Myn broer Wytse wie noch in jonge. Hy wie siik en waerd minder.
Op in kear kom der in wite kat by de trap op. Doe't se dy seagen ha se dy kat delskopt.
De oare moarns hie ús buorfrou de iene earm yn 'e doek. Se ha Wytse syn kessen iepenmakke. Dêr kamen twa hiele krânsen út tofoarskyn en noch in trêdden, dy't noch net klear wie. Dy krânsen ha se forbarnd....
nl.verhalenbank.29564
Myn pake en beppe dat wienen Melle en Poai (= Froukje). Sy hienen in soan, dat wie Jelle-om. Jelle-om rekke bitsjoend. Sy wennen op 'e Sumarreheide, dat sy gongen nei Piter Poes ta. Dat wie dêr de duvelbander. "God jonge," sei Piter Poes, "dit liket net bêst." Dat sei er tsjin pake. "Ik sil dy in drank jaen, mar der komt dy aenst in grouwe swarte houn...
nl.verhalenbank.19713
Doe't wy in skoftsje troud west hienen, krigen wy in famke. Dat bern tsjirme fan bigjin ôf oan. Dokter kom geregeld, mar hy wist der neat op. 't Bern tsjirme mar troch.
Us buorwyfke kom faek by ús, dy sei, 'k moest mei 't bern nei Oentsjerk ta, nei de duvelbander. Dat wie in boer.
Mar dêr hie ik net folle mei op, dat wimpele ik altyd ôf. Mar op 't lêst...
nl.verhalenbank.24323
Ien Doornenburg wonde ’n mulder. Toe ginge de minse nog met d’r eige koren nor de meule. Um ’t tot mèl te loate moale. Ze zèje, dat de vrouw van de mulder hekse kos. Mar ze konnen ’t nie bewieze. De minse koste bé’j de mulder ok mèl kope.
’n Vrouw uut de burt kwam es wa mèl hoale um koek te bakke. Mar ze betolde nie. Ze ging soaves koek bakke. Toe ze...
nl.verhalenbank.45094
Der wie us in boer, dy koe tsjoene. Hy hie in toverboek. As er dêr yn lies, yn 'e nacht, dan foroaren syn kij op 'e stâl yn stobben. Hy tsjoende se even letter wer yn kij werom troch tobek to lêzen. Hy boun dan tagelyk himsels mei in blauwe bûsdoek om 'e nekke hinne oan 'e tafelspoat fêst. En dan smiet er in stik brea mei de rjochterhân oer it...
nl.verhalenbank.21738
Der wie ris in mounder, dy mast nachts faek mealle.
In feint koed er net hâlde, Hy hie al seis hawn, mar de oare moarns wie de feint altiten dea. Sadwaende koe de mounder hast net in feint mear krije.
Mar doe tsjinne der him ris op in kear in feint oan, dy wie dryst. Mar hy woe meinimme hwat himsels goed tochte.
Hy naem in sabel mei, in pot mei oalje, in...
nl.verhalenbank.21923
Tsjoensters koenen har yn katten foroarje. Dan fleagen se by de glêzen op. As se rekke woarden mei in stok dan hie de tsjoenster de oare deis plakken oan har.
Om 'e safolle jier moest de tsjoenster ien deatsjoene, oars gong se sels dea.
Wie der in krâns yn 't kessen dan reizgen se nei greate Wopke ta. Dan krigen se in drank mei. Underweis sprong der hwat...
nl.verhalenbank.24641
Doe't ik 26 jier âld wie, wenne ik yn Nijehove. Doe kaem dêr in skipper út Strobos mei syn skipke. Hy frege twa bruorren Cleveringa of se ek sizze koenen hwer't er molke krije koe.
"Dêr by dy plaets wol", seinen se en sy wiisden it plak oan. Dy plaets stiet der noch.
De iene fan 'e bruorren Cleveringa sei: "Jo binne âld frijgesel. Dy boer dêr hat in...
nl.verhalenbank.19701
In tsjoenster foroaret har faek yn in swarte kat. Hja mat om 'e sawn jier ien deatsjoene, oars giet se der sels oan.
De tsjoensters forgaderje yn 'e gedaenten fan katten.
Alde Tet fan de Bulten wie in greate tsjoenster. Se wienen yn 'e Harkema allegear bang foar har.
Hja tsjoende krânsen yn 'e kessens. Hie se trije krânsen klear dan gong dyselde dea.
Myn...
nl.verhalenbank.10686
Hjir yn 'e Westerein wie in bern, dat rekke bitsjoend. Doe gongen se nei Wopke fan Kûkherne ta. Dat wie de duvelbanner. It bern hie krânsen yn 't kessen en dêr sieten allegear triedden en lapkes yn dy krânsen bifrissele, dy wienen út 'e klean dy't dêr yn dat hûs troch de húsgenoaten fan dat bern droegen woarden. Wopke joech in drankje en sei: "Tink der...
nl.verhalenbank.29962
Heit en dy hienen in stik of fiif koeijen. Mar dy wienen noait goed. Se ha noait fleurich en glânzich west. Se tjirmen. Se seagen der út as geraemten en joegen hast gjin molke. En dochs krigen se genôch to fretten. Jouns kom de molke farsk út it kouwejaer. Dan sette mem fuort guon op 'e kachel, om dy molke to sieden. Mar dan bigoun dy molke altyd direkt...
nl.verhalenbank.29960
Yn 'e Westerein wenne in tsjoenster, dat wie Wibe Baeije. Sjoerd en Durkje hienen in bern, dat hie hja bitsjoend. Doe gong Durkje nei greate Wopke ta.
Wopke Minke joech har in drankje. "Mar pas op," sei Minke, "der komt jo ûnderweis ien foarby. Mar tink der om, dy mat net foarby oan 'e kant dêr't jo it drankje ha. Oars giet dat stikken. As soenen jo ek...
nl.verhalenbank.20010
Om tsjoensters to kearen dienen de lju altyd duveldrek ûnder 'e drompel. Dêr koe de tsjoenster net oer komme. Wy hienen as bern altyd in pûdtsje mei duveldrek op it boarst, om mar net bitsjoend to wurden.
Dy't bitsjoend wie, hie krânsen yn 'e kessens. Wienen der trije folle krânsen dan gong dyselde dea, dy't bitsjoend wie. As se dan nei de duvelbander...
nl.verhalenbank.29540
Beppe wenne to Feanwâldsterwâl. Dêr wie in bern siik. Dêr kaem altyd in swarte kat om 'e doar rinnen, dat wie de tsjoenster dy't it bern bitsjoend hie. De buorfrou sei: Tink der om, dat en dat âld minske, dy docht it. Dy makket jimme bern siik. Jimme matte in krús fan rogge meitsje ûnder 't kleedtsje by de drompel, dan kin se der net yn komme.
It bern hie...
nl.verhalenbank.31286
Alde Jan Bearns van der Veen wenne yn 'e Mieden by de Bûtenpostumer feart. Hy hie in bern, dat wie net goed. Doe gong er nei greate Wopke ta. Dy wenne yn Kûkherne. Wopke joech him in drank. Hy sei: "Tink der om, dû mast aenst om in peal hinne. Dan komt der in kot by dy en dy wol by dy opspringe. Dû mast om 't fleske tinke."
Sûnder dat Jan der erch yn hie...
nl.verhalenbank.22761
Ik en myn wiif wienen us to jounpraten by in boer yn Haulerwyk. Doe fortelde dy boer ús, der wennen by in boer in greatfeint en in lytsfeint. Dy greatfeint en dy lytsfeint sliepten by elkoar yn 't selde bêdsté. Mar dy greatfeint hie in swier lot. Alle nachten om tolve ûre moest hy der ôf. Dan woarde er kloppe. Dan stie 't wite hynder foar 't bêdsdoarke en...
nl.verhalenbank.32685
Myn frou komt fan Ginnum en Reitsum yn Ferwerderadiel. To Ginnum wenne in âlde frou, dy gong foar in tsjoenster troch. As der guon siik wienen brocht it minske dêr altyd fruit hinne.
Myn frou hie reafonk doe't it in famke wie. Doe brocht dat âld minske dêr ek fruit hinne, fan allerhande soarte en fan 't allermoaiste. Doe kaem myn frou har beppe en dy...
nl.verhalenbank.32153
Ik wie al troud en ik wenne hjir in eintsje fandinne oan 'e reed. Ik hie op in jountyd nei de Triemen ta west, nei myn swager om in pear lammen dy't ik fan him kocht hie. Ik mocht froeger graech hwat handelje. Ik gong wer nei hûs en kom op 'e reed, doe wie 't yn 'e nacht, om sa'n ûre of alve, tolve.
Oan dizze kant fan 't hûs wie in krimpe. Doe't ik dêr...
nl.verhalenbank.24708
Mol, de weerwolf
Een keuterboer, die Mol heette, werd altijd uitgescholden:
"Bierpoep! Twee emmers vol snijbonen en nog maar wind!"
Dat kwam omdat hij zoveel at.
Karels, een dagloner, keerde 's avonds laat dwars door het veld terug naar huis, toen hij een ploeg zonder paard of man op zich af zag komen. Hij trok zijn mes, maar het ketste af op het...
nl.verhalenbank.9514
