Myn pake is fordronken hjir oerdwars yn 'e Leijen.
Mem hat faek sein, doe't er de nachts fordronken is, waerd der dyselde nachts trije kearen op it glês kloppe.
(It wetter koe hast net oer him hinne komme; miskien hat er himsels wol fordronken. Yn itselde hûs, dêr't er yn wenne hat him ek ris ien ophong. It doogde dêr net.)
nl.verhalenbank.37344
Ek in kear doe roannen der trije neakene berntsjes samar njonken him lâns. Dat duorre gâns in ein. Doe woarden se ek samar wer wei.
nl.verhalenbank.23664
Myn omke, Jan-om, tsjinne yn Grinslân by in boer.
Jan-om wie in raren ien, dy stie nergens foar. Dat wie algemien bikend. Dêrom praetten guon ûnder inoar ôf, hja woenen him ris bang meitsje.
Doe wie der ien by 't tsjuster op in dongpost stean gong mei in wyt lekken om. Doe wie Jan-om thús kaem en dy seach dat. Hy bleau stean en sei:
"Een spook op een...
nl.verhalenbank.37357
Yn Twizelerheide hat in jonge wenne, dy woarde bitsjoend. 't Wie Oene Leegsma, hy wennet nou op 'e Hillema-State to Burgum.
De jonge wie sa siik as in houn. Hy hat it op 'e dea ôf helle. Doe ha se syn kessen iepenmakke en doe founen se dêr trije krânsen fan fearren yn. De trêdde krâns wie omtrint fol. As dy fol west hie wie de jonge dea west.
nl.verhalenbank.22682
Sahwat yn 'e midden fan 'e foarige ieu roan Sjoerd Klazes Nicolai us in sânpaed lâns to Eastemar. Hy strampele oer in sleat, doe kommen der him 3 neakene berntsjes op side, dy't gâns in skoft mei him oproannen. Mar sy seinen net in wurd en sy binne op it lêst ek stil wer wei woarn.
nl.verhalenbank.15738
By de Skilige Piip sit in kiste mei jild yn 'e groun. Nachts wienen der op dat plak ljochtsjes to sjen. Der moest earst oer dat plak in wyt keal stien ha, leafst mei trije poaten, dan koe men bigjinne to dollen.
Guon ha dêrhinne west mei in wyt keal. Doe gong it op in dollen. Mar hwat mear se dolden, hwat djipper de kiste sakke.
nl.verhalenbank.15767
By frou Gerritsen yn 't Heidenskip wie in djûre stamboekbolle forkocht woarn. Mar doe joegen de minsken dy't him kocht hienen biricht, dat dy bolle woe net dekke.
Doe sei frou Gerritsen: "Stjûr my dy bolle mar wer. Dan krije jim de sinten werom."
Dat is gebeurd. Doe sei se tsjin har man: "Sil 'k dy sizze hwat wy dogge? Wy skriuwe nei de wûnderdokter yn...
nl.verhalenbank.37373
Wie der froeger in bern bitsjoend dan gong men nei de duvelbanner fan Kûkherne. Dy joech in drankje. It kessen, dêr't it bern op lei, waerd iepensnien en de krânsen der úthelle. Dy woarden forbrând.
Wienen der al trije krânsen klear, dan koe 't bern net wer better.
nl.verhalenbank.24065
It gebeurde ris dat der in bern van my bitsjoend rekke. Doe wenne ik hjir al. Doe ik nei Wopke ta to Kûkherne. Wopke joech my in fleske mei guod. 'k Moest der goed op passe dat it fleske net stikken rekke, sei er, hwant dat koe gebeure. As it iene of oare my tsjin 'e jas oan stompte dan gong 't fleske stikken.
Healwei de Swâdde yn Twizelerheide moest ik...
nl.verhalenbank.24711
Yn 'e foarige ieu wenne Sytse Koster yn 'e Hamsterheide. Hy wie arbeider by Wilco Buning yn Eastemar. Hy wie us oan 'e Boskwei oan 't wurk. Doe seach er in lykstaesje. It wie ljochtskyndei. De kiste stie op 'e wein en der lei in wyt kleed oer de kiste hinne. It wie dus in kreamfrou. De lykstaesje roan him foarby.
Koart dêrnei forstoar der in kreamfrou to...
nl.verhalenbank.15732
As men trije krúskes op 'e wei set, kin de tsjoenster jin net pakke.
Men mat noait trije kear achterelkoar 'ja' sizze op hwat in tsjoenster jin freget, hwant dan hat se jin yn 'e macht.
Hat men in koarste roggebrea yn 'e bûse, dan kin gjin tsjoenster fet op jin krije.
nl.verhalenbank.24062
Wij woonden in Winsum. Friesland. Daar het myn man de bloedspuwing kregen. Hij was zeven en dertig jaar toen is ie overleden. Ik bleef met vier kienders sitten.
De jongste was drie jaar. 't Waren arme tiden, ik kreeg vijf gulden onderhoud.
't Was in de eerste oorlog. Daar was geen seep te krijgen. We hadden kleizeep. Wij woonden in de Kerkeburen. Doe...
nl.verhalenbank.24277
Yn Dokkum wie in húshâlding, dêr gong de frou fan út te werken. Dan paste de beppe op 'e bern. Ze hadden twee jonkjes, die werden beide bitsjoend en gingen dea. Doe kregen se weer in jonkje.
De man syn moeke was de tsjoenster, die altyd op 'e jonkjes paste. Dêr hienen sij geen erge yn.
Doe waar daar een buurfrou: "Mag ik vandaag op 't berntsje passe?"...
nl.verhalenbank.25084
Om tsjoensters to kearen dienen de lju altyd duveldrek ûnder 'e drompel. Dêr koe de tsjoenster net oer komme. Wy hienen as bern altyd in pûdtsje mei duveldrek op it boarst, om mar net bitsjoend to wurden.
Dy't bitsjoend wie, hie krânsen yn 'e kessens. Wienen der trije folle krânsen dan gong dyselde dea, dy't bitsjoend wie. As se dan nei de duvelbander...
nl.verhalenbank.29540
Wy ha wenne oan 'e âld achterwei yn 'e Falom, in hiel ein achterút. It spokke dêr yn dat hûs. De minsken dy't dêr fóár ús wenne hienen wienen der dêr om weigong. Ik hierde 't hûs foar in bytsje sinten, ek al omdat net ien dêr wenje woe.
Ik hie dêr hwat fé op 'e stâl. Froeger hienen de kij seelkettings om. Myn kij hienen dat doe ek. Mar dêr rattelen se yn...
nl.verhalenbank.25189
Als iemand 3x achter elkaar niest, wordt het de volgende dag mooi weer.
nl.verhalenbank.47023
Trije bruorren: Bouwe, Gerke en Frederik stiften elk in kleaster: Bouwe-kleaster, Gerkeskleaster en Feankleaster.
nl.verhalenbank.23651
Jelle Tryntsje frege altyd. Men moest oppasse en siz noait trije kearen 'ja' achter elkoar. Dan hie se jin.
nl.verhalenbank.25228
Hjir hat in greate rogmoune stien. Dy is letter ôfbarnd. Heit wie noch feint, 't wie op in nacht yn Moarmwâld. Doe't heit by de moune kaem, tocht er: "Hea, dêr stean trije man yn to terskjen. Dat binne trije duten. (Ik kon niet gewaarworden wat 'duten' zijn A.A.J.) Sy tursken alle trije moai op 'e slach. Heit sei: "Ik gong der hinne, en doe wie der niks....
nl.verhalenbank.23706
Ik wie in jonge fan sawntjin jier. Ik lei op bêd. Doe hearde ik de tsjerne gean mei trije pompen, dan wie 't stil. Even letter wer trije pompen, dan wie 't wer stil en sa gong dat mar troch. 't Wie yn 'e nacht. De houn ûnder 'e moune spûkgûlde. Ik lei yn 't bûthús. Ik gong by 't bêd del. Doe koe 'k it noch better hearre. Mar hwat dat west hat, haw ik...
nl.verhalenbank.17109
