Op in kear doe lei ik op bêd.
Doe seach ik ynienen de trije famkes, dy't wy forlern ha, by de tafel sitten.
Ik sei: "Heden, binne jimme dêr?"
"Ja", seinen se en sy laken. "Wy soenen mem helje."
"Ik wol net mei", sei 'k.
"Dat jowt mem neat. Mem màt mei", seinen se.
"Ha jim 't goed?" frege ik de bern.
"Ja," seinen se, "folle better as mem. Kom nou mei."
Ik...
nl.verhalenbank.21991
Jan hat ek us in kear in keardel oer in hiele wide sleat hinne smiten.
Jan wie in Grinslanner. Hy wenne mei syn beide bruorren oan 't Slochterdjip. Alle trije bruorren wienen âld-feint. En sy wienen ek alle trije sterk.
Se hienen rêgen as barten.
nl.verhalenbank.22025
Tusken Skûlenburch en Jistrum matte trije hûskes stien ha, yn 't iene dêrfan matte pake en dy wenne ha: heit syn âlden. Dêrnjonken wenne in man, dy moest alles sjen. Jouns kom er wol us by pake en beppe. Op in kear hie hy der wer op út west, sa fortelde er. Alhiel oer Eastemar, Sumar en sa nei Swartkrús.
"Ik bin der noch raer fan fan hwat ik dêr sjoen...
nl.verhalenbank.23416
Tsjoensters tsjoene krânsen yn de kessens fan deselden dy't se bitsjoene. Sa'n krâns sit fan alles yn fan hwat se deis by de ein ha. As der trije foltoaid binne, dan binne de minsken kapoerus. Binne se noch net foltoaid, dan mat men dy krânsen opbrânne. Dan makket de hekse in rare reis.
Jeltsje en Lutske fan 'e Houtigehage hienen poppen, dy't se sels...
nl.verhalenbank.20107
As trije katten by elkoar sitte to razen, dan binne dat tsjoensters, dy't in forgadering hâlde, sizze [se].
Hjir ha tsjoensters west, dy't op 'e biezem troch de loft fleagen woarde der sein.
nl.verhalenbank.34466
Us mem wenne yn Twizelerheide. Op in middei hearde se in swier gebrom yn 'e loft. It minske woarde sa bang dat hja sprong op 'e kop yn 'e dobbe. 't Wie foartsjirmerije.
Trije dagen letter hienen jo itselde gebrom wèr yn 'e loft. Mar doe wie 't in luchtskip: de Zeppelin. It lûd wie doe noch dúdliker. It gong fan noardoast nei súdwest.
nl.verhalenbank.34460
As it bern siik wie, woarde it kessen ûndersocht. Founen se dêr krânsen yn, dan wie 't bern bitsjoend. Dan gongen se nei de duvelbander ta. Dat wie Oene fan Sweagerbosk.
Dy joech altyd in drank mei. Dan sei er: "Tink der om dat net ien it drankje sjocht."
De krânsen woarden opbrând yn 'e stookpot. Dan moest alles ticht wêze.
It bern woarde wer better as...
nl.verhalenbank.27381
Us heit is ris op in nacht de Lytse Wei lâns kom (tusken Harkema en Droegeham) mei trije skiep, dy't er nei Koatstertille bringe soe. Dat wie midden yn 'e nacht, hwant de Tilster boat farde om twa ûre al fuort nei Ljouwert ta. Doe't er oan 'e hoeke ta wie fan 'e Lytse Wei, dêr't nou de fytsmakker Pier Haga wennet, fornaem er hwat. Hwatte, dat wist er net,...
nl.verhalenbank.10679
As men trije kear achterelkoar 'ja' seit, dan is men bitsjoend.
nl.verhalenbank.29747
In tsjoenster kin har yn in kat foroarje, in swarte kat meastal. As hja der nachts op út is to tsjoenen lizze de terms op bêd. Hja bitsjoent yn 'e regel bern. Dan makket se greate krânsen yn 'e kessens.
As in bern bitsjoend wie gongen se nei Kûkherne. Dêr wenne Wopke Minke, dat wie in duvelbanster. Dy joech dan in drankje mei. En dan sei se: "Nou sil der...
nl.verhalenbank.37658
Der wie ien bitsjoend, dy wenne tusken Twizelerheide en de Westerein yn. Doe gongen se nei Wopke fan Kûkherne ta, de duvelbander. Dy joech dy lju in drankje mei en sei:
"As der jim nou aenst ien tomjitte komt, tink der dan om, dat dyselde net by de flesse komme kin. Hwant hy docht trije kear in raem op 'e flesse. Dy wol er kapot ha."
Doe kaem der in kat,...
nl.verhalenbank.10687
It wie yn 't bigjin fan ús trouwen. Myn man wie yn Dútslân oan 't wurk. Ik wist noch net hwannear't er thúskomme soe.
'k Siet op in joun by de tafel. Dêr stie myn man foar 't glês, in bytsje roungear. Hy hie roetswart hier en in swarte snor. Sa stie er foar 't glês to sjen.
Ik draeide my even om. Doe't ik wer seach, wied er fuort.
"Nou komt Kei gau thús,"...
nl.verhalenbank.22017
Hiltsje hie soks al oan har, doe wie 't noch mar in fanke. Doe seach se al dingen dy't letter gebeure soenen.
nl.verhalenbank.22016
Ien dy't op it stjerbêd hwat oan him hie, dat op snein naeid wie, dy koe net ta stjerren komme
nl.verhalenbank.22160
Dêr't de swel syn nêst bout, dêr komt gelok.
Dêr't de earrebarre tahâldt, ek.
nl.verhalenbank.22148
Op in kear doe hienen wy ús hûs forkocht. Mar wy hienen noch net in oar hûs, dat wy wisten net, hwer't wy de maeijes komme soenen.
Hiltsje kaem by my. Wy wennen doe noch oan 't Wyldpaed. Hja woe wite of wy al wer in hûs hienen.
"Hast al plak?" frege se my.
Ik sei: "Né. Kei is der om fuort. 'k Wyt net hoe't it komt."
Kei bleau wei. Hiltsje gong op 't lêst...
nl.verhalenbank.22014
To Grins kochten Ymke en Auke en Wytse in pakje tabak foar in dûbeltsje. Ymke bitelle de man. Hy lei de sinten op 'e toanbank del. Mar doe't de man se krije soe, leinen der gjin sinten.
Ymke sei: "Nou opgepast. Nou sil 'k se jo yn 'e hân dwaen."
Hy lei se de man yn 'e hân, mar doe't er him omkearde wie de hân leech.
Sokke kueren hied er altyd. De man hat...
nl.verhalenbank.22028
Op in kear kaem myn suster Hiltsje by my, doe siet myn dochter ek by ús yn 'e hûs. Dy hie in poppe oerwoun. Dêr hie se net in man foar. 't Like dus net sa aerdich foar har. Sy wie hwat fortrietlik.
Doe sei Hiltsje tsjin myn dochter: "Nou fanke, dû hoechst net muoilik to wêzen, hear. Dû krigest it hiel bêst."
En 't is ek sa kaem. 't Giet har nou hiel goed...
nl.verhalenbank.22015
Der stoar us in frommeske. Mar sy wie net ècht dea. It wie in skyn-deaden. Hja hie in kostbere ring om mei in djûre stien. Sa kaem se yn 'e kiste.
Doe't se biïerdige wie, kamen der de nachts twa dieven op it tsjerkhôf. Dy iepenen it graef en de kiste om de ring to stellen. Mar wylst hja dêr mei dwaende wienen kaem dat frommeske oerein. Hja wie skyndea.
De...
nl.verhalenbank.22149
Klaes Tammes fan 'e Godloaze Singel liet eintsjes ta de hurddobbe útkomme.
nl.verhalenbank.22159
