Myn healbeppe hat ris trije grouwe katten mei de tange slein. Meiiens gong de lampe út en ús beppe raesde it út fan 'e pine.
Mem woarde doe nei de duvelbander tastjûrd. Sy nom beppe har wetter mei. De duvelbander joech har in fleske mei drippen mei. Mar hy sei: "Pas der goed op, hwant der kin dy ûnderweis wolris ien moetsje, dy't it op dat fleske munte...
nl.verhalenbank.12361
Piters Lys hjir op 'e Bulten hat bitsjoend west. Hja hie in krâns yn 't kessen. Dat is noch mar even lyn.
Hat men guod fan 'e duvelbander, dan mat men der om tinke dat men dat goed achter slot hat. Dat meije oare minsken net sjen.
nl.verhalenbank.24636
Yn 'e Smoarhoeke yn 'e Harkema hat in duvelbander wenne, dêr't de minsken wol hinne gongen.
nl.verhalenbank.27013
Myn man syn suster wie altyd syklik. It bern tsjirme. Hja hie altyd skeel.
Doe sei heit: "De boze geest pleaget har. Dy sit ûnder 't bêd." Doe helle er in gripe en reage dêrmei ûnder 't bêd om. Doe kom dêr in kat weifleanen. Dat wie de boaze geast, sei heit. Hy prebearre dy kat to reitsjen mei de gripe, mar dy kat fleach fuort. Heit achter de kat oan, mar...
nl.verhalenbank.29373
Earde Weening hat in pear bern forlern, dy wienen bitsjoend troch âlde Vogeltsje. Greate Wopke hat dat útmakke, mar hy koe de bern net mear helpe.
nl.verhalenbank.20134
Alde Hinse Benedictus, dat wie Piter Claus syn skoanheit.
Dy wie duvelbander en wenne op it Wytfean.
nl.verhalenbank.25925
Alde Tet hâldde der popkes op nei. As se dêr yn pripke mei in nuddel wienen der guon dy't pine krigen.
Abe Nauta syn frou is troch Alle Tet deatsjoend.
Sy hellen dranken foar har fan Greate Wopke fan Kûkherne.
As Tet dy drank seach gong er stikken.
Wopke sei elke kear: "Bergje dy drank goed op."
As se mei de drank thús kommen siet der al in greate kat op...
nl.verhalenbank.29346
Us Tsjipkje woarde ek al us siik. Doe kom Tet ek us wer in kear by ús. Sjoerd (myn man) syn suster wie ek by ús. Tet sei tsjin Tsjipkje: "Hwat bist in leaf famke, mar jim mem wol net lije dat ik by dy kom."
Ik sei: "Né, dû bliuwst fan har ôf."
Sjoerd syn suster hat har in opstopper jown. Sa is se der út rekke.
Wy ha doe nei in man ta west om rie. Tsjipkje...
nl.verhalenbank.23430
Ik wie al tiden siik. Ik iet net en ik woarde by de dei megerder. Dokter koe my net helpe. Ik gong sjenderegen achterút. Doe sei dokter op in kear: "Jo matte der us út."
Mar ik hie nergens sin oan. Ik bleau thús.
Moar op in peaskemendei wie Piter (myn man) thús fan 't wurk. Doe sei Piter: "Nou mastû der us út. Ik hûswarje wol. Fyts dû mar us nei Eastemar...
nl.verhalenbank.20704
Myn man hie in suster. Dy har jonge is geastlik deatsjoend. Myn mem wenne dêr as buorfrou njonken. Mem sei, hja hie sjoen, dat der mei ljochtmoanne twa hinne kuijere wienen. Dat hienen âlde Ot en Alle Tet west. Dy kommen dêr om to sjen hoe't it mei it bern wie. En doe hie der hwat boven op it dak lein, dat wie rjochtút en seach der út as in...
nl.verhalenbank.21464
Wie der in bern bitsjoend yn 'e Harkema, dan gongen se wol us nei de duvelbander. Dat wie greate Wopke fan Kûkherne.
Hy joech se in drankje mei foar 't bern. Mar hy sei: Underweis foaral tige op 't drankje passe, hwant oars rekkest it kwyt. Dan gebeurde 't wol, dat de boom ûnder 't fleske weisakke. Krekt as wie hy der ûnder wei snien.
nl.verhalenbank.26249
Willem Stienstra hie bargen. By him wie Fok fan Knjillis Hut húshâldster.
Der kom ien fan 'e Hamsterheide by Willem, dy biseach de bargen en sei: "Hwat dogge dy beesten it raer. Dêr koe wol us ien mei de hân oerhinne west ha. Fok, de húshâldster sei: "Dêr wyt ik neat fan, hear." Mar 't wie dêrom wol sa. De bargen wienen bitsjoend. Sy ha guod fan 'e...
nl.verhalenbank.17461
Piter Scheper wenne oan 'e Folgersterloane, tichte by Drachtster Kompenije. Hy wie duvelbander. Mar sy kommen ek by him as se de hannen forknoffele hienen of in finger út it lid of sa. Piter sette se dan wer.
nl.verhalenbank.16137
By ús beppe wie ien fan 'e bern bitsjoend. Pake gong nei Wopke ta to Kûkherne.
Wopke frege of pake wol hurd rinne koe.
"Jawol," hie pake sein, "'k ha nije klompen oan."
Wopke joech pake guod mei. Doe gong pake troch in stik lân mei beesten. Dy sieten allegear achter pake oan. Pake rinne om 't leven. Hy rekke yn 'e sleat en de beesten der boven. Mar hy kom...
nl.verhalenbank.23915
Piter Scheper (1871-1951 A.A.J.) wenne op Luchtenveld (Houtigehage). Hy wie in duvelbander.
nl.verhalenbank.25596
I. De duivel
5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat?
Een kwaaie oude vrouw noemde men hier:“olle duvelbanner.”
In Surhuisterveen woonde voor jaren een duivelbanner. Werd men op de een of andere manier door de duivel bezocht dan ging men van Oldehove naar Surhuisterveen...
nl.verhalenbank.127195
Frânse Hinke wie duvelbander yn 'e Rottefalle. Dy hie gâns oanrin.
nl.verhalenbank.36165
Der hat hjirwei in manspersoan nei Wopke ta west om in drankje. Wopke joech it him, mar sei: "Tink der om, dat se dy de drank ûnderweis net ûntstelle. Pas der goed op."
De man die de flesse mei 't drankje yn 'e binnenbûse en seach der ûnderweis net wer nei om. Hy tocht, dat it dêr wol feilich wêze soe.
Mar doe't er thúskom, wie 't fleske leech.
Hy werom...
nl.verhalenbank.32953
In susterke fan my hat bitsjoend west. It wie ús Sjouk. It wie yn 1893. Doe hat ús heit nei Kûkherne ta west, nei de duvelbander. To foet roan er dêr hinne. De duvelbander hat doe in ried jown en ús Sjouk is wer better woarn.
nl.verhalenbank.21134
Wie der ien bitsjoend, dan founen [se] faek in krâns yn 't holkessen. Dy krâns moesten se forbrânne. As se dat dien hienen, dan kom de tsjoenster net wer.
Sy gongen meastal foar it bern nei de duvelbander ta. Dat wie yndertiid Wopke fan Kûkherne. Dy joech in drankje mei en joech oanwizings foar it bitsjoende bern.
nl.verhalenbank.25780
