Dat heb ik van een boer op de Kerkweg in Reeuwijk. Die had een knecht. Die knecht die zag een spook, de bure d'r bij gehaald, toen was 't z'n eige schaduw.
nl.verhalenbank.70554
Alde Jehanne Durkje wenne yn 'e Boelensloane. Der wenne in famke by har, dat wie in beppesizzer. Dat bern hie dêr in min leven.
Op in moarn kom âlde Jehanne Durkje mei 't famke by ús. Sy hie de kroade by har om baggelers op to heljen. Durkje wie kreupel. Doe't de baggelers yn 'e kroade sieten moest Durkje skouwe en 't famke moest lûke mei in tou.
Mar dat...
nl.verhalenbank.29409
VG: "Want ik ken best wel veel verhalen dat het echt is gebeurd, en dat je het op televisie ziet, en ik ken zelf ook wel een meisje: ja, ik weet dat zij niet tegen mij liegt. Want dat was een hele goede vriendin van mij vroeger, en die had het zelf ook met haar zus gedaan in de paardenstal. Ging ze ook glaasje draaien en toen ging die stal helemaal...
nl.verhalenbank.18614
Myn mem hie in suster, dat wie myn muoike. As dy nachts nei de plé ta gong kom der altyd in neaken popke by har opkrûpen en gong by har op 'e skoat sitten. De plé stie bûtendoar.
Sjoukjemoai wie oars net sa gau fan 'e wize, mar ien kear ha se har dêr weihelle, doe wie se biwusteloas delfallen.
Doe fortelde se ús heit en mem fan dat popke.
Dat berntsje wie...
nl.verhalenbank.33435
De koppies op 't theeblad begonne te danse, te trilIe, dat was een voorteken van ongeluk[1].
[1]in Vlist
nl.verhalenbank.70295
Hjir flakby wenne in man, dy wie tyrannich en wreed. Syn wyfke hie in min leven by him. 't Minske wie och sa sacht. Doe't hja stoarn wie seagen guon har letter wol by de daem stean, nou en dan.
Trochdat de man har min bihandele hie liet se him net mei rêst. Us mem kom ris let fan in bisite werom. Doe wie 't al oer tolven yn 'e nacht. Doe hied er...
nl.verhalenbank.34603
De Man en syn basis
'Och, dy Langesleatter man. Allinne de Langesleat, dêr op nei Earnewâld. En dy sydsleatten dy't allegear op Warten útkamen. Beppe sei, dan wie er op 'e iene ein fan 'e Langesleat en dan op 'e oare ein. Se koenen eins noait sizze, dat spoek slacht op dy kant om—no wie er op 'e iene kant en dan op 'e oare kant. Hy koe ek sa mar oer 't...
nl.verhalenbank.13653
Me: Er worden mensen geïnterviewd, die niet op de gebruikelijke manier met kruidenaftreksels mensen genezen, maar bij een zieke een geest van een plant vragen om te komen. En die geest geneest de mens.
Mi: Dat zijn eigenlijk elfen, dan, of niet?
Yv: Deva's ...
Mi: Ja, deva's denk ik.
Me: Ja, ja, Hoe moet je ze noemen? Het is de plant zijn ziel, om zo te...
nl.verhalenbank.14882
Us heit hat ek ris hwat bileefd, ek op 'e Lytse Wei, op itselde plak. Heit wie op 'e fyts. 't Wie nacht. Hy soe nei hûs ta. Wy wennen yn 'e Harkema op 'e Bulten.
In great wyt frommes roan samar ynienen njonken syn fyts lâns. Heit stapte ôf. Hy woe sjen hwat dat wie. Doe gong dy wite gedaente fan heit ôf. It like dat se fuort gong. Doe gong heit wer op 'e...
nl.verhalenbank.33620
Albert is myn broer. 't Wie yn syn jonge jierren in raren-ien. Hy hie forkearing yn 'e Westerein en hy wenne yn 'e Harkema. Op in joun hied er nei de faem ta west. Yn 'e nacht kom er werom. Hy wie al omtrint yn 'e Harkema. Op 'e Lytse Wei tusken Droegeham en Harkema woarde er in greate wite auto gewaer. Dy stie dêr op 'e wei. It like raer, sa midden yn 'e...
nl.verhalenbank.33619
Op 'e Hearrewei roan in fôlle mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.15806
Met de helm geboren worden; ja men zegt dan dat je paranormaal begaafd bent, kan zijn maar ik weet het niet. Mijn moeder is in elk geval niet met de helm geboren, maar toen ze van mij in verwachting was, ze woonde toen met mijn vader in het IVO tehuis, 'zag' ze altijd een witte gedaante door het huis gaan. Ze heeft de nachtwaker van dat tehuis eens...
nl.verhalenbank.43665
Doar was in man die heette fan Piter, die warkte feul op 'e Groninger klei. Myn mem dy warkte doar ook eens met hem bij deselfde boer. Piter sloapte doar in de schuur in 't hooi. Moar doar waren warkgeesten. Midden in de nacht kwoamen doar fan dy geesten en die stoken met forken in 't hooi, "roerend bij mij langs", sei Piter. Hy is fan binaudens noar...
nl.verhalenbank.26017
Doe't ik yn Kloosterburen by de boer wenne, wie dêr nachts faek 'voorbereiding'. Dan koe 'k net sliepe. Dan gong de tsjerne sa'n hiele nacht troch, wylst der net ien by wie. Hwant oeral is nachts 'voorbereiding' fan.
nl.verhalenbank.20102
Heit fortelde ek, der wie in âld-minske, dat hearde jouns altyd sizzen: "To lang, to lang, to lang, to lang!"
"Is it to lang?" frege 't âld-minske op in joun.
"Hwat is to lang?"
Doe waerd der roppen: "De himdsmouwen binne to lang!"
"Nou," sei 't âld-minske, "krij dan in skjirre en knip der in stik ôf."
Sy lei de skjirre op 'e tafel en doe hearde se it...
nl.verhalenbank.26175
In de Molenstraat stond een ouwe school, daar begon 't te spoken. D'r werd gestampt op de vloeren en onder de vloeren, geschreeuwd en geroepen, een menselijke stem, de banken werden verschoven, klappen op de muur en op 't plafond. De mensen gingen kijken. Het schoolhoofd er naar toe en die heeft geroepen: "Zijt u geest of mens, verdwijn!" Toen hebben ze...
nl.verhalenbank.127551
“Kersjtienen Boor” in Helden-Dorp had onder zijn kinderen een zoon, die vanaf zijn vroegste jeugd met allerlei kwalen werd geplaagd. Het kind kon ’s nachts niet slapen, en hield door zijn geschrei ook zijn moeder uit de slaap. Hij maakte zijn luiers niet op tijd nat, en de moeder dacht, dat hij iets aan de blaas had. Zij ontdekte echter, dat zijn urineweg...
nl.verhalenbank.57983
Van mien voader wait ik nog dat hai t volgende vertelde: Bie zaike mensn kun dr ain kranse in t kuzzen komen. Dat was den et waark van boze geestn. As nou zo'n boze geest bie t berre kwam dan vruig e asmis om n gift. Den was 't vanzulf zoake dat de zaike hom dat gaf, anders kon t wel es slecht ofloopn. Dat er wat mit de kranse gebeurn mos heb ik nooit heurd.
nl.verhalenbank.43699
Der wie in frou, dy wenne yn Ljouwert. Har man hiet fan Schaaf. Hy forhierde plezierweinen. Myn âldste dochter hat der as faem wenne.
Dy frou wie by de frijmitselders. Nou en dan seach se yn 't gebou har forstoarne jonge. Sy sei tsjin har man: "Hwat woe ik graech, datstû ek us mei gongste om de jonge to sjen." Dat gebou stie yn Ljouwert. Hy gong mei, mar...
nl.verhalenbank.18104
Oan 'e Nije Wei yn 'e Harkema, tichte by 't hûs fan Fokke en Syts wie froeger in âld dykje. Us mem en âlde Wyts kamen dêr togearre ris by nacht lâns. Doe seagen se twa neakene berntsjes, dy gongen oer de dyk. Mem hat it faek forteld. "Wy wienen sa bang," sei mem, "dat wy doarsten der hast net nei to sjen."
Doe't dy twa berntsjes oer de dyk wienen, sei...
nl.verhalenbank.29327
