Hjir wennen trije susters, dat wienen alle trije tsjoensters. Nachts gongen se nei in stik lân ta mei in biezemstôk. Dy hienen se by har. Dan wienen se dêr op it lân oan 't tikboartsjen. Se sprongen om 'e biezemstok hinne. Guon ha har wol hippen sjoen.
nl.verhalenbank.17736
As men warten kwytreitsje wol, mat men der trije freden oanien in bytsje sjerp op strike. Trije is it getal fan 'e drie-eenheid.
nl.verhalenbank.17034
Der stie ergens in kastiel, dêr koe noait ien ynkomme. Der moest in protte jild yn sitte. Der wienen trije fearten om dat kastiel hinne. Oer elke feart lei in houtsje. Dêr moesten se oerhinne om yn dat kastiel to kommen. Mar dat doarst net ien, hwant op elk fan dy houtsjes siet in raer ding.
Doe wie der ris in feint, dy sei: "Ik weagje it." Hy nom in peal...
nl.verhalenbank.17739
Skoanmem wie ris in kear by Arend Bron ûnder Oerterp. Dat wie noch hwat famylje. Wylst mem dêr wie, gong de doar trije kear iepen, sûnder dat der ien wie. Mem die de doar hyltyd wer ticht. De trêdde kear sei se: "Duvel, nou silst ticht bliuwe!"
Doe't se 't wurd 'duvel' brûkt hie, bleau de doar ticht.
nl.verhalenbank.37857
Op in tsjerkhôf wienen in soad kninen. Twa man wienen dêr us op in nacht om se to fangen. Doe kom der in trêdden oan. Dy twa woenen der leafst gjin konkurrinsje by ha, dat sy bisluten dy trêdde man bang to meitsjen.
Doe gong de iene boven op 'e oare stean tsjin 'e tsjerkemuorre oan. Doe't dy trêdde man dat seach, sei er: "Ik ha wolris twa boppe op elkoar...
nl.verhalenbank.21416
Us mem fortelde, dat har mem plichtte alle jounen yn 'e bibel to lêzen. Mar op in kear, doe't se der wèr yn lêsde, doe kom der in hiele greate swarte finger oan en dy sloech de blêdside tobek, dy't sy krekt lêzen hie. Dat gebeurde oan trije kear ta. Doe woarde ús beppe sa binaud, doe doarst se net fierder to lêzen. Sa bang wie se foar dy greate, swarte...
nl.verhalenbank.28336
By Wopke Hoekstra oan 'e Spekloane op 'e Boelensloane hâldden se in spiritistyske séance. Myn jongste broer Megiel siet der ek by. Doe't er oerside seach, stie der by 't bêdsket in deakiste. Fuort seach er de oare kant wer út, mar doe't er wer nei 't bêdsket seach, stie de kiste der noch. Wer seach er in oare kant út, mar doe 't er foar de trêdde kear...
nl.verhalenbank.17663
Doe't ik in jonge wie wennen wy op 'e Bulten yn 'e Harkema. Op in kear wie 'k mei mem bûtendoar, doe sei mem: "Sjoch, Piter Schievink syn hok stiet yn 'e brân." Ik seach it like dúdlik as mem. Mar it wie sa net.
Trije wiken letter brânde it op.
nl.verhalenbank.28079
Op it tsjerkhôf yn 'e Boelensloane sieten froeger in soad kninen. Op in nacht gongen der twa maten hinne om guon to fangen. Doe't se dêr goed en wol mei dwaende wienen, seagen se dat der in trêdden oan kaem. Dy woe ek kninen fange. Dy koenen se better net brûke, dat sy tochten, wy sille him goed bang meitsje, dan naeit er wol út. Doe gongen se boven op...
nl.verhalenbank.17681
Knjillis Det, dat wie myn muoike. Dy wie alle jounen oan 't kaerten. Mei de flesse drank op 'e tafel. Sy siet mei de manlju to kaerten, dan woarde it wol ien en twa ûre yn 'e nacht. Dat die se ek, foardat se bifalle moest. Mar dêr is se foar straft woarn. De bern, dy't se krige hienen allegear de spylkaerten op 't boarst. 'k Ha 't sels sjoen. As wienen se...
nl.verhalenbank.23938
It mei sahwat in fiif en twintich jier lyn wêze. 't Wie yn 'e simmer. 't Wie yn 'e nacht en 'k lei op bêd. Doe hearde ik ynienen achter ús hûs: bouns - bouns -. Ik tocht: hwat mei dat wêze? Ik der ôf en nei bûten. 't Wie skymerich. De lûden wienen út it hok weikom, sa't it hearde. Mar doe't ik bûten stie hearde ik neat mear. En yn 't hok wie ek neat to...
nl.verhalenbank.25323
Hjir njonken wenne in âld man mei trije bern. Der wennet nou in oantroude dochter fan him.
't Wie yn 1938. Hja woenen it spultsje hwat útbreide en sy hienen it der oer, sy woenen in heakipe bouwe.
Op in nacht, doe leinen se allegear op bêd, doe sloech de houn oan en der waerd sage, timmere en alsa mear. Se hearden it alle fjouwer. Hja kommen oerein en fan...
nl.verhalenbank.25324
As se in apel of sa fan Myt krigen, dy smiten se wer fuort. Hwant as se dy opieten krigen se in pod yn 't liif, seinen se.
Tsjoensters makken krânsen yn 'e kessens. En sy stutsen it bern mei spjelden, dat dienen se dan thús.
Hie it bern trije krânsen yn 't kessen, dan gong it dea.
nl.verhalenbank.37846
Myn pake, dat wie âlde Egbert Sint. Dy hie ek in wikseldaelder, dat wie algemien bikend. Hy hie him ek oan 'e duvel forkocht en hy hie noait jildkrapte.
Hy hat my wolris forteld hoe't men oan sa'n wikseldaelder komt.
Dû mast in swarte kat yn 'e sek dwaen. Dêr mast mei nei 't tsjerkhôf ta. En dan mast trije kear mei dy swarte kat dêr omhinne rinne. En dan...
nl.verhalenbank.28295
As men trije kear achterelkoar 'ja' seit, dan is men bitsjoend.
nl.verhalenbank.29747
It wie op in saterdeijoun, by de Doezumer Tocht (in wetter). Heit (Thomas Bruining) en dy soenen to praten. Doe hearden se ynienen in stim út it wetter: "De tijd is der al, de man is der niet." Trije kear achter elkoar hearden se dat en it klonk hiel helder. Heit en dy tochten har binaud. Doe kom der in man oanfleanen yn in seas mei in hynder der foar. Dy...
nl.verhalenbank.17643
Twa arbeiders hjirwei wienen op 'e Grinzer klaei oan 't sichtsjen. De boer, dêr't se by yn tsjinst wienen, sukkele. Hy hie al mei forskillende dokters en professors mastere, mar it hie net holpen. Doe seinen dy arbeiders: Jo matte Hinse Jehannes om ried freegje.
Doe ried de broer fan 'e boer mei it rydtúch nei Hinse ta. Hinse joech him in greatflesfol...
nl.verhalenbank.15913
Ritske en Aeltsje wennen oan 'e Houtigehaechsterwyk. Sy hienen in jonkje, dat wie lytse Germ. Dat jonkje rekke bitsjoend. Doe gongen se nei de duvelbander ta. Dy sei: "Jimme matte it kessen iepensnije, dêr't it bern op leit. En dat matte jim goed neisjen. As dêr trije krânsen yn sitte en dy binne alle trije klear, dan is 't bern net mear to rêdden.
Binne...
nl.verhalenbank.27268
Der gong us in skippersfeint by 't tsjuster oer 't tsjerkhôf to Bûtenpost. Der roan doe in paed oerhinne. Hy hie in pakje waskguod ûnder 'e earm. Doe woarde er samar trije kear achterelkoar oer 'e groun smiten . It doogde dêr net op it tsjerkhôf.
nl.verhalenbank.16515
As wy as bern nei Piters Willemke, de tsjoenster ta moesten, seinen wy fantofoaren gau even trije kear achterelkoar: "Né, âlde duvel, krijst my net!"
nl.verhalenbank.36340
