte spegel sjocht kin sjen mei hwa't er trouwe sil.
nl.verhalenbank.36317
Alde Sjoeke wie in tsjoenster. As dy der oankom setten wy as bern gau mei de klomp in krús oer it paed. Dan gong hja werom, hwant dêr koe se net oer komme.
nl.verhalenbank.36303
Sjoerde Ael fan Sweagerbosk hat har eigen trije muoikesizzers deatsjoend mei bihelp fan âlde Lamke.
Lamke wie de mem fan 'e trije jonges.
Hja hienen branje to keap en mem hie der us hinne west om turf.
Doe't mem thús kom hie se hiel bot pine.
"Bontsje," sei se tsjin my, "helje my de pispot."
Ik lake.
"Ik forgean fan 'e pine", sei se.
Ik helle de pispot en...
nl.verhalenbank.20011
As de noas jin jokket, krijt men rûzje of in buorrel.
nl.verhalenbank.20005
Twa jonge lju soenen trouwe. Hja makken de moarns earst in ritsje yn 'e wein.
Underweis sei de jonge man: "Ik mat der even út. Hast ek in read-baeijen rôk?"
"Ja, hwat matst dêr mei?"
"Even brûke."
Hy krige de rôk, mar hja folge him stikum. Hy forskuorde de rôk en tjirge him as in wyld beest. It skûm stie him om 'e mûle. It wienen allegearre flarden read...
nl.verhalenbank.20171
De bargekoopman Nicolai fan Twizel wie in wjerwolf. Hy wie ien fan sawn jonges.
Ek ien fan 'e sawn soannen fan Lammert Roek wie in wjerwolf. Hy wie troud. Op in kear hie syn wiif Antsje in prater. (praetster)
Hy kom thús. Hy sei: "Hast ek hwat, Antsje?"
Doe smiet Antsje him in bernejurkje ta.
De prater sei: "Hwat mat er dêr mei?"
"Hy is de sawnde," sei...
nl.verhalenbank.20170
Yn 'e Twizeler Mieden wenne in frommes, dat sei tsjin har bern: "Sjoch, hjir binne trije stiennen, dy liz ik op 't hurdfjûr. Siz mar tsjin heit, dat ik werom kom, as dy stiennen forbrând binne." Doe is se fuort gong.
(neffens Bontsje hat dit teltsje neat mei in nachtmerje út to stean)
nl.verhalenbank.20164
As men in ûngemak ha sil, wurdt men fantofoaren warskôge troch de fûgels.
Ik haw it sels meimakke. Trije kear fantofoaren skattere der in ekster, doe rekke der ien ûnder 'e auto. Hy is net dearekke.
nl.verhalenbank.20004
Yn 'e Westerein wenne in tsjoenster, dat wie Wibe Baeije. Sjoerd en Durkje hienen in bern, dat hie hja bitsjoend. Doe gong Durkje nei greate Wopke ta.
Wopke Minke joech har in drankje. "Mar pas op," sei Minke, "der komt jo ûnderweis ien foarby. Mar tink der om, dy mat net foarby oan 'e kant dêr't jo it drankje ha. Oars giet dat stikken. As soenen jo ek...
nl.verhalenbank.20010
