Het was midden in de winter. Een boerenzoon in Gestel zag eens een haas aan de boerenkool zitten. Hij nam zijn geweer en schoot maar raakte de haas niet. Het dier nam de benen. De volgende dag zat dezelfde haas weer aan de kool. Weer schoot de boerenzoon op het dier, weer was het mis. Daar moest iets meer achtersten en de buurtbewoners gaven de boerenzoon...
nl.verhalenbank.69729
Heks Net Ketel
In de Vetpot, as ge Col voorbij bent, het bruggetje over, hedde 'n eike bos. Dar woonde Net Ketel. Die dee niks as in de bosse lope. Die gold ok as heks daar onder Eendeind. Die woonde in de Vetpot, tussen Col en het Stationskoffiehuis. Die dee niks as mee 'n sikkel door de bosse lope en iedereen die haar zag liepe as haaze weg. Da was 'n...
nl.verhalenbank.41593
No. 30. Een voerman, die tegelijk boerde, en te Strijp op 't Ven woonde, hotste en botste op zekeren avond met zijn loggen wagen door het karrespoor in de Oirschotsche hei, toen hij werd aangeroepen. "Boer hui! Boer hui! als ge 't avond thuiskomt, dan zeg, dat Jertjen Aartjes dood is." Thuisgekomen vertelde hij, tusschen de "erpel" en de "mölk", wat hem...
nl.verhalenbank.46564
No. 48. Tot ongeveer 1850 kon men iederen nacht "de gloeiige" zien in de Strijpsche heid, gaande van de boerderij "den Tegenbosch" naar 't kleine Klotven.
Zeer, zeer lang geleden, wist niemand in die woeste "graute haai" de grensscheiding tusschen Woensel en Strijp. Eindelijk zou een der zeven schepenen van Woensel de grens aanwijzen. De leeperd deed...
nl.verhalenbank.46625
DE ZIEKE KOE
Op een boerderij in de buurt van Eindhoven werd de ene koe na de andere ziek. De boer verdacht daarvan een oude vrouw, die in het dorp geen goede naam had. Al enkele malen had de boer zich beklaagd bij een goede vriend en deze zei op zekere dag; ‘Je moet me direct waarschuwen als er weer een koe ziek wordt.’ De boer beloofde het en niet lang...
nl.verhalenbank.49582
Heel lang geleden woonde in Woensel een zeer rijke vrouw, die de armen onbarmhartig van haar deur wegjoeg als ze om een aalmoes kwamen smeken. De vrouw was trouwens voor iedereen gierig, behalve voor haar varkens. Ze kreeg het zelfs klaar om ze wittebrood te voeren.
Haar straf was dan ook niet mals. Zij stierf zonder geestelijke bijstand en moest na haar...
nl.verhalenbank.49817
Tovenaar (?)
Op de Posthoren wonde vroeger Graad Verhoeve, 'n geduchte stroper, waarvan de mense zeije dat ie mir kon. Z'n vrouw heet 'm vergiftigd. Hij kon bevoorbild licht make, zeije ze. Mar da deet-ie zo. In den orlog had ie gin licht, mar op 'n ouwe karnmole, die kende toch wel, had ie 'n dynamo op aangeslote. Zo had ie licht as die hond liep. Mar as...
nl.verhalenbank.41597
Toen Blaarthem vroeger nog een zelfstandige gemeente was, stond daar aan de oever van de rivier de Gender, rechts van de straat die tegenwoordig de Kasteelweg heet, een kasteel. Er is nu niets meer van te zien, want de plaats waar vroeger het kasteel stond, is nu een moderne stadswijk geworden.
Oorspronkelijk behoorde dit kasteel toe aan de adellijke...
nl.verhalenbank.49821
TOEKOMST VOORSPELLEN
In Tongelre woonde vroeger een vrouw die zwanger was. Op een avond was ze alleen thuis, omdat haar man naar kennissen in Zeelst was.
Zo rond een uur of negen werd er op de deur geklopt. Toen de vrouw de deur openmaakte, stond daar een oud vrouwtje dat wat te eten vroeg. De vrouw die meteen verband zocht tussen het oude vrouwtje en...
nl.verhalenbank.49570
No. 149. Er leefde in Eindhoven een brouwer, die sinds hij getrouwd was, geen goed bier meer brouwen kon. En voor zijn huwelijk was hij een meester in zijn vak, wiens bier overal werd geroemd. Zijn zaken gingen dus leelijk achteruit. Op zekeren nacht, dat hij 't vuur aangemaakt had en naar zijn brouwerij ging kijken, ziet hij op den rand der brouwketel...
nl.verhalenbank.46880
Een man te Woensel voelde zich erg ziek en nergens kon ie hulp vinden. Ten einde raad ging hij naar Oirschot waar de beroemde dokter Lillieu woonde. Deze onderzocht hem en zei toen: “ik kan niets meer aan je doen man, je gaat dood”. Ontmoedigd wandelde de man terug naar Woensel, wat een hele trip was want in die tijd waren er nog geen auto’s zelfs geen...
nl.verhalenbank.69618
No. 148. Langen tijd voor dezen woonde op "Het Hooghuis" te Woensel, dicht bij de nieuwe kerk, een boer, die tevens brouwer was. Zijn huis was druk bezocht; vooral in de winteravonden kwamen er velen buurten, die zich het bier goed lieten smaken. Maar ge moest dan oppassen, dat ge uw potteken niet op den stenen zette bij den vuurherd, zooals men altijd...
nl.verhalenbank.46879
Ik weet niet hoe lang het wel geleden is dat er op een kasteeleke onder Aalst een jonker woonde die ze de Rooie Ridder noemden. Ze noemden hem de Rooie Ridder omdat ie een rossige baard had. In zijn jonge jaren moet het een een echten schuinsmarcheerder zijn geweest. Hij had tenmninste een verroest kwaaie naam en men zij dat ie met den duivel omging. Op...
nl.verhalenbank.69646
Ja, ik heb hier nog een verhaaltje uit Borkel en dan moet het vroeger eens gebeurd zijn dat daar bij een boer de kalveren geregeld stierven. Op een avond, juist toen de vrouw van de boer bezig was haar kind te wassen, zag ze een haas langs het woonvertrek lopen en de stal inkruipen. Verschrikt snelde de vrouw de stal in maar het was reeds te laat. De...
nl.verhalenbank.69636
Verwenen kasteel
Wij waren er vroeger van overtuigd, dat er een kasteel zou hebbe gelege over de lijn. Het kasteel Urkhove over de sporlijn Eindhove-Geldrop. En daar moest dan dus oostelijk het verdwene kasteel hebbe gestaan, zo is ons altij verteld. daar hedde ook de Urkhovense weg. Urkhoven. Dat duidt toch wel op iets. Wij waren er van overtuigd, dat...
nl.verhalenbank.41598
Als u op een mooie zomerdag, genietend van de natuur door het bos of park wandeld, moet u eens letten op de beukenboom. Dan ziet u rondom rond zo’n hoge boom vaak een kring van paddenstoelen staan. Vroeger en nu ook nog wel, werd zo’n kring van paddenstoelen een heksenkring of heksenkrans genoemd. Want daar dansde vroeger de heksen. Waarom juist de...
nl.verhalenbank.70209
De duivels hebben door de eeuwen altijd een belangrijk plaats ingenomen in de volksverhalen van onze voorouders. En legio zijn dan ook de verhalen die rondom hen geweven worden. Meestal werden ze voorgesteld als gedaanten met bokkenpoten, bokkenstaart en bokkenhoorns. Ook wel als een statig zwarte geklede heren, maar altijd wel omgeven met die lucht van...
nl.verhalenbank.70208
Kabouter
Ik kende 'n boer, die was er vast van overtuigd, dat ie 'n kabouter had gezien. Da was toch 'n reëele wijze kerel, mar ie hield da stokstijf vol. Da was Sjaak van Stiphout onder Urkhoven, die langs de Dommel een kabouter heet zien zitte. Hij zei altij: Dan kunze zegge wa ze wille, ik heb er intje gezien. Hij zal nou onderhand wel zestig zijn, mar...
nl.verhalenbank.41599
Ik heb nog een verhaaltje over een uh kattendans in een boom [ja] en dat heeft zich afgespeeld tussen Halfmijl en Toterfout, uh, onder de gemeente Oerle. Daar stond dan vroeger ook zo’n eeuwenoude boom waar de heksen regelmatig hun kattendans hielden. Op een late avond wandelde er een boer voorbij, die door zijn stel krijsende katten omsingeld werd. En...
nl.verhalenbank.70390
Stropen op kerstnacht
Ik heb jaore lang gestroopt, mar mee kersmis konde nooit iets vange, zeije ze. Daar geloofde ik natuurlijk niks van, mar ge kon nie makkeluk iemand mee krijge. Toch ging ik 'r mee kersnacht op uit, mee de lamp, en de lamp mar aan 't gewir. Ik dacht: as ik nou mar één knijntje schiet is 't sprookje de wereld uit. Op kerstnacht ging...
nl.verhalenbank.41601
